เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังทุกข์และกำลังไขว่คว้าพระเครื่อง(ประสบการณ์จริง)

บุญเป็นของที่พึ่งได้จริงครับ ช่วงที่ตกอับอาจจะเกิดจากกรรมเก่าหรืออะไรก็แล้วแต่
สุดท้ายหากเราไม่ยอมแพ้ทุกอย่างมันก็จะผ่านไปได้ครับ ขอให้พี่ยึดมั่นในการภาวนา
แม้นในยามตกอับครูบาอาจารย์ที่นับถือท่านยังช่วยเราได้ วิบากกรรมแบบพี่ผมก็เคยผ่านมาได้ด้วยบารมีหลวงปู่ดู่ แล้วล่าสุดเหตุการณ์อุบัติเหตุก็ผ่านมาได้ด้วยบารมีหลวงปู่ทิม
ให้หมั่นระลึกถึงท่านหลวงปู่ก็จะอยู่กับเราเสมอครับ

 

ขอบคุณพี่สวนพูลมากๆครับที่เตือนสติ จิตเราสำคัญกว่าอะไรทั้งหมดจุดธูปบอกกว่าท่านที่บ้านก็ได้เหมือนกัน

 

ยินดีด้วยครับ ชีวิตคุณเริ่มดีขึ้นแล้ว

 

ยินดีด้วยครับ ที่พบทางแก้ไขปัญหาที่ถูกต้อง

 

ไม่ฮาหรอกครับ เพียงแต่เห็นแล้วถูกใจเลยมาจองที่นั่งไว้ก่อนครับ

ผมว่ากระทู้นี้ดีมากๆครับ เพราะมาจากประสบการณ์ตรง

ที่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ได้นำมาเล่าให้ฟังครับ

ยินดีกับ จขกท ด้วยนะครับ

คนดี ไม่ตีใคร

 

เห็นด้วยครับคุณตี่...(^_^)

 

พยายามทำก็ถือว่าได้บุญแล้วล่ะครับ

ขอบคุณครับ ช่วยกันแชร์ครับ ความเห็นทุกความเห็นย่อมมีคุณค่าครับ

^^

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ ดีใจครับที่พี่ชอบ

 

จากหลายกระทู้ที่หลายๆคนควานหาพระต้องฉโลก

ผมว่าไม่มีพระเครื่ององค์ไหนหรือพระสงฆ์รูปใด
ที่ไม่ถูกฉโลกกับเราหรอกครับ

มีแต่เราเข้าไม่ถึงพระแท้มากกว่า

ถ้าพวกเรามีพระแท้อยู่ในใจกันทุกคน ตามที่พระสุปฏิปันโน ทุกรูปพร่ำสอน
เรานี่แหละคือเนื้อนาบุญ
คือฉโลกที่ต้องกันกับคนทั้งโลก
เป็นที่รักของทั้งผี เทวดา และ มนุษย์

ไม่ต้องไปควานหาพระที่ถูกฉโลกให้เสียเงินเสียเวลาใดๆ :d

 

สำหรับมนุษย์ผู้ที่หลงเพลิดเพลินอยู่ในวัฏสงสารแดนทุกข์ แต่ไม่เคยเห็นภัยของวัฏสงสาร มัวเพลิดมัวเพลินอยู่ในกิเลสตัณหา คงหมดหนทางที่จะหลุดพ้นจากความทุกข์ไปได้
เนื้อหาทั้งหมดมาจากประวัติหลวงปู่มั่น ถ้าเป็นเพลงก็ชื่อตอนว่า "พระพุทธเจ้าอนุโมทนา" เนื้อหาของเพลงที่สำคัญมีดังนี้

ในพระโอวาทที่ประทานให้มา โดยส่วนใหญ่มีใจความว่า ทราบว่าเธอพ้นทุกข์
อนันตทุกข์ เหมือนลูกโซ่ที่ถูกทำลาย
จนพบทางสว่างไสว สิ้นเยื่อขาดใยภพชาติแห่งตน
จากเรือนจำแห่งวัฏวนสิ้นสุดหลุดพ้นห่างไกล
อันสัตว์ในโลกทั้งหลาย ล้วนพากันติดใจไม่คิดว่ายแหวกออกมา
มัวเพลิดมัวเพลินอยู่ในกิเลสตัณหา เหมือนเป็นโรคไม่สนใจยา ไม่มารักษาไม่มีวันคลาย
เหมือนเป็นโรคไม่สนใจยา ไม่มารักษาไม่มีวันหาย

ธรรมของเราตถาคตเป็นเช่นยา ถึงจะดีและมีคุณค่า แต่คนทั้งหล้า กลับพากันเมินไฉน
แม้ยาจะดีเท่าไหร่ ไม่มีช่วยได้หรอกหนา คงเวียนว่ายตายเกิด ในภพน้อยใหญ่นา ๆ
ไร้จุดหมายปลายทางเลยว่ามาสิ้นสุดตรงไหน ไม่ว่าตถาคตนี้จะมีเพิ่มอีกเท่าใด
กิเลสตัณหาภายในใจ คงไม่เหือดหายเที่ยงแท้แน่นอน
ถ้าไม่รับธรรมช่วยถอดถอน แน่นอนสิ้นทางบรรเทา
มีแต่นับวันอับเฉา เหมือนดังไฟเร้ารุมสุมอยู่ตลอดเวลา
ตายเกิดมีทุกข์ติดมา ก่อเป็นแผ่นมั่นคงแน่นหนา ทั้งก่อกวนยั่วยวนทุกท่า
เชื้อไฟกิเลสตัณหา พาหลงพะวงเรื่อยมา อุราหลงปลื้มลืมตน
แม้นรับธรรมใส่กมล บำเพ็ญต้องพ้นทุกข์สักวัน
แม้รับธรรมรับธรรมใส่กมลต้องหมดสิ้นทุกข์สักวัน
อันนักปราชญ์ฉลาดอาจหาญ ไม่นิ่งนอนเนิ่นนานดักดานหลงผิดติดจอดจม
.....

สัตว์โลกจำนวนมากไม่ค่อยมีผู้สนใจกับทุกข์ ที่เป็นอยู่กับตัวตลอดมาว่า
เป็นสิ่งที่ทรมานและเสียดแทงร่างกายจิตใจเพียงใด
สัตว์โลกอาภัพ เพราะโรคกิเลสตัณหาภายในใจเบียนเบียดเสียดแทง
ทำให้เป็นทุกข์แบบไม่มีจุดหมายว่า จะหายได้เมื่อใด....

 

ขออนุโมทนาครับ
สาธุ

 

คนมีทุกข์ให้หาหลวงปู่หมุนรุ่นถูกๆก็ได้อย่างที่บางท่านแนะหรือหลวงพ่อกวยรุ่นใหม่ก็ได้จุดธูปถึงท่านทำน้ำมนต์อาบหมั่นสวดมนต์ำทำบุญตามโอกาสบ่อยๆ จิตหลวงปู่ท่านไวมาก ท่านช่วยได้ถ้าไม่เกินกรรม แต่ก็อย่าลืมเรื่องการทำงานก็ต้องมีคุณภาพ มนุษยสัมพันธ์ดีด้วย ถ้าอยู่แต่ในโลกของเราอย่างเดียวจะรุ่งเรืองได้ยาก ก็ต้องคบหาสมาคมก็ผู้ร่วมงานกันไว้ สังสรรค์เฮฮา เหล้าเบียร์ตามโอกาสไม่มากเกินไปไม่เบียดเบียนครอบครัว ทำงานรับผิดชอบเต็มที่ ยิ่งปฏิบัติธรรมตามโอกาสด้วยแล้วยิ่งเจริญแน่ๆ หลวงปู่ทิมรุ่นใหม่ๆก็คงดีเหมือนกันอย่างที่ในกระทู้บอร์ดพลังจิตของคุณวุธ จันทบุรีหรือกระทู้คุณหนุ่มเมืองแกลงของถูก แต่ดีตั้งใจบริสุทธิ์ปลุกเสกหลายพิธี ได้สร้างวัดไม่ต้องหมดกับเหลือบพระศาสนาของศูนย์ต่างๆ ที่มีของเสริมคนใช้อาจตายได้ แต่ของ 2 ท่าน รวมทั้งท่านอื่นๆจะได้บุญกับวัดจริงๆ ทำบุญให้ทำกับวัด เช่าพระตามศูนย์ปวดใจเพราะโฆษณาแบบไม่มีจริยธรรมหวังรวยจากการขูดเลือดจากวัดพวกนี้ลงนรกแน่นอน

 

ก่อนอื่น ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ

ท่านได้เจอ จุดเปลี่ยนเล็กๆในชีวิตแล้ว

นี้ขอให้เจริญในธรรมมากๆๆนะครับ

ผมเป็นกำลังใจให้ครับ ^^

 

ผมก็คนนึงที่เคยไขว่คว้าพระเครื่อง จัดไปหมด ไหนว่าดี มีหนึ่ง ไม่มีสอง แทบทุกอย่าง พลังมหัสจรรย์ ผมก็มีหมด แต่พูดตรงๆ ไม่เคยขออะไรได้เลย ไม่ได้กล่าวว่าไม่ศักดิ์สิทธิ์แต่ตัวผมก็ไม่ได้เป็นคนเลว บุญทานทำแทบทุกอย่าง ก็ไม่ได้ตามที่ขอ สุดท้ายแล้ว ก็หันมาสวดมนต์ ภาวนาบ้างตามโอกาสจะอำนวย ปลงสังขาร ฟังเทศหลวงพ่อฤาษีทุกวัน (มีท่านสมาชิกส่งDVD มาให้ รวมคำสอน) นี่แหละครับ ทำให้ผมสบายใจ มีความสุขขึ้น มัวแต่มองพระเครื่อง แล้วอ้อนวอน ขอนู้น ขอนี่ ไม่ใช่เรื่องครับ จริงๆแล้ว พระเครื่องถูกสร้างขึ้นเพื่อการรำลึกถึงคุณของพระครับ ผมนับถือพระที่ผมเข้าถึงได้ เคยไปกราบไปไหว้ แล้วก็นำพระเครื่องท่านมาขึ้นคอ เหมือนมีท่านมาคอยปกป้อง คุ้มครอง การขอโดยได้เปล่านั้นมีอยู่จริง แต่เมื่อปัจจัยและกรรมมาลงตัวตรงนั้นพอดี เป็นเรื่องปกติของชีวิต ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด

ถ้าใจเราสุขแล้ว สิ่งดีๆจะตามมาเอง มาตรวจสอบที่ใจตัวเองครับ เหตุผลที่เขาได้พระมาแล้วมีผลคือ เขาได้มาแล้วสบายใจ อุ่นใจ เมื่อเกิดขึ้นแล้ว สิ่งดีๆก็จะตามมาเอง สำหรับผมได้พระเครื่องมาแล้วก็จ้องจะทดสอบพุทธคุณ แล้วก็ไม่มีผล ทุกอย่างสำเร็จที่ใจครับ

 

เห็นด้วย 100 เปอร์เซนจ้าเกิดเป็นมนุษย์สุดยากเย็นเพราะเป็นภพเดียวที่หลุดพ้นได้จ้า

 

ขอเอาประสบการณ์มาร่มแชร์บ้างครับ อาจจะงงหน่อยก็เถอธครับ

ตัวจะเริ่มยังไงดีล่ะ....

อย่างที่คุณ Zeezar กลาวแหละครับ เริ่มสะสมพระเครื่องเพราะต้องการอาศัยพึ่งพุทธคุณให้ตัวเองหมดจากความทุก.... ทุกของผมเป็นไงน่ะเหรอครับ

เริ่มจากแฟนเก่าผมอยากได้รถยนต์สักคัน ผมก็เลยตามใจทั้งที่เงินเดือนก็ยังไม่มากเท่าไหร่ กเลยใช้ชื่อพ่อแฟนเก่าเป็นคนออกครับ ซึ่งท่านก็ใจดี ช่วยเงินดาวน์มาเพราะอย่างว่าแหละก็ลูกสาวเค้าครับ ต่อจากนั้นผมก็ต้องผ่อนเดือนละ ประมาณ หนึ่งหมื่นหนึ่งพันบาท ทั้งๆ ตัวเองเงินเดือนแค่ 15,000 บาท ทำไงละครับที่นี้ไหนค่าน้ำมันอีก ก็เลยหางานไหมเงินเดือนดีกว่าเดิมเป็น 28,000 บาท แถมด้วย OT ไม่คิดชีวิต กลับบ้านเที่ยงคืนเป็นอย่างเร็ว หรือก็สว่างอีกวัน เงินทุกบาททุกสตางค์ให้หมดครับ แต่ทำงานนับวันก็มีแต่ผลงานแย่ลง หัวหน้าก็ชอบตวาดใส่ผม ทำให้สติหลุดลอย ทำงานรก ๆลน ๆ แต่ก็สู้ครับ กลับบ้านแฟนเก่าผมก็นอน แล้ว แต่วันหยุดก็เร่มแปลก ๆ ครับ เล่นคุยทั้งวันทั้งโทรศัพท์ทั้งคอม เค้าก็บอกว่าเพื่อน ซึ่งผมก็เหนื่อยใจคิดว่าให้ว่าน้อยเกินไป ในใจก็อยากหางานใหม่ ตอนนั้นก็เลยเริ่ม หาพระเครื่งมาบูชาครับซึ่งก็เป็นพระแถวบ้านแหละครับ เป็นสมเด็จที่ใช้ผงของหลวงปู่นาควัดระฆังทำทั้งหมด ซึ่งก็หวังว่าชีวิตต้องมีอะไรดีขึ้นบ้าง ทนทำได้อยู่ 1 ปี ก็เลยหางานใหม่ที่ไม่ต้องทำโอทีขนาดนี้

ได้งานใหม่ แต่ทำงานก็มีแต่โดนด่าโดนวีนตลอด พยายามหาพระที่เน้นเมตตา หนุนดวง แต่ได้มา ก็ยิ่งทำยิ่งโดน เราคิดอย่าง หัวหน้าคิดอย่างแถมไม่สนเราอีก พอเราทำตามแต่ผิดพลาดก็ว่าตัวเองไม่ได้สอนให้ทำอย่างนี้ ทั้งๆที่เค้าเป็นคนสั่งให้ทำ เหนื่อย ๆ หน่ายมาก ๆ กลับถึงบ้านก็เห็นแฟนเก่าอยู่หน้าคอมคุย chat อยู่ ก็เอะใจ ให้เรานอนก่อน มาครั้งหนึ่งแอบได้ยินแล้วก็รู้ว่าคุยกับผู้ชาย แต่เค้าก็ยังไม่ยอมรับ

พยายามเปรียบพระเรื่อย ๆ แต่เหตุการณ์ก็ยิ่งเลวร้ายลง งานก็แย่ลง ๆ แฟนก็แอบไปหาผู้ชายใหม่ หลัง ๆ ใจดีครับไปส่งเค้าขึ้นรถไปหาเองเลย ขับรถไปทำงาน กลับบ่าน หรือนอน น้ำตานองหน้าทุกวัน น่าอายครับลูกผู้ชาย ตอนนั้นมึนงงไปหมด ซดเหล้าซดเบียทั้งที่ ๆ แหวนพระน่ะแหละครับองค์ไหนที่ดีหามาหมด สุดท้าย ก็ยิ่งรู้ว่าแฟนเก่าผม ทำอย่างนี้กับผู้ชายก่อนหน้านี้มาแล้วคนหนึ่ง ตอนนั้นใจหนึ่งอยากจะตายให้ตายครับ วันที่ 17 มกราคม ผมจำได้ผมจับได้ว่าเค้ายังไม่เลือกติดต่อกัน (ก่อนหน้านั้นผมได้ bonus มาเป็นแสนครับ ผมให้เค้าไปเจ็ดหมือ่นโดยบอกว่าขอให้เลิกกันนะภายใน 29 ธัรวา) ผมเลยตัดสินใจขาดกับเค้า ตอนนั้นเรื่องงานผมผมก็โดนใบเตือนเรื่องผลงานแย่เค้าจับย้ายแผนกโดยยังไม่รู้จะให้ลงที่ไหน แต่บอกว่าถ้าผมงานยังเป็นอย่างนี้อยู่เค้าเลิกจ้างแน่

ต่อครับพอเลิกกัน ผมยกรถยนต์(ผ่อนมา 40 งวดแล้ว เหลืออีกแค่8งวด) มอเตอร์ไซค์ คอมพิวเตอร์โน้ตบุค ตู้เย็น ทีวี เครื่องเสียง พระเลี่ยมทอง 2 องค์พร้อมสร้อย 1บาท ซึ่งรวม ๆ ก็น่าจะเป็นทอง 2 บาทได้ครับ และทุก ๆ อย่าง ผมออกมาโดยมีแต่เสือ้ผ้าชุดทำงาน ชุดอื่น ๆ ไม่เกิน 10 ชุด กล้องถ่ายรูป 1 อัน และก็พระเครื่องที่สะสมมาเท่านั้นครับ ซึ่งเป็นช่างที่แล้วร้ายที่สุดครับ
ผมเคยฝากตัวเป็นศิษย์หลวงปู่ดู่แต่ชีวิตก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น

....สุดท้าย ผมยึดคำสอนของหลวงปู่แหวนครับ ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต อยู่แต่กลับปัจจุบัน และก็ปล่อยวางครับ พยายามกำหนดรู้ทุกลมหายใจว่าทุกว่าสุขครับแม้มันัยงไม่ค่อยสุขเท่าไหร่ก็เหอะ

...ตอนนี้เหรอครับ ก็ยังแขวนพระเหมือนเดิม แต่สำคุญที่สุดคือหลักคำสอนครับพยายามโน้มนำมาปฏิบัติ แม้ยังไม่ดีขึ้นมากแต่ก็รู้สึกว่าดีขึ้นเรื่อย ๆครับ มีแฟนใหม่ที่เค้ารู้จักใช้เงิน ดูแลเรา เค้าใจ ไม่มักมาก ไม่ฟุ้งเฟ้อครับ

ตอนนี้ก็พยายามฝึกจิตฝึกใจให้มันดีครับให้รู้สุขรู้ทุก รู้ล้มรู้ลุก เป็นยังไง ตอนนี้ก็แขวนพระชัย หลวงปู่บัว กับเหน็บพระเจ้าตากสิน พระพิมพ์ประภามณทลสร้างจากยอดมณฑปวัดปากคลอง หลวงพ่อฤษีปลุกเสก และของสมเด็จตราแผ่นดินซึ่งเป็นมรดกตกทอดครับ

ที่เรามาก็คืออยากให้รู้ว่ายังมีคนที่ลำบากอีกมากมายครับ แต่ทางที่จะแก้ไดคือปล่อยวางครับ อยู่กับเวลานั้นตอนนั้นครับ

.....จบแบบงงครับ

 

พระนิพนธ์ของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

พระอริยสงฆ์ก็ตาม พระอริยบุคคลก็ตาม ท่านเป็นที่ใจ ใจที่เป็นจริง มิใช่คิดเองว่าเป็นพระพุทธธรรมสูงส่งบริสุทธิ์ ต้องเป็นจริงที่จิตใจกิเลสก็ต้องหมดจริงที่จิตใจ หมดระดับไหนก็จะเป็นอริยสงฆ์ หรือพระอริยบุคคล ในระดับนั้น

“ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ” และใจนั้นหลอกใครอาจหลอกได้ แต่หลอกตัวเองไม่ได้

นอกเสียจากเป็นการหลงเข้าใจผิดจริงๆ และนั่นก็เป็นการเข้าใจผิดจริง ใจเป็นเครื่องรับรองพระพุทธภาษิตที่ว่า

“ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ” เช่นนั้น ใจหลงผิด ก็ผิดตามอำนาจใจไปหมด จึงควรเห็นค่าของใจตนให้มากที่สุด ถนอมรักษาให้ดีที่สุด ให้เป็นใจที่มีความงดงามที่สุด

ใจที่งดงามที่สุดคือ ใจที่ไกลกิเลสที่สุด ไกลทั้งความโลภ ไกลทั้งความโกรธ ไกลทั้งความหลง ไกลอย่างสิ้นเชิงเด็ดขาดจริง ไม่มีการย้อมกลับเข้าสู่จิตใจได้อีกทั้งโลภะโทสะโมหะ คือทั้งความโลภความโกรธความหลง


เช่นนี้ที่ในพระพุทธศาสนาคือคุณธรรมความเป็นพระอรพันต์นั่นก็คือพระอรหันต์ ท่านก็เป็นได้ด้วยใจที่งดงามที่สุดด้วยความบริสุทธิ์ ไม่มีความเศร้าหมองแม้เล็กน้อยเพียงใดด้วยความสกปรกของความโลภ ความโกรธ ความหลง คือ กิเลส กิเลสที่มีความหมายชัดเจนว่าเครื่องทำใจให้เศร้าหมอง

ผู้นับถือพระพุทธศาสนาเป็นอันมากชื่นชมยินดีในความเป็นพระอริยสงฆ์ของท่าน องค์นั้นองค์นี้ เห็นได้จากความตื่นตันภาคภูมิยินดีเป็นล้นพ้นเมื่อได้พบได้รู้จักท่านผู้ใด ที่เป็นที่เชื่อถือว่าเป็นพระอริยะ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ว่าท่านเป็นพระอรหันต์แล้ว ไม่ใช่เป็นมนุษย์เดินดินธรรมดาเช่นเดียวกับพวกเราจำนวนมาก แต่เพราะตนเองยังไม่รู้จักคุณลักษณะอันเลิศของจิตท่านผู้เป็นพระอรหันต์เลย แม้แต่น้อย

รู้จักแต่เพียงจากได้ฟังที่พูดถึงกันเท่านั้น ก็ทำให้ไม่อาจรู้จักได้ถูกแท้ ว่าพระอริยสงฆ์ ทั้งพระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ ความจริงเป็นอย่างไร คือ มีจิตใจเป็นอย่างไร เพียงแต่คาดดาตามเสียงผู้อื่นที่อาจไม่รู้จริง เหมือนกับเรานั่นเอง

จึงพึงพยายามทำใจให้ยอมคิดยอมเชื่อ ว่าใจของเราต่างหากที่เป็นพระอรหันต์เมื่อใด เมื่อนั้นเราจึงจะรู้ถูกรู้จริง ไม่ใช่ไปรู้ใจผู้อื่น ที่อาจไม่ถูก อาจผิดจากความจริงไกลลิบก็เป็นไปได้ และแทบทั้งนั้นที่ผิด การรู้ใจอื่นเป็นเรื่องยากที่สุด

แสงส่องใจ
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ อ่านกะทู้นี้แล้วมีกำลังใจขึ้นมากเลยครับ

 

ยอดเยี่ยมมากครับท่าน สุดยอดจริงๆครับ

 

พระเครื่องหรือเครื่องรางของขลังต่างๆไม่อาจช่วยให้เราอยู่เหนือกรรมได้หรอกครับ
พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ต่างหากที่ช่วยให้แสงสว่างแก่เรา
แต่เราต้องตั้งมั่นอยู่บนความเพียรด้วยครับ