แค่อยากระบายเนาะ !!! เป็นรักที่ไม่ได้รักเขา

สสัสดีค่ะ. อยากมาลองเล่าปรึกษากันบ้าง.

คือมีแฟนค่ะคบมาได้ 5ปีแล้ว. อยากจะบอกไว้ว่า. ไม่เคยชอบเขาสักนิด ตั้งแต่จีบฉันเลยค่ะ. ไม่ชอบแต่แรก 55555. อายุเราห่างกัน19ปีค่ะ. คือที่ไม่ชอบ. หน้าตา นิสัย อายุ แต่จิตใจเขาดีค่ะแต่อาจจะเป็นแค่กับเราค่ะเพราะเท่าที่เห็นเขาค่อนข้างดีกะเรามากเป็นพิเศษแต่อย่างว่าก็เขาจีบเนาะ. มันมีเหตุบังเอิญโคตรๆค่ะ ทำให้ฉันตัดสินใจรับเขาเข้ามาในชีวิต เข้ามาดูแลฉัน แต่อีกอย่างไม่ได้รักค่ะไม่ชอบค่ะแต่ต้องเก็บๆไว้ยังไม่พูด. (เลวมากเลยใช่ไหมค่ะ
) แต่ทำไงได้ทางเลือกคนเราไม่มากนักหรอก. เขาก็เลยกลายเป็นผู้มีพระคุณและแฟนฉัน ในระหว่างที่อยู่กันปากฉันบอกเขามาตลอดจนถึงทุกวันนี้ว่า ไม่ได้รักเขาไม่เคยรัก แต่เป็นห่วงบ้างตามประสาคนอยู่ด้วยกัน ก็นะความผูกพันธ์ ฉันขอเลิกกะเขาบ่อยจนดูเป็นคำพูดง่ายๆ ได้ยินประจำเหมือนถามกินข้าวไหมไรงี้ แต่ก็นะเขาก็ตอบ บางครั้งก็บอกไม่เลิกบางครั้งก็เลิก. แต่มีคำนึงเขาพูดทั้งเสียง สีหน้า ทำเอาตกใจค่ะ. "ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ ". เศร้ามาก กับน้ำเสียงเขา รู้สึกผิดสุดๆเลยนาทีนั้น. แต่เราก็คิดนะค่ะ. เขาคงรักเรามาก รักจริงๆ แต่ก็มีบางสิ่งฉุดไว้ค่ะ ด้วยความขี้เล่นของเขา คือเขาคุยกะผู้หญิงค่ะ. ทั้งแบบเจอหน้าและไม่เจอ. คือเจอแบบตามที่ทำงาน. และแบบคุยเฟส ไลน์ อะไรแบบนี้ เรารู้เห็นนะค่ะ. แต่เลือกที่จะเงียบ. เพราะปัญหานี้เรามีมานานมากแล้ว. เขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่เริ่มเล่นเฟส ไลน์เป็น. 3ปีได้ละค่ะที่เป็นแบบนี้ เป็นจนทุกวันนี้ละ. 55555. เสมอต้น เสมอปลายจริงนะ. แต่กับฉันวันๆเราคุยไม่กี่ประโยค. และเวลาซื้อของมักจะให้ฉันจ่าย. แต่ฉันไม่ได้เงินเดือนการเลี้ยงดูเลยนะค่ะ เพราะฉันคิดว่าภาระเขามากพอแล้ว. ถ้าฉันเห็นแก่ตัวมันจะดูน่าเกลียดไม่ใช่ครอบครัว เพราะเขาจ่ายค่าบ้าน น้ำไฟ ค่ารถ ค่าบัตรเครดิต ค่าประกัน แต่ไม่มีชื่อฉันกับลูก เฮือกกก. แทงใจชัดๆ ฉันไม่เหมือนสาวคนอื่นเท่าไหร่นะค่ะ. มีปัญหาจะคุยมากกว่าค่ะ. ถึงจะใช้อารมณ์บ้างก็ตาม. แต่ไม่ใช้กำลังเพราะรู้สู้ไม่ได้ 55555. ยังไงเราก็ ผู้หญิง เเต่ติดตรงที่เขาไม่เคยคิดจะคุยจริงๆจรังๆ. บ่ายเบี่ยง เดินหนี เงียบ. เนี่ยโคตรเกลียดเลย. สุดๆอ่ะ. แต่ทำไรไม่ได้ทนเหมือนที่เขาเคยทนกับเรา. แต่ก่อนเราทำร้ายจิตใจเขาไว้เยอะค่ะ. พูดจาใส่อารมณ์ หยาบคาย ผลักไส. สารพัด. จนวันนึงเหนื่อยที่เขาไม่ยอมไป. ก็เลยเลือกที่จะเฉย. แต่กลับกลายเป็นเขาที่หันทำกับเราในแบบที่เราทำแต่ติดตรงที่เขาไม่ค่อยแสดงออก ทำให้เจ็บแบบเงียบๆอ่ะ เป็นเรายังโวยวายแต่เขาไม่ใช่ เจ็บคูณ 2. จ้า. แต่เรายอมรับกรรม ทนค่ะ คำเดียวมีปะทุบ้างละค่ะ. คนเลือดร้อนอย่างดิฉัน. แต่ก็แห้ว.
เขาเงียบใส่ เดินหนี ตามเคยทำไรไม่ได้ บางทีโกรธจนร้องไห้เพราะทำไรไม่ได้ ก็มีค่ะ. ท้อและเหนื่อย. ได้แต่คิดเพราะทำไว้เยอะนิ เจอบ้างก็ต้องทน ทำไงได้เราไม่ได้มีทางเลือกเยอะ. เคยคิดนะค่ะรักเราจริงหรอ. สิ่งที่เคยทำให้ในวันนั้นกับวันนี้ต่างกันนะแต่ไม่มากเท่าไหร่แต่ก็ต่าง ทั้งการพูด การกระทำ เราอยู่กันแบบเพื่อนมากกว่าค่ะ. ไม่ใช่คู่รักแบบอื่นๆ ไม่มีเซอไพร์ ไม่มีบอกรัก. ไม่มีพาเที่ยว. ไม่มีซื้อของให้ เหมือนต่างคนต่างอยู่ เป็นแฟนแค่ในนามก็ไม่ต่างค่ะ สิ่งที่คิดนี่คืออยากถามอยากคุยแต่เขาไม่เข้าใจความรู้สึกเราเลย. เราเองที่ผิดค่ะในเรื่องนี้ รู้ตัวค่ะ. รับคนที่ไม่คิดจะรักเข้ามาในชีวิตจนต้องเป็นแบบนี้ จะตัดขาดก็ไม่ได้เขามีบุญคุณกับเรา. จะทิ้งเขาไว้ก็ไม่ได้เพราะเขาไม่มีใคร ที่นี่ ทุกวันนี้ได้แต่รอ เพราะเขาบอกอีก 2ปีจะกลับไปอยู่บ้านเกิด เรารอจังหวะนั้นและขอเลิกแบบดีๆ เราจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเขาด้วย. สงสารค่ะจากก้นบึ้งของหัวใจ ที่ไม่กล้าทิ้งเขาไว้และจากเขาไป. กลัวค่ะ กลัวทุกอย่าง. กลัวเขาจะทำบ้าๆ กลัวเขาขาดสติ กลัวทุกอย่าง แต่อีกใจคือเราไม่อยากอยู่กับเขา. ไม่อยากจริงๆ. เราตั้งหน้าตั้งตารอ วันที่จะเลิกมาตลอด. และวันที่เรารอ. เราจะใช้เวลานี้เก็บเงินตั้งตัวด้วยค่ะ ถ้าเลิกเราจะกลายเป็นหัวหน้าครอบครัวเต็มตัว. อยากจะมีกิจการเล็กๆทำให้ครอบครัวสบายให้ทันก่อนที่เขาจะไปค่ะ. ไม่งั้นลำบากแน่ เกลียดตัวเองนะค่ะ ที่เป็นห่วงเขาแต่ไม่รักเขา เขาไม่ใช่คนที่ฉันต้องการจริงๆค่ะ. ใจมันบอกมาแบบนั้น และคิดไว้ว่าสักวันคงจะเลิกกัน. แต่อีกใจก็ถาม. เราผ่านอะไรกันมามากมาย ทุกข์ที่สุดเราก็ผ่านกันมาแต่สุขแม้ไม่ที่สุดเราทำไมถึงไม่เคยผ่านละ. ระยะเวลา 5ปี เราทำไมถึงหาคำว่าสุขไม่เจอสุขที่เขาให้ทำไมเราสัมผัสไม่ได้ แปลกนะค่ะ. ทั้งทีพยายามรักพยายามแลเวแต่ฝืนไม่ได้ สงสารเขานะที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้ และฉันกลัว. กลัวว่าวันนึงจะมีคนที่ทำให้ฉันสุขมากกว่าที่อยู่กับเขาเข้ามา และทุกอย่างจะเปลี่ยน. เกลียดตัวเองด้วยนะค่ะ. ไม่รักเขา. แต่ห่วง. มันกลายเป็นให้ความหวังว่ารักเขา. เขาเคยพูดนะค่ะ. น้ำเสียงแบบมีความหวังปนความสุขและกลัว. พี่รู้ว่าเรารักพี่ ทำเอาอึ้งเลยจ้า แต่ไม่กล้าขัดไปว่า. ถ้าไม่ได้รักละ. จะทำยังไง. แค่เป็นห่วงคนที่เคยเจอทุกวันละพี่จะเข้าใจไหม. เฮ้อ. อึดอัดนะ. เศร้าเหมือนกัน เพราะความเห็นแก่ตัวในวันนั้น ที่ทำให้เราต้องมาอยู่ด้วยจนเป็นแบบนี้ ถ้าวันนั้นปิดไม่ให้เขาเข้ามาคงจะไม่เป็นแบบนี้ และไม่เข้าใจตัวเองนะค่ะ. เรารักเขาบ้างรึป่าว. เพราะบางทีเราก็ห่วงเขา. และนานๆที นานมากจิงๆก็คิดถึงเขาเวลาเขาไม่อยู่ แต่คิดว่าคงไม่ใช่ เพราะคนรักกันเขาไม่ทำกันแบบนี้หรอก. อยู่กันแบบเจ็บช้ำน้ำใจไปวันๆ และตั้งแต่เขาเข้ามาใจฉันก็ไม่เคยเปิดรับใคร. แม้แต่เขาเองฉันก็ไม่เปิดรับ. ไม่รู้ว่าทำไม. คำว่ารักที่คนพูดกันแล้วจะรู้สึกดีตื่นเต้น.แต่เรากลับไม่รู้สึก. แย่ชะมัด. เฮ้อออออ.

แปลกนะที่การเจอของเรามันแปลกมาก. ฉันรู้จักเขาเพราะเพื่อนของฉันคุยกับหลานของเขา. แต่ตรงจังหวะที่ว่าเขากำลังหาคนคุย หลานเลยให้เพื่อนฉันมาถามฉันว่ามีคนอยากลองคุยด้วยจะคุยไหม. ตอนนั้นมีแฟนค่ะแต่ค่อนข้างไม่สนใจกันเลยคึกคุยแก้เซ็ง แค่นั้น เขาก็ติดต่อมาทางข้อความทั้งที่โทรก็ได้ ดีนะไม่ส่งจดหมายมาแทน 555555. มีวันนึงตัดสินใจ. บอกเขาว่า ถ้าคิดจะส่งแค่ข้อความก็ไม่ต้องมาคุย. แค่โทรมันยากนักก็อย่าคุย. นี่ละบ่อเกิดเรื่องเลย. 555555. ส่งไปุ๊บไม่เกิน 5นาที สายเข้าจ้า. ก็คุยกันไม่ถึง 5นาทีเช่นแล้วก็วาง. จนมารู้เขาคุยไม่เก่งจีบไม่เป็น. เลยบอกเขาตอนที่เขาโทรมาว่า. เราควรจะคุยกันให้มากกว่านี้ถ้าคิดจะทำความรู้จัก. จาก5นาทีกลายมาเพิ่มเวลาขึ้นเรื่อยๆ จนข้ามวันข้ามคืน. 5555555. แต่ก็นะ. คุยกันเรื่อยนั้นละ. ไอ่เราก็มีกิ๊กเพิ่มจำได้ว่า5-6คนนะที่คุยตอนนั้น. และโดนเพื่อนหักหลังจ้าคนละคนกะคนที่ติดต่อให้นะ. เพราะเงินราคาหนึ่งพันบาท. แลกกับเบอร์โทรบรรดากิ๊กเรา ส่งให้เขา. ดูมันทำเราได้ จนพวกบรรดากิ๊กโทรมา. ต่อสายกันแบบเราตกใจ. คนนี้โทรมา คนนั้นต่อ คนนี่เข้ามาสายซ้อนอีกคนต่อมาอีก. ตกใจสุดๆ. แต่พอจะรู้แต่แรกละว่าใครทำ แต่เขาเพื่อนเราอ่ะได้แต่เฉยๆ. ก็เลยปล่อย. จนไม่เหลือใครคุย. เหลือแค่เขาคนเดียวเราก็แปลกใจนะ.แต่เราก็ไม่แคร์ก็มีใหม่เรื่อยๆ เขาก็รู้ว่ามีเพราะเราบอกตรงๆ. เพราะเราไม่ได้รักไม่ได้ชอบแค่คุยเฉยๆ. เลวตั้งแต่เริ่มเลยฉัน. จนคุยผ่านไปสักปีเขาก็มาหา. เขาอยู่พัทลุง. เราอยู่ กรุงเทพ. ง้อววว. มานะเขาสูงป่ะละ. 5555. ทั้งที่บอกไปนะไม่ต้องมา คุยงี้ละดีละ. แต่เขาเคยเห็นหน้าเรานะค่ะ. ตอนแรกจากรูป. ต่อมาเราอ้อนวอนขอเห็นบ้าง. เลยขอให้เขาเล่น msn. คุยกล้อง. ตั้งแต่นั้น ก็เริ่มห่าง 55555. กลัวอ่ะ. แต่เขาก็ตื้ออ่ะ. ตื้อสุดๆอ่ะ. จนมาหาอ่ะ. เราก็ไม่เจอนะเรากลัว. เราบอกพร้อมแล้วจะเจอเอง. เขาก็อยู่ กทม. รอคำตอบเราอ่ะ. ครึ่งปีได้ เราไม่ติดต่อเขาเลยนะ. อยู่ดีๆก็คิดถึงมากอยากคุยมากๆ. คิดถึงจนอยู่ๆกดโทรหาเขา. รู้อีกทีเขารับก็คุยๆแค่แปปเดียวและก็วาง. เขารอเราเสมอ. รอเรามาตลอดแต่เราผลักไสเขาตลอด. แต่เราทำไมไม่รู้นะช่วงคิดถึงตลอด คิดถึงแปลกๆอยากจะคุยแต่กับเขาอยากจะคุยจริงๆ. เป็นฝ่ายโทรหา ผู้ชายก่อนอ่ะ. ง้อววว. แย่ที่สุด. เพราะไม่เคยทำแบบนี้ โทรหาก่อนตลอดเลยนะ จนในที่สุดก็หันมาคุยกันอีก. แบบเดิม เริ่มจากเราอีกละเรื่องนี้ แต่ไม่คิดจะคบจริงจรังขนาดนั้นนะแค่คุยไปก่อน. แต่เราก็เจอคนใหม่ จนมีแฟน ง่ายๆเขากลายเป็นที่ปรึกษาไปโดยปริยายจ้า เราก็คุยเรื่องแฟนให้เขาฟังทั้งๆที่รู้ว่าเขาชอบเรา. เรานี่แย่ชะมัด จนเกิดเรื่องบางอย่างจึงเลิกกับแฟนและดึงเขาเข้ามาผัวพันในชีวิตโดยที่เราไม่เต็มใจเท่าไร. แต่เขาไม่รู้สิ ไม่เคยถาม เขาก็เข้ามาในทันที จนเราได้มาอยู่ด้วยกัน. เราไม่ได้ชอบแต่จำใจทนเอาแค่นี้ไม่ตาย. และมารู้อีกเรื่อง เขาทำเสน่ห์มั้งไม่รู้สิ เขาบอกเอาดวงเรากะเขาไปผูกกันรึอะไรนี้ละ เพื่อนที่ภาคเหนือทำให้ เขาเป็นพวกหมอผีร่างทรง. เขาบอกทำไปได้ไม่นานเราก็เริ่มดีกะเขาห่วงเขาติดต่อหาเขา. ซึ่งเราก็แปลกใจนะ. ทำไมเราต้องมาคุยกะคนนี้ทั้งที่เราไม่อยากคุยแต่อีกใจก็บอกต้องคุย. จำได้ถึงตอนที่อยู่ๆเราก็โทหาเขาเพราะคิดถึงเลย เพราะเราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับเขา. แต่เขาบอกไม่เป็นอันตรายกับเราแน่นอน. เขาเอาของนั้นผูกกับเอวค่ะ. เป็น หญิงชาย นั่งซ้อนทับกันและมีสายสิน พันรอบตัวตุ๊กตา ตัวไม่ใหญ่ค่ะ นิ้วโป้งมือคนเราได้ค่ะ. ตอนนี้หายไปละ. ไม่รู้ไปไหน. . เขาเคยบอกว่าหนีเขาไม่พ้นหรอกจะอยู่กันจนตาย. เกิดมากี่ชาติก็ต้องมาเจอกัน ช็อคจ้า. โคตรน่ากลัว. จริงละหนีให้ตายก็ไม่พ้น. จะกี่ครั้งก็ไม่พ้น. ชาตินี้ตั้งใจละจะไม่ทำบุญร่วม 555555. กลัวเจออีก.

 

ยาวจริงๆ. 5555555. คงไม่มีคนอ่าน. แต่อยากเล่าระบายค่ะ. จริงๆมะนซีเรียสนะแต่พยายามไม่ให้เครียดค่ะ. ปลอบตัวเอง. จริงๆมันค่อนข้างเป็นเรื่องบังเอิญนะค่ะ. ระหว่างฉันกับเขา. แทบจะทุกอย่างที่บังเอิญ จนบางทีคิดว่า. เห้ย ทำไมเจอแต่คนนี้ ทำไมต้องคนนี้ ไม่เอาาาา. ไม่จริงงงงง. คนอื่นได้ไหม. แปลกใจเหมือนชีวิตโดนเขียนไว้ตั้งแต่แรก. เพราะความคึกสนุกที่อยากมีคนคุย. จนเป็นเรื่องบานปลายในชีวิต. ทั้งที่มันไม่ควรจะเกิดขึ้นได้ ไม่เคยคิดว่าจะมาจบกะคนนี้ด้วยซ้ำ. ง้อววววว

 

เล่าต่อค่ะ อ่านเพลินๆเลย

 

ถ้ายังไม่หมดกรรมต่อกันก็ไปต่อ

 

ก็เขาเล่นของทำให้คุณคิดถึงเขา งั้นก็ความผิดเขาที่ทำให้คุณปล่อยให้เขาเข้ามาในชีวิตในช่วงที่เขาเล่นของใส่ช่วงหลัง