เจอดีหน้ากระจก จนตอนนี้ยังไม่กล้ากินแอ๊ปเปิ้ลอีกเลย..

สวัสดีค่ะชาวผีเจ๊าะแจ๊ะทุกท่าน เราชื่อมิมิค่ะ เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองซึ่งมันเป็นอะไรที่เรียกได้ว่าสยองขวัญที่สุดในรอบ18ปีก็ว่าได้ แบบว่าเราอายุ18อ่ะค่ะ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่าเราเคยดูรายการมิติลี้ลับซึ่งตอนนั้นกำลังฮิตมากและเราได้ดูตอนที่เค้าปลอกแอ๊ปเปิ้ลหน้ากระจกเพื่อที่จะได้เห็นผีหรือเนื้อคู่คะ เราดูๆก็ไม่เห็นมันจะน่ากลัวอะไรก็เลยมีความคิดว่าเราน่าจะลองดูเผื่อจะได้มีเรื่องสนุกไปเม้ากับเพื่อนๆให้มันส์แต่เรื่องมันกับไม่มันส์อย่างที่คิดแต่มันกลับน่ากลัวที่สุดในชีวิตต่างหาก เริ่มแรกเราก็ซื้อแอ๊ปเปิ้ลมาเพื่อจะเตรียมตัวทำพิธี มีเทียนไขซึ่งมีอยู่แล้ว1เล่ม มีดปลอกแค่นั้นแหละพอแล้วหลังจากนั้นก็รอเวลาให้เงียบสงัด อ๋อ..ลืมบอกไปค่ะว่าบ้านของเราอยู่ในที่ที่เรียกได้ว่าชนบทค่ะพอหัวค่ำก็เงียบมากเหมือนตี1-2ในเมืองก็ว่าได้ เรารอจนคุณแม่เราเข้านอนและหลับสนิทจึงเริ่มนำอุปกรณ์ขึ้นมาเพื่อทำพิธี เวลาตอนนั้นก็ประมาณเที่ยงคืนครึ่งแล้ว เราลงมือจุดไฟที่เทียนไขและตั้งไว้หน้ากระจก และแว๊ปนึงเราเห็นเหมือนใครวิ่งผ่านด้านหลังของเราไป โดยตอนนั้นเรากำลังก้มจุดไฟอยู่และเห็นเงาทางกระจก แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้เอะใจอะไรและเราก็ทำพิธีต่อ ตอนนั้นเราเอาวิทยุมาอัดเสียงไว้ด้วยเผื่อจะได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ พอเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยเราก็พร้อมแล้วที่จะท้าพิสูจน์ เราสูดหายใจเข้าลึกๆ พระเจ้าช่วย!!!เราได้กลิ่นธูป ซึ่งเป็นที่หน้าแปลกใจเพราะเราไม่ได้จุดธูปเลย บ้านอื่นก็คงไม่จุดเช่นกันเพราะตอนนั้นมันตี1แล้วแต่ถ้าจุดกลิ่นมันคงไม่มาถึงในบ้านเราหรอกเพราะบ้านออกจะห่างกันขนาดนั้น เราใจหายวาบเลยตอนนั้นและเราก็พูดขึ้นมาว่า"เฮ๊ย! กลิ่นไรว่ะเนี๊ย" แต่ยังค่ะเรายังไม่ลดความมุ่งมั่นเค้าเรียกว่า"ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา"เรายังคงตั้งหน้าตั้งตาทำพิธีต่อ เราเริ่มปลอกแอ๊ปเปิ้ลไปอย่างช้าๆเพราะความที่กลัวว่ามันจะขาด แต่เราก็ไม่ลืมที่จะเงยหน้าขึ้นมามองกระจกเป็นระยะๆเผื่อจะได้เห็นสักทีแต่ปลอกไปเท่าไหร่ๆก็ไม่ยักจะเห็นอะไรซักทีเราเลยหยุดปลอกไปซะดื้อๆอย่งงั้น แต่แล้วทันใดนั้นไม่รู้ลมเพลมพัดมาจากไหนพัดเข้ามาทำให้ไฟที่เทียนดับลง เราตกใจมากเลยและรีบงมหาไฟแช็คขึ้นมาจุดใหม่ทันที่ แต่ในขณะที่เรากำลังจุดไฟแช็คนั้น เรากลับหาเทียนไม่เจอ ทั้งๆที่เมื่อกี๊มันตั้งอยู่หน้ากระจกแท้ๆ แต่ที่หน้าตกใจกว่านั้นคือเราเหลือบไปเห็นแอ๊ปเปิ้ลที่วางอยู่หน้ากระจกที่เราหยุดปลอกไปซะดื้อๆนั้นน่ะ มันๆๆๆเต็มไปด้วยหนอนยั๊วเยี๊ยไปหมดเลย แค่นั้นยังไม่พอเราเงยหน้าขึ้นมองกระจก โอ้ พระเจ้าจอร์จช่วยด้วย เราเห็นตัวเองในกระจกกำลังหม่ำแอ๊ปเปิ้ลอยู่หน้าเรามีรอยแผลขนาดใหญ่บริเวณตาด้วยและมีเลือดซึมออกมาแต่ไม่ถึงขนาดว่าไหลเป็นน้ำตกเราไม่ทันเห็นนะว่าแอ๊ปเปิ้ลลูกนั้นมีหนอนรึป่าว เพราะแค่เราเห็นตัวเราซึ่งไม่ใช่เราในกระจกนั้นนะเราก็กรี๊ดลั่นบ้านแล้วก็หมดสติไปเลย.....หลังจากนั้นพอเช้าวันรุ่งขึ้นแม่เรามาเคาะประตูเรียกเราเราถึงรู้สึกตัวขึ้นมา และพอเรารู้สึกตัวเราก็สำรวจรอบตัวทันที สิ่งที่เราพบในตอนเช้านั้นก็คือ เทียนไขซึ่งสั้นมากถึงมากที่สุดเหมือนมันถูกใช้งานจนหมด และแอ๊ปเปิ้ลที่กลายเป็นแอ๊ปเปิ้ลเน่าสีดำและส่งกลิ่นเหม็นมาก ซึ่งถ้าเป็นปกติมันคงไม่เน่าได้ถึงขนาดนี้ เรานำเทปซึ่งเราอัดไว้มาเปิดฟังปรากฎว่ามีแต่เสียง"แซ็คๆ"รบกวนตลอดเลยแต่ได้ยินเสียงเราเบาๆในช่วงที่เราพูด รวมถึงตอนกรี๊ดด้วยหลังจากนั้นเราไม่กล้ากินแอ๊ปเปิ้ลอีกเลยเพราะความกลัวมันฝังใจมากๆ เราเล่าให้ทุกคนที่สนิทฟังรวมถึงคุณแม่ด้วยท่านแนะนำให้เราไปทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรและสรรพเวสีทั้งหลายแต่ถึงยังไงเราคงไม่กล้าลองดีอีกแล้วค่ะ ขอผวาแค่ครั้งนั้นครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายก็พอแล้ววววว

คุณละคะเคยลองรึยัง? ถ้ายังอยากลองไหม?ถ้าคุณไม่กลัว ก็ลองดูสิคะและจะรู้ว่ามันมีตัวตน อะไรนะเหรอ?

ก็สิ่งที่คุณเรียกว่า"สิ่งลึกลับ"ไง
​

 

น่ากลัวจริงๆ....คุณแน่มากเลยนะ...เราไม่เล่นด้วยหรอก...แค่ดูหนังผีทุกวันก็พากันมาเยี่ยมเต็มห้องไปหมดเลิกดูเลยเรา

 

น่ากลัวจังอ่านยังกลัวเลย

 

น่ากินจริงๆ เอ้ย น่ากลัวจัง

 

เราเองก็ได้ยินเรื่นี้มานานแล้วเหมือนกันและก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะมีจริงรึเปล่าแต่ก็กลัวไม่กล้าที่จะลองหรอกและยิ่งได้ฟังที่เล่ามาเราก็คงไม่ลองแน่ๆเลย

 

ทำไมต้องเป็นแอปเปิลด้วย ถ้าเป็นอย่างอื่นได้เปล่า อย่าง ทุเรียนหรืออะไรแบบนั้น ใครกล้าพิสูจน์ดูหน่อยนะครับว่าถ้าปอกอย่างอื่นหน้ากระจกจะเห็นเหมือนกันรึเปล่า ได้ผลยังไงก็เล่าให้ฟังด้วยนะครับ

 

เหมือนอาหารให้เค้าหรือเปล่าเค้าเลยมา?
เพราะปกติเค้าไม่จุดไฟตอนกลางคืนกันหรอก เหมือนเวลาที่หิ้งห้อยตอมแสง
เพราะถ้าไม่มองรูปแบบนี้แล้วมันจะแปลกๆ คนจะปอกแอ้ปเปิ้ลกินกลางคืนไม่ได้หรือ?(ไม่ได้สิฟะ)