เรื่องเด่น ใจเทวดา-ใจพรหม-ใจพระ (หลวงปู่แหวน สุจิณโณ)

​

ใจเทวดา - ใจพรหม - ใจพระ

ถ้าหากว่า ช่วงใด ใจของเรามี "หิริ" ความละอายบาป
"โอตตัปปะ" กลัวสะดุ้งต่อบาป ไม่กล้าที่จะทำบาป
ทั้งในที่ลับ ที่แจ้ง ในขณะนั้น ใจของเราเป็น "เทวดา"
แต่ กายของเราเป็นมนุษย์

หากว่า ในขณะใด ที่เรามาบำเพ็ญสมาธิภาวนา
ทำให้จิตมีสมาธิ สงบนิ่ง รู้ ตื่น เบิกบาน
บรรลุฌานตามลำดับ หรือ มีสมาธิแน่วแน่
รู้ธรรมเห็นธรรม ในช่วงนั้น กายของเราเป็นมนุษย์
แต่ จิตใจของเรา ก็เป็น "พระพรหม"
พระพรหม คือ ผู้มีใจสว่างไสว เบิกบานแช่มชื่น

ถ้าในอันดับนั้น ใจของเรานี้ ละกิเลสบาปกรรม
ละสังโยชน์ คือ สักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา ลีลัพพตปรามาส
ได้เด็ดขาด มีความรักตั้งมั่นในคุณพระรัตนตรัย
ไม่คลอนแคลน "สามารถสละชีวิต" เพื่อ บูชาข้อวัตรปฏิบัติ
ตามหลักคำสอน ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ได้ไม่ย่อท้อ … ในช่วงนั้น กายของเราเป็นมนุษย์
แต่ ใจของเรา มันกลายเป็น "พระ"
เป็นพระอริยเจ้า ขั้นพระโสดาบัน

หลวงปู่แหวน สุจิณโณ