เรื่องเด่น “พระอริยบุคคล ๔ ย่อมไม่มีในคนนอกพระพุทธศาสนา”(หลวงปู่แหวน สุจิณโณ)

“พระอริยบุคคล ๔ ย่อมไม่มีในคนนอกพระพุทธศาสนา”

(โอวาทธรรม หลวงปู่แหวน สุจิณโณ)

“กสิณฌาน” กํามือจนเล็บมือผด (ทะลุ) หลังมือไม่รู้ตัว อันนั้นก็ยังไม่มีใครแก้ได้หนา ไม่ยอมใครทีเดียว แต่ไม่ใช่ถึง เป็นแค่ฌานโลกีย์ทั้ง ๕ ปีติอันนี้ แต่อาจเป็นอยู่ในกามโลกอันนี้ บางคนก็ขี้หินป่งหู้ม (งอกปิด) รอบ ๆ ตัว บางคนก็ไปนั่งริมเก๊าไม้ (ต้นไม้) ป่งหุ้ม ได้สองหมื่นปีก็มี สามหมื่นปีก็มี เวลาจะออกก็กสิณนั้นละ เพิ่งกสิณให้แตกกระจาย พวกนี้ครั้งตายจากกามโลก ก็ไป “พรหมโลก” ไปดูเขาแล้วพวกนี้ เขาเป็นนักผนึกบารมีหนา ทานบารมี ทานภายนอก ทานภายใน เขาก็ละได้ภายในตัวอกุศล ตัวอกุศลาธัมมา นี้ละ เมาหลง เมาโกรธ เมาราคะ กิเลสตัณหานี่ละ มันเป็นกก เป็นเค้าเป็นเหง้า เป็นงูน กิเลสพันห้า ตัณหาร้อยแปด กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา ไปจากนี้ละ เขาละได้จริง ๆ หนาเขาอดได้แต่ไปแก้ไม่ไหวหรอก อันที่ปีติตัวนี้ แต่ถอนได้เหมือนกันนั้นละ เวลาตายจากกามโลกนี้ ก็ไป “พรหมโลก” พวกนี้ไม่ตกต่ำ แต่ได้กลับมาเกิดอยู่ แต่พวกเพ่งพวกนั้น ยังสําคัญว่าตนได้ “สําเร็จพระนิพพาน” หนา แต่มันไม่เป็นปัญญาวิมุตติ โลกุตรวิมุตติ ต้องแก้ไขอยู่เรื่อยๆ จนกิเลสอาสวักขยญาณไปรู้กิเลสของตน กิเลสของกาย สิ้นไปหมด กิเลสของใจ เรามีกามฉันท์งอกขึ้น ดับไปแล้ว กำลังศรัทธา กำลังความเพียร กำลังสติ กำลังสมาธิ กำลังโลกุตรปัญญา วิมุตติผู้แจ้งชัชวาล ตลอดจนถึงขันธปรินิพพาน ไตรวัฏมีเท่านี้แล้ว

หมายเหตุ : ปัญญาวิมุตติ โลกุตรวิมุตติ มรรคองค์ ๘ อริยสัจ ๔ ธรรมเหล่านี้มีในเฉพาะคำสอนพระพุทธศาสนาเท่านั้น ศาสนาอื่นๆนั้นไม่มี ด้วยเหตุนี้ “โลกุตรภูมิ” อันหมายถึง “พระอริยบุคคล” ทั้ง ๔ ประเภท คือ พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ จึงไม่ปรากฏมรรคผลในนักปฏิบัตินอกพระพุทธศาสนาเลย


ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

กราบสาธุครับ