หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล / พระแท้ ผู้ถ่อมตน/อุบายสมาธิง่ายๆ

แอดมินได้อ่านคำสอนหลวงพ่อเยื้อนแล้วประทับใจมาก รู้สึกทันทีว่าใช่เลย พอส่งให้ท่านที่ฝึกซกเชน(อติโยคะ)ของฝ่ายวัชรยาน ท่านผู้นั้นตอบกลับมาว่า
"หลวงพ่อชี้ให้เห็นสภาวะจิตเดิมแท้ได้ชัดครับ โดยชี้สิ่งที่ไม่ใช่( what you are not) เช่น สังขาร ความรู้สึก อารมณ์ต่่างๆ
และบอกสิ่งที่ใช่(what you are) จิตเดิมแท้ หรือสติแท้ๆ โดยมอบเคล็ดวิชาเพิ่มเติมคือ
ไม่ต้องไปดับสังขาร แต่ให้รับรู้ด้วยจิตเดิมแท้ สังขารมันจะหายไปเอง(ตามหลักไตรลักษณ์)
ถือเป็นยุทธวิธีการวิปัสนาที่ตรงมุ่งเข้าไปพบความจริง ไม่แทรกแซงสังขารเลยแม้แต่น้อย
ถือเป็นการชี้ชัดสภาวะ( pointing out) ที่ยอดเยี่ยมมากๆ และหาได้ยากมากในคำสอนในประเทศไทยนะครับ"
คำสอนหลวงพ่อเยื้อนมีดังนี้ครับ
"ที่ว่าน้อยใจ เสียใจ เศร้าใจ นั้นไม่ใช่จิต (แต่)เป็นสังขาร แท้จริงจิตนี้ไม่เคยเศร้าหมอง เพราะจิตนี้คือ ความว่าง..ความว่าง ไม่เคย เสียใจ ไม่เคยน้อยใจ ทุกข์ใจ เศร้าใจ ไม่เคยโกรธใคร เพราะเรามีความว่าง..รู้อยู่ แต่ปรุงแต่งไม่ได้ กิเลสจะตัดหรือไม่ตัด ไม่ใช่ปัญหา เพราะเราไปหาธรรม
ถ้าเราระลึกรู้ตรงนี้ เราก็จะรู้ได้ จะรู้ไม่รู้ก็ขึ้นอยู่กับ สติของเรา สติของเราเข้าใน รู้ว่าสติเราอยู่กับตัวหรือเปล่า หยุดตรงนี้ กลางกายของเรา ถ้าน้อมเข้ามาแล้วความวุ่นวายทั้งหลาย กิเลสที่เราอยากตัด มันจะจบทันทีเลย มันจะตัดเองไม่ต้องไปตัดมัน ถ้าเราอยู่ตรงนี้สังขารไม่มา หากเราไปอยู่กับสังขารมันก็ใช้เราตลอด
ถ้าเราหาจิตไม่เจอก็เป็นทาสของสังขาร เพราะมันปรุงแต่งให้เกิดความโลภ ความโกรธ ความหลง อยู่ในสังขารทั้งนั้น สติตรงนี้ ไม่มีอดีต อนาคต เหลืออยู่แต่ปัจจุบันธรรม ถ้าไม่น้อมเข้ามาก็ไม่เป็นสมาธิ
พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า อยากเห็นพระพุทธเจ้าก็น้อมเข้ามาที่ตัวเรา เรียกว่า ปัจจุบันจิต เป็นธรรมชาติที่ปราศจากการปรุงแต่ง นั่นคือธรรมะ แต่ถ้าปรุงแต่งก็เป็นธรรมะ แต่เป็นสังขารธรรม
พระพุทธองค์จึงตรัสว่า อย่าไปหากิเลส มันเป็นเรื่องของมัน เราอย่าไปเอามาเป็นสาระ มันเป็นกองบัญชาการ มันทำให้เรามีแต่ความทุกข์ มีแต่ความร้อน เป็นธรรมที่เกิด เกิดเพราะโลภะ โทสะ โมหะ
พระองค์จึงให้ไปหาธรรมะที่ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย อยู่ที่ตัวของเรา ตั้งสติไว้ปกติ ไม่มีอดีต อนาคต ก็เกิด ความว่างทันที ถ้ารู้อยู่ตรงนี้จะไม่รู้อย่างอื่น รู้แค่รู้
เหมือนที่หลวงปู่ดุลย์ท่านว่า การปฎิบัติ ถ้าเราไปหาจิตเจอ สังขารก็ตายเอง ไม่ต้องไปฆ่ามัน แต่ถ้าหาจิตไม่เจอก็เป็นทาสของมัน เพราะทิฎฐิที่ทำให้เราไม่รู้ธรรม ก็เพราะมีอดีต อนาคต”

พระธรรมเทศนา พระอาจารย์เยื้อน ขันติพโล
**************************

cr.

 

บรรลุธรรมจริงๆแล้วไม่นาน ที่นานๆเพราะหา"ประตูใจ"ไม่เจอ สุขตรงนี้เป็นบรมสุข สุขที่จิตเห็นจิต" ตนเอง เป็นความสุขที่ปราศจากการปรุงแต่ง ไม่มีอะไรปรุงแต่งให้สุขได้ เพราะจิตเข้าไปสู่ความว่าง หลวงพ่อเยื้อน

 

“อาตมา เป็นพระโง่
โง่ที่เชื่อพระพุทธเจ้า โง่ที่เชื่อหลวงปู่ดูลย์
โง่ที่ไม่ทำตามกิเลส
อาตมาเลยเป็นพระมาจนถึงทุกวันนี้
โยมลองโง่ทำตามพระพุทธเจ้า โง่ทำตามคำสอนของหลวงปู่ดูลย์ซิ
แล้วโยมจะรู้ว่า ไม่เป็นทาสของกิเลส มันดีอย่างไร มันสบายอย่างไร
อาตมาไม่ฉลาดเท่าโยมหรอก
ที่โยมเค้ามาทำบุญกับอาตมา
เค้าก็ไม่ได้ศรัทธาตัวอาตมาหรอก
เค้าศรัทธาสมาธิของพระพุทธเจ้า สมาธิของหลวงปู่ดูลย์ สมาธิของอาตมา
ตัวอาตมาจะมีอะไร
มีแต่ผ้าสามผืน มีแต่บาตร
รองเท้าอาตมาก็ไม่มี เงินสักแดงเดียวอาตมาก็ไม่มี”
หลวงตาเยื้อน ขันติพโล
วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร
จ.สุรินทร์
บันทึกโดย เขมปัญโญคฤหัสถ์
(ท่านกล่าวสอนพระ โยม ณ วัดสุทธิธรรมมาราม)

 

"ถ้าถึงความจริงแล้วทำไงก็ไม่เสื่อม เสื่อมไม่ได้ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ปัจจุบันก็อยู่ตรงนั้น นั่งภาวนาไม่นั่งภาวนายังไงก็ไม่เสื่อม ก็อยู่ตรงนั้นเป็นธรรมชาติที่ปราศจากการปรุงแต่งตรงนี้ถ้าใครเห็นแล้ว ก็รู้เลยว่าอยู่ตรงไหน....มันเป็นปัจจุบันตลอดเราจะหยุดเลย จิตของเราคือผู้รู้ ไม่ใชผู้ปรุงแต่งเราจะเห็นจิตของเราเพราะที่ปรุงแต่งไม่ใช่ "จิต" มันเป็น "สังขาร" ส่วนมากเราเอาสังขารไปภาวนามันจบไม่ได้เลย "จิตมันปรุงแต่งความว่างไม่ได้ ถ้าปรุงแต่ความว่างได้ไม่ใช่จิต" ตัวจิตมันต้องเกิดความว่างด้วยตัวมันเอง"

พระธรรมเทศนาหลวงพ่อเยื้อน

 

โอวาทธรรม หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล
“ถ้าเราทำจิตให้เป็นปัจจุบันได้นะ เราจะหาทุกข์มาจากไหน นี่เรื่องเมื่อเช้าก็เอามาคิดตอนเย็น เรื่องตอนเย็นก็เอามาคิดตอนเช้า แล้วเราจะอยู่กับปัจจุบันได้อย่างไร ธรรมะมันต้องลงที่ปุจจุบันนี่ เป็นปัจจุบันเท่านั้น ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต นั่นถ้าจิตเป็นปัจจุบัน มันจะลงไปสู่ความว่างเองอัตโนมัติ นั่นล่ะธรรมจึงจะเกิดขึ้น จิตที่มีธรรมที่แท้จริง คือ จิตปัจจุบันนี่ล่ะ”
"การภาวนานี้ อาตมาถือเป็นเรื่องสุดยอด เพราะการภาวนานี่ มันเปลี่ยนคนได้ มันเปลี่ยนชีวิตได้ เปลี่ยนจิตใจได้ เปลี่ยนจิตใจ จากจิตใจไม่ดี เป็นคนดี จากจิตใจไม่มีธรรม เป็นมีธรรม จิตใจไม่เห็นกาย ว่าเป็นอนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา มาภาวนาแล้ว มองเห็นอนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา นี่มันอัศจรรย์ตรงนี้ มันเปลี่ยนได้จริงๆ โยมท้อแท้ไม่ได้"
" ...ที่มันหนักเพราะเรากำเอาไว้...ไอ้นี่ก็ของข้า ไอ้นั่นก็ของข้า เจ้าด่าแม่ข้า เจ้าว่าพ่อข้า เจ้าดูถูกข้า มีแต่ข้าๆ ความจริงข้าๆ นี่มันไม่ได้ฆ่าใคร ฆ่าเราเอง ดังนั้น เราต้องมากำจัดความถือตัวถือตนของเราออกไป..."
"สมองคนเรามีเม็ด บรรจุใว้สองข้าง มีทั้งอริยเจ้าพระอรหันต์ก็อยู่นั้น มนุษย์ อมนุษย์ก็มีอยู่นั้น เปรตก็อยู่นั้นเหมือนกันถ้าเรา คิดไปทางต่ำมันก็บรรจุตรงนั้นมากๆน้ำหนักมันก็จะเพิ่มในสมองเรา ตอนนี้เริด แต่เรื่องชั่วทั้งหมด คิดเรื่องชั่ว
สิ่งที่ไปก็ไปทางชั่ว ถ้าเราคิดดี ความดีมันก็มาอีก ข้างหนึ่ง ถ้ามีความดีเยอะ มันก็จะคิดแต่เรื่องดี ทำแต่เรื่องดี”
ปฏิปทาดี ใช่ว่าจะรู้ธรรมนะโยมนะ ไม่รู้ธรรมก็มีนะ ประเภทค่อยๆเดิน เดิน ไม่เห็นจิต ก็มี ตมาเห็นจิต แล้วตมาก็เดินไปเลย จะช้าทำไม
ปฏิปทากับจิต นี่คนละอย่างนะ ปฏิปทาข้างนอก กับปฏิปทาในจิต มันก็อีกอย่างนะโยม
"
ธรรมใดที่ปรุงแต่งได้ ธรรมนั้นยังเป็นสังขารอยู่ ธรรมใดที่ปรุงแต่งไม่ได้ ธรรมนั้นธรรมแท้”