ปรารถนาพุทธภูมิ

แชมป์คุง

คงไม่ต้องปรรถนาหรอกมั้ง ถ้าเจอท่านก็ไปฝากตัวเลยครับ

 

Sriaraya5<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2616192", true); </SCRIPT>
สมาชิก


<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ต้นละ
Sriaraya5 ธรรมะนี้ได้มาก็แสนยาก อยู่ ๆ จะมาขอความรู้

ง่ายไปหรือเปล่า แล้วจะเป็นผู้รู้เองเห็นเองได้ยังไง.........ยังไม่เคยบอกเลยว่าจะเป็นผู้รู้เอง เห็นเอง





</TD></TR></TBODY></TABLE>

พระพุทธเจ้า องค์แรก ตรัสรู้โดยชอบ พระองค์ เอง พระองค์ใช้เวลา นานที่สุด 40อสงไขย ต้องเรียน ทดลอง ทดสอบ เอง

แต่ พระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้ องค์ต่อมา ท่านเรียนวิชา ครู เรียนวิชาที่จะทำให้เป็นพระพุทธเจ้า น่ะ ครับ วิชานั้นมีอยู่แล้วจาก พระพุทธเจ้าองค์แรก

สังเกตไหมว่า เวลาสร้างบารมี จะลดลงมา
4อสงไขย
8อสงไขย
16อสงไขย

การเลียนแบบของดี คือของดี


หรือว่าท่าน จะเรียนด้วยตัวเอง ทดสอบด้วยตัวเอง




การเรียนรู้อะไรที่เกินพระพุทธเจ้า นั้นคือการอวดดี อวดฉลาด อวดตัวเองว่าเก่งกว่า พระพุทธเจ้า จะเอาปัญญาโง่ๆๆของเรา ไปเทียบกับพระพุทธเจ้าได้อย่างไร


พระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระโพธิญาณเป็นเครื่องรู้ เป็นสัพพัญญู รู้ทั้งหมด แม้ในพระอัครสาวกก็ไม่มี ในพระสาวกก็ไม่มี



วิชาครู
ท่านต้องได้ทั้งหมด
-บารมี 30 ทัศน์
-กรรมฐาน 40 กอง <<ท่านที่ทำได้หมด เฉพาะพระโพธิสัตว์ บารมีเกือบเต็ม หวังเอา ถ้าพึ่ง เริ่มปรารถนา ก็หวังไว้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน อดีตชาติ ท่าน เหาะ มาแล้ว เป็น แสนชาติๆๆ จะเห็นว่า อภิญญา ต้องเล่น มาตลอด จะเหาะได้ ต้อง ได้ณานสมาบัติ8 นี้เป็นโลกียวิสัย เป็นของชาวโลก มนุษย์โลกทุกคน ทำได้ ไม่จำเป็นเฉพาะพระที่บรรลุแล้ว


รายละเอียด มีไม่ค่อยเยอะ หาอ่าน ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เอา นะครับ

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ อีก 7 ชาติ บารมีเต็ม เป็นปรมัตถบารมี คือได้หมด กรรมฐาน 40 กองครบ และถ้า สมาบัติ 8 กับ วิปัสนาญาณ ไม่ต้องว่ากัน

แต่หลวงพ่อท่านลาแล้ว เข้าพระนิพพานแล้ว





นี้สำหรับ คนอยากเรียนวิชาครู

ยุคนี้พระพุทธเจ้า ปูทางไว้แล้วว ทางหลวงพ่อฤาษี


แต่สายอื่นไม่รู้ คือไม่รู้ทำอะไรกัน



อยากจะแนะนำให้เพื่อน พุทธภูมิ เดินถูกทาง ถ้าหลงไปผิดทางแล้ว จะกลับมามันนาน รู้ว่ากลับมาได้ แต่ว่ามันนาน ไม่แค่ชาติ 2 3 ชาติ แต่เป็นแสนชาติ ล้านชาติ ยิ่งถ้า เริ่มปรารถนา นี้ ไปผิดทาง ก็จบกัน

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->timetime<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2617790", true); </SCRIPT> ..........สาธุ อนุโมทนาด้วยนะครับ ท่านสุดยอดมากเลยนะครับ ขอเรียกท่านพี่นะครับ จริงๆๆแล้วผมเองก็จะตอบเขาอยู่เหมือนกันะครับ ว่า ถ้าอยากเป็นผู้มีปัญญามาก "พระพุทธองค์ทรงบอกว่าให้เข้าไปหาสมณะ พราหมณ์ แล้วถามว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ แล้วมาปฏิบัติ " แม้แต่พระพุทธองค์เองยังทรงตรัสแบบนี้เลย....................

 

คุณต้น...อยากทราบเรื่องการบำเพ็ญบารมีในพุทธศาสนาลองสอบถามอาจารย์กรครับ จะได้คำตอบที่ชัดเจนครับ เบอร์ติดต่อครับ 081-0693935

 

"เราไม่ปราถนาสุขใดอีกแล้ว"

สูญญากาศ ในอากาศ

 

สมภาพธรรม..............อ.กร ท่านเป็นใครเหรอครับ

 

ได้จ้า ท่านน้อง หุหุ มีบุญได้เจอกัน เรามาสร้างความดีด้วยกันน

การให้ธรรมทาน ชนะการให้ทั้งปวง
อนุโมทนา สาธุ

 

ท่านต้นละครับ คำตอบทั้งหมด ที่ท่านถามและไม่เข้าใจในเรื่องเหล่านี้้ ก็ให้ท่านคลิ้ก...ไปอ่านที่กระทู้ของท่านสมภาพธรรม...ที่ได้นำเอาธรรมบรรยายของอาจารย์กรมาเผยแพร่นะครับ คำตอบทั้งหมดเหมือนกับที่ผมจะตอบท่านครับ ผมเห็นว่าไม่ต้องอธิบายความให้ทับซ้อนดีครับ 555

ผมไม่ใช่เป็นลูกศิษย์ของท่านอาจารย์กรนะครับและก้อไม่ได้รู้จักท่านผู้นี้เป็นการส่วนตัวแต่อย่างใด ผมมีอาจารย์ของผมอยู่แล้ว

 

วิ่งหนีความจริงมาตลอดชีวิต

กลับมายอมรับความจริงได้แล้ว

 

อะไรครับพี่ศรี...

 

[SIZE=+2]ครั้งมีพระชาติเป็นอกิตติดาบส[/SIZE]​

บารมีใด ๆ อันเราประพฤติสั่งสมแล้ว ในระยะกาลนับได้สี่อสงไขยแสนกัลป์ บารมีนั้นทั้งหมดเป็นเครื่องบ่มโพธิญาณให้สุก, บารมีที่เราประพฤติแล้วในภพน้อยใหญ่ ในกัลป์ก่อน ๆ นั้น จักงดไว้ก่อน, จักกล่าวเฉพาะบารมีที่เราประพฤติในกัลป์นี้ ท่านจงฟังคำของเรา.
ในกาลใด, เราเป็นดาบส นามว่า อกิตติ อาศัยอยู่ในป่าหลวงสงัดเงียบว่างจากคนไปมา, ในกาลนั้น ด้วยอำนาจการบำเพ็ญตบะกรรมของเรา ท้าวสักกะผู้เป็นใหญ่ยิ่งในไตรทิพย์ ได้ร้อนใจทนอยู่ไม่ได้แล้ว.* เธอแปลงเพศเป็นพราหมณ์เข้ามาขออาหารกะเรา.
เราเห็นพราหมณ์นั้น ยืนอยู่แทบประตูของเรา จึงให้ใบไม้ อันเรานำมาจากป่า ไม่มีมันและไม่เค็ม** ไปทั้งหมด. ครั้งให้แล้ว ก็คว่ำภาชนะเก็บและไม่ออกแสวงหาใหม่ เข้าสู่บรรณศาลาแล้ว.
ในวันที่สอง และที่สาม พราหมณ์นั้นได้มาขอกะเราอีก. เรามิได้มีจิตหวั่นไหวไปจากเดิม ไม่ได้อ่อนอกอ่อนใจ ได้ให้ไปหมดทั้งภาชนะอย่างเดียวกับวันก่อน. ความทรุดโทรมแห่งผิวพรรณในสรีระของเรา จะมีเพราะเหตุอดอาหารนั้น ก็หาไม่, เราฆ่าเวลาเป็นวัน ๆ นั้นได้ด้วยความยินดี โดยสุขอันเกิดจากปีติ.
หากว่าเราได้ปฏิคาหกอันประเสริฐ ตลอดเวลาตั้งเดือนหรือสองเดือนเราก็จะคงเป็นผู้มีจิตไม่หวั่นไหวไปจากเดิม ไม่อ่อนอกอ่อนใจ และให้ทานอันสูงสุดได้สม่ำเสมอ. เมื่อเราให้ทานแก่พราหมณ์นั้น เราจะได้ปรารถนายศ หรือลาภก็หามิได้, เราปรารถนาอยู่ซึ่งสัพพัญญุตญาณ (อันจะเกิดได้เพราะการถูกบ่มโดยทานนั้น) จึงได้ประพฤติแล้วซึ่งกรรมทั้งหลายเหล่านั้น.

[SIZE=-1]บาลี อกิตติจริยา จริยา. ขุ. ๓๓/๕๕๑/๑.[/SIZE]​

<HR align=left width=250 noShade SIZE=1>[SIZE=-1]*[/SIZE][SIZE=-1][/SIZE] [SIZE=-1]นัยว่า ข่าวการบำเพ็ญตบะอย่างสูงสุดของใครก็ตาม ย่อมทราบถึงท้าวสักกะผู้มักระแวงอยู่เสมอว่า จะมีใครบำเพ็ญตบะเพื่อหวังแย่งบัลลังก์ของตน.[/SIZE] [SIZE=-1]**[/SIZE][SIZE=-1] ดาบสนี้ ฉันใบหมากเม่าต้มเปล่า ๆ เป็นอาหาร เพื่อตัดความกังวลในเรื่องนี้.[/SIZE]
​

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Sriaraya5
วิ่งหนีความจริงมาตลอดชีวิต

กลับมายอมรับความจริงได้แล้ว
</TD></TR></TBODY></TABLE>
vera_pอะไรครับพี่ศรี...<!-- google_ad_section_end --> คือว่าพี่ศรีตั้งความปราถนามาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในโลก และ หนีความจริงประฏิบัติธรรมะแบบหีนยาน จึงละวิถีธรรมอันเป็นยานขนาดเล็ก เข้าสู่มหายาน
อันเป็นยานพาหนะใหญ่ วิถีธรรมกว้างขวางที่จะพามนุษย์ สัตว์ข้ามพ้นห้วงทุกข์ด้วยสัมมาสัมโพธิญาณ

 

ถึงท่านวีระ พี......
.....ท่านต้นละครับ คำตอบทั้งหมด ที่ท่านถามและไม่เข้าใจในเรื่องเหล่านี้้ ก็ให้ท่านคลิ้ก...ไปอ่านที่กระทู้ของท่านสมภาพธรรม...ที่ได้นำเอาธรรมบรรยายของอาจารย์กรมาเผยแพร่นะครับ คำตอบทั้งหมดเหมือนกับที่ผมจะตอบท่านครับ ผมเห็นว่าไม่ต้องอธิบายความให้ทับซ้อนดีครับ 555

ผมไม่ใช่เป็นลูกศิษย์ของท่านอาจารย์กรนะครับและก้อไม่ได้รู้จักท่านผู้นี้เป็นการส่วนตัวแต่อย่างใด ผมมีอาจารย์ของผมอยู่แล้ว.............


คำถามที่ผมถามท่านนะ ผมเข้าใจดีครับ แต่ที่ว่าไม่เข้าใจนะ คือไม่เข้าใจในตัวท่านวีระ พี ต่่างหากครับ

 

ถึงท่านวีระ พี......
ส่วนเรื่อง......ที่ให้ผมไปอ่านกระทู้ของท่านสมภาพธรรมนะ ที่อ่านมานะครับไม่มีคำตอบเหมือนที่ท่านจะตอบเลย (คนละเรื่องกัน ) ที่สำคัญผมไม่ได้ว่าท่านเป็นศิษย์ของ อ.กร ด้วยนะครับ ลองให้ท่านวีระ พี ลองอ่านคำถามผมใหม่นะครับ ระดับนิตยะอย่างท่านวีระ พี คงไม่ยากหรอกครับ

 

เมื่อใดเห็นความทุกข์ในชีวิตแล้ว .. จึงมองหาทางพ้นทุกข์ ..
เมื่อรู้ถึงทางออกจากถ้ำที่มืดมิดเเล้ว วันนึงวันนั้นใจท่าน ต้องการที่จะนำพาคนออกจากถ้ำหรือเปล่า .. สาธุ

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณอาทมาฏด้วยค่ะ ดูจริยาท่านต้นละคล้ายกับผู้มาทดสอบกำลังใจพุทธภูมิจัง คริคริ...

 

ถึง....Numsai

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณอาทมาฏด้วยค่ะ ดูจริยาท่านต้นละคล้ายกับผู้มาทดสอบกำลังใจพุทธภูมิจัง คริคริ...
รูปขนาดเล็ก

__________________
สร้างสมเด็จองค์ปฐม พระพุทธรูป - วิหารทาน - สิ่งก่อสร้าง - PaLungJit.com
ถึงคุณ......... Numsai

ผมไม่ได้ทดสอบครับ แต่ผมอยากรู้ความคิดของคนที่ปรารถนาพุทธภูมินะครับ แต่ผมพอจะสรุปได้แล้วนะครับ ว่าคำตอบคืออะไร.........

 

กราบอนุโมทนา สาธุ ครับ

 

เพื่อนผู้ปฏิบัติธรรมของผม ท่านนึกถึงครูบาชัยวงศ์ ที่นำแตงนำผักมาบริจาคเป็นทานกับวัดทุกครั้งที่ท่านมา ไม่รู้จุดประสงค์และไม่เข้าใจกรรมจุดนี้ของท่าน พระพุทธองค์ก็ทรงพระเมตตามาสอนให้หายสงสัย มีความสำคัญว่า

การบริจาคทานเป็นวิสัยของพุทธภูมิ บุคคลผู้มีความดำริเพียงชั่วขณะจิตหนึ่ง ตั้งมั่นอันที่จะปรารถนา พุทธภูมิวิสัยนั้นก็พึงควรสักการะ เพราะการตรัสรู้ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นเป็นได้ยาก กาลนั้นเป็นอุดมมงคล

เพราะกว่าจักบำเพ็ญบารมีให้ครบทั้ง ๓๐ ทัศน์ได้นั้น จักยากกว่าบุคคลผู้ปรารถนาสาวกภูมิมาก กำลังพุทธวิสัยเป็นกำลังใหญ่ ขอให้พึงสังเกต ปฏิปทาของพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ ที่มีกล่าวมาแล้วในพระสูตร

ชั่วขณะจิตที่รู้ว่าสามเณรผู้เป็นศิษย์ คิดมีความปรารถนาอยากจักเป็นพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ท่านนั้นยังจักต้องให้สามเณรเดินหน้าด้วยเพราะเหตุใด

เพราะวิสัยพุทธภูมินั้นเป็นกำลังใหญ่ แต่คิดริเริ่มเพียงชั่วขณะจิตก็ยัง มีกำลังใหญ่ บารมีธรรมจุดนี้อย่านำไปตำหนิแก่ผู้ใดที่ปรารถนาพุทธภูมิ เพราะตำหนิแล้วจักเป็นกรรมเข้าตัวเอง โดยหาประโยชน์ มิได้

อนึ่ง พุทธจริตก็คือพุทธภูมิเดิมที่ลาออกมาสู่สาวกภูมิทั้งสิ้น พวกเจ้าถ้าไปตำหนิพุทธภูมิเข้า ก็เท่ากับตำหนิกำพืดของตนเอง ขอจงอย่าทำกรรมนี้ให้เกิดอีกต่อไป รู้แล้วก็ต้องหมั่นศึกษาให้รู้จริง ควรจักโมทนาไปกับพุทธวิสัยของท่านนั้น ๆ

หมั่นกราบขออโหกรรม ต่อบรรดาผู้ปรารถนาพุทธภูมิด้วย เพราะกรรมอันนี้มีผลมิใช่เบา ซึ่งตำหนิกรรมไปในท่านทั้งแล้ว จักเป็นอุปสรรคขวางกั้นการปฏิบัติธรรมของพวกเจ้าได้ จงอย่าประมาทในธรรมทั้งปวง

ธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านตรัสไว้ดีแล้ว
ขอเป็นกำลังใจให้ พุทธภูมิทุกท่านนะครับ พระโพธิญาณคือการปรารถนา อันสูงสุด อนุโมทนากับพุทธภูมิ ทุกท่านๆ สาธุ



จากหนังสือธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง"”รวบรวมโดย : พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน