อริยสงฆ์แห่งเมืองกรุงเก่า หลวงปู่ชื้น พุทธสโร แห่งวัดญาณเสน

หลวงปู่ชื้น พุทธสโร อนุสาวกธรรมวาที1 พระเกจิอาจารย์ชื่อดังวิปัสนาเปี่ยมด้วยเมตตาแห่งวัดญาณเสน ต.ท่าวาสุกรี อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา ได้มรณภาพละสังขารตั้งแต่วันที่ 17 มิถุนายน 2546 เวลา 09.40 น. ด้วยอาการสงบรวมอายุ 97 ปี เกิดเมื่อวันพุธที่ 18 มีนาคม 2450 ก่อนที่หลวงปู่จะมรณภาพท่านได้สั่งไว้ว่าไม่ต้องฉีดยา สภาพศพดูเหมือนเป็นปรกตินอนหลับอย่างธรรมดาทั่วไป จนผ่านไปหลายวันแล้วไม่เน่าไม่เปื่อย ไม่มีกลิ่นเหม็นเหมือนคนทั่วไป ประชาชนทั่วไปที่ทราบข่าวว่าหลวงปู่ชื้นได้มรณภาพลงแล้ว จึงแห่กันมากราบไหว้และขอรับเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรมกันเป็นจำนวนมาก ขณะทางวัดได้นำศพหลวงปู่ขึ้นไว้ใส่ในโลงศพแก้ว เพื่อศิษยานุศิษย์และประชาชนทั่วไปได้กราบไหว้สักการะทุกวัน หลวงปู่ชื้นเป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดญาณเสน เจ้าตำราเคล็ดวิชา

 

ขออนุโมทนาครับ ดังพระพุทธพจน์ที่ว่า "สิ่งใดที่พระอริยะเห็นว่าเป็นสุขปุถุชนคนทั่วไปมักจะเห็นเป็นทุกข์ ส่วนสิ่งใดที่พระอริยะเห็นว่าเป็นทุกข์ปุถุชนคนทั่วไปมักจะเห็นว่าเป็นสุข" สาธุ _/\_

 

ผ้ายันต์รอยมือหลวงปู่..ท่านอาจารย์เตเป็นพระอาจารย์..ท่านสอนว่าให้พิจารณาอักษรไทยเป็นธรรม

 

ขอกราบแทบเท้า ปู่ฯ ที่ลูกหลานเคารพอย่างยิ่ง....

มีเรื่องอยากบอกกับพี่ ๆ น้อง ๆ เพื่อน ๆ ไว้ตรงนี้ว่า....

มหาหิน.... เกิดที่นี้เองครับ....

เกิดใต้บาทแห่งความเมตตา อย่างหาที่เปรียบได้ยาก ของ ปู่ฯ ท่าน....

เมื่อ ปี 2543 อยู่ ๆ เมื่อผมไปกราบเท้าท่านที่วัด.... ท่านเมตตาทักทาย เรียกหาว่า
"ว่าอย่างไง.... มหาหิน"
ผมเองก็ไม่เข้าใจ ที่ท่านทักทายไว้เช่นนั้น....แต่ก็ไม่ได้ซักถามท่าน เพราะว่า....
ผมได้รับประสบการณ์ตรง จากหลวงปู่ฯ หลายต่อหลายครั้ง ในลักษณะ ที่ว่า....
ท่านจะพูดทักทาย กล่าวในเรื่องบางอย่าง ที่ผมฟังแล้วไม่เข้าใจ(ผมก็ไม่ซักถาม)
แต่ว่า หลังจากนั้น ไม่เกิน 7 วัน ผมก็จะเข้าใจความหมาย....
เพราะว่า สิ่งที่หลวงปู่กล่าวไว้ จะเป็นจริง ตามที่ท่านกล่าวไว้ ที่ผมได้ฟังมาเสมอ ๆ

แต่ทว่า คำว่า "มหาหิน" ผมใช้เวลาถึง 4 ปี จวบจนกระทั่งหลวงปู่ฯ ท่านละสังขารไปแล้ว ผมจึงค่อยซึมซับ รับความเข้าใจ....

ผมจึงกล่าวไว้ว่า ท่านเมตตา มหาเมตตา ต่อผม อย่างยิ่ง จริง ๆ ....

เมื่อเวลาอยู่ต่อหน้าท่าน ผมเองเรียกท่านว่า ปู่ฯ โดยไม่มีคำว่า "หลวง" นำหน้า....
ก็ไม่ใช่ว่า จะไม่เคารพ แต่....
ผมมีความรู้สึก(ไปเอง)ว่า ท่านเหมือนญาติผู้ใหญ่ ที่ผมเคารพ รัก ท่านมาก....
เมื่อเรียกท่านว่า ปู่ฯ(เฉย ๆ).... ผมจะมีความ ชุ่มชื่นใจ อย่างที่สุด....

เป็นพระอริยสงฆ์ องค์ที่ 2 (องค์แรก องค์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง)....
ที่พูดให้ผมได้ยินกับหูว่า....

วัตถุมงคลของท่าน สามารถป้องกันได้ถึงนิวเคลียร์.... รังสี....

..........................................................................

(เรื่องเล่า จากประสบการณ์ ตรง)
เรื่องนี้ เกิดขึ้นในสมัยที่หลวงปู่ชื้นฯ ท่านยังไม่ละสังขาร(ซึ่งผมก็ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เวลานี้ ท่านไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว ท่านพ้นโลกนี้ไปแล้ว จึงมีกำลังใจกล้าพูด....แต่ ก็ไม่บอกว่า ต้องเชื่อผม นะครับ)

ในห้วงเวลาช่วงปลายอายุขัย ของหลวงปู่ฯ ผมได้มีโอกาสไปถวายภัตราหารแด่ท่านบ่อยครั้งมาก....

มีอยู่วันหนึ่ง.... ไม่มีใครอยู่ตรงบริเวณ นั้น....

ผมได้กราบเรียน ถามท่านเป็นการส่วนตัว ด้วยเสียงเพียงเบา ๆ ว่า....

"ปู่ฯ ครับ ปู่ไปพระนิพพานชาตินี้ ใช่ไหมครับ"

ท่านตอบ แบบว่า....ไม่ได้อ้าปากตอบ แต่มีเสียงในลำคอว่า...."อื่อ.. อื่อ...."

ผมได้ยินแล้ว ขนลุก ตั้งชัน ปีติ อย่างที่สุดเลยครับ....

แล้วผมก็....

กราบ....
กราบ....
กราบ....

 

กราบแทบเท้าหลวงปู่ด้วยความเคารพและใจศรัทธายิ่ง