เรื่องเด่น หวยกับท่านพ่อลี

​

หลวงพ่อลี ธมฺมธโร หรือใคร ๆ เรียกว่า ท่านพ่อลี วัดอโศการาม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ เป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์สายวิปัสนากรรมฐานสายป่าพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต

ด้วยอุปนิสัยสนใจเรื่องบาปบุญคุณโทษปรารถนาอยากจะบวชเป็นพระ จนเมื่ออายุครบบวชได้อุปสมบทในปี พ.ศ.2468 สังกัดมหานิกาย ภายหลังได้ปฏิบัติภาวนากับพระอาจารย์บท ศิษย์สายพระอาจารย์มั่น ติดตามพระอาจารย์บทเพื่อไปพบพระอาจารย์มั่น ซึ่งขณะนั้นจำพรรษาอยู่ที่วัดบูรพา จ.อุบล ราชธานี ท่านได้รับการแนะนำสั่งสอนจากพระอาจารย์มั่นเพียงสั้นๆ ว่า “คำว่า พุทโธ นี้ คือความพิเศษ เป็นดวงแก้วแห่งธรรม”

หลวงพ่อลีพากเพียรปฏิบัติธรรมและวิปัสสนากัมมัฏฐาน กระทั่งปีพ.ศ.2471 ท่านจึงได้แปรญัตติจากมหานิกายเป็น “ธรรมยุติกนิกาย” โดยพระอาจารย์มั่นเป็นผู้บรรพชาให้เป็นสามเณร และพระปัญญาพิศาลเถระ (หนู) แห่งวัดสระปทุม เป็นพระอุปัชฌาย์

ครั้งหนึ่งเมื่อท่านพ่อลีได้สร้างวัดอโศการามแล้ว มียายแก่ ๆ คนหนึ่งไปขอหวยกับท่าน ท่านก็เอากระดาษเขียนเลขแล้วม้วนกลมๆ โยนให้ ยายคนนั้นรับแล้วเก็บเอาไปด้วยความดีใจ รีบกราบลาท่านออกไปทันที

นายกวง ลูกศิษย์ท่านพ่อลีเห็นดังนั้นก็รีบลุกขึ้นวิ่งตาม เพื่อจะไปขอดูหวย เพราะปกติไม่เคยเห็นท่านพ่อลีทำเช่นนี้กับใคร ในขณะที่นายกวงกำลังจะลุกวิ่งตามหญิงคนนั้น
ท่านพ่อลีถามว่า “กวง มึงจะไปไหน”
“จะไปเอาเบอร์จากยายคนนั้นขอรับ"
ท่านพ่อลีก็ห้ามบอกว่า “อย่า! อย่าไปเอาเป็นอันขาด”

แล้วท่านพ่อลีก็อธิบายต่อไปว่า “กวง! กูจะบอกให้มึงฟัง โยมผู้หญิงคนนั้นนะเธอหมดอายุขัยแล้ว นอกจากเธอจะหมดอายุขัยแล้ว ยังยากจนมากด้วย เราพิจารณาเห็นแล้วสงสาร เราจึงสงเคราะห์เขา เมื่อเขาถูกเบอร์ถูกหวยแล้ว เขาก็จะตาย เงินที่ถูกหวยนั่นแหละ จะเป็นเงินทำศพของเขาเอง และลูกหลานของเขาจะได้ไม่ต้องลำบาก”

หลังจากหวยออกแล้ว ลูกชายของหญิงคนนั้นก็เข้ามาหาท่านพ่อลีที่วัด กราบเรียนท่านว่า “ท่านพ่อ แม่ผมถูกหวยหลายหมื่นบาท และแม่ก็เสียชีวิตแล้วขอรับ"

ท่านพ่อลีตอบว่า “เออ มึงเอาเงินนั้นทำฌาปนกิจศพให้แม่มึงนะ”

นี่เอง คือเมตตาธรรมที่พระอริยสงฆ์มีให้เสมอสำหรับมนุษย์ทุกเพศทุกวัย เมื่อใครเข้ามาในข่ายแห่งญาณที่ท่านพอจะช่วยได้ ท่านจะไม่ปล่อยผ่านเลยไป

สมมติว่าพระอริยสงฆ์ที่ไม่เคยบอกหวยให้ใครแล้วจู่ ๆ ท่านมาบอกให้กับเรา นั่นอาจจะเป็นการเตือนว่า มันอาจจะเป็นโชคครั้งสุดท้ายของเราแล้วก็ได้

ขอบคุณข้อมูลจาก
ข่าวสด
อมตะธรรม หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ