117.เก็บเรื่องมาเล่า : เดินขึ้นดอยผ้าห่มปก สูงอันดับ 2 ของประเทศ

ถ่ายรูปอยู่ด้านบนนี้ 20 นาที ก็เดินลง

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

คนนนำทางเล่าว่า ทางที่เราเดินอยู่นี้สมัยก่อนเป็นทางเดินของกลุ่มว้าแดง และถ้าใครเดินขึ้นมาแล้วถูกกลุ่มว้าแดงจับตัวได้จะพามามัดไว้กับต้นไม้ต้นนี้แล้วสอบสวน ถ้าเป็นฝ่ายตรงข้ามจะยิงทันที แล้วฝังศพไว้แถวๆ นี้

 

ปาด วางไข่​

 

ขาลงจนถึงศูนย์บริการนักท่องเที่ยวใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง เล่นเอาหมดแรงกันไปตามๆ กัน นึกๆ แล้วถ้าสภาพนี้ขึ้นภูกระดึงไม่ไหวแน่ แต่ยังไงก็ต้องขึ้นเพราะแพลนไว้แล้ว พวกเรานั่งรถกลับลงมาถึงโป่งน้ำร้อนฝาง กลุ่มเพื่อนเชียงใหม่ก็แยกย้ายขับรถเข้าตัวเมืองเชียงใหม่ก่อน ส่วนกลุ่มสร้อยฟ้ามาลาก็ไปนั่งแช่น้ำร้อนตั้งแต่ 4 โมงเย็นจนถึง 5 โมงเย็น ก่อนขับรถตามเข้าสู่ตัวเมืองเชียงใหม่

ภาพช่วงหลังๆ ที่ลงมาจากยอดดอยถึงที่ทำการอุทยานแล้วไม่ได้ถ่ายภาพมา มือถือแบตหมด..​

 

ระหว่างทางไปตัวเมืองเชียงใหม่ แวะพักทานอาหารเย็นมื้อเล็ก เสร็จแล้วเดินทางไปต่อ

​

 

​

 

​

 

ทีแรกกะว่าจะขับรถไปนอนที่นครสวรรค์ แต่กว่าจะถึงตัวเมืองเชียงใหม่เกือบ 3 ทุ่มแล้ว จึงเข้าพักที่รีสอร์ทของญาติเพื่อนเชียงใหม่ซึ่งบ้านอยู่ใกล้ๆ กันแทน คืนนี้จึงค้างที่เชียงใหม่อีกหนึ่งคืน

​

 

วันที่ 1 มกราคม 2567
ตื่นเช้า เก็บสัมภาระออกจากรีสอร์ท ไปจอดแวะบ้านเพื่อน เพื่อคอยของฝากพวกแค๊ปหมู น้ำพริกหนุ่ม ระหว่างคอยก็ขอยืมมอเตอร์ไซด์ขับไปตลาดเช้าอุ๊ยทา บ่อสร้าง ไปหาข้าวเช้าทาน ได้ข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง แล้วซื้อแกงกระด้าง ไส้อั่ว กลับไปด้วย

​

 

​

 

​

 

​

 

ขี่มอเตอร์ไซด์กลับมา เพื่อนก็ยังมาไม่ถึงบ้าน เพื่อนบอก “กำนึงๆ” นั่งคอยๆๆๆ จนถึงเที่ยง เพื่อนเพิ่งจะกลับมาถึง กว่าจะออกจากบ้านเพื่อนได้ก็บ่ายโมง ไปวัดพระธาตุดอยคำไม่ทันแล้ว จึงขับรถกลับเลยดีกว่า ขากลับแวะกาดทุ่งเกวียนซื้อของเสร็จ ไปแวะซื้อโต๊ะกราบพระที่วังเจ้า

​