"รอดตายเพราะ พุทโธ" (สมเด็จพระสังฆราชเจ้า)

.
"รอดตายเพราะ พุทโธ"

" .. ผู้มีตนฝึกดีแล้วย่อมได้ที่พึ่ง ซึ่งได้ยาก นี้เป็นพระพุทธภาษิต "พระพุทโธ" เป็นหนึ่งในที่พึ่งที่ได้ยาก "สำหรับผู้ฝึกตนให้ดีด้วยวิธีง่าย ๆ ก็คือฝึกตนให้คิดดี พูดดี ทำดี ให้เป็นคุณลักษณะของตน" ที่สูงที่สะอาดควรแก่การจะอัญเชิญพระพุทโธเป็นที่พึ่ง ที่หาได้ยาก

เรื่องอานุภาพใหญ่ยิ่งจริงแท้ของพระพุทโธนี้เคยนำลง ใน "แสงส่องใจ" นานมาแล้วครั้งหนึ่ง จะขอนำมาเล่าอีกสักครั้ง

คือเมื่อสิบยี่สิบปีมาแล้ว "ญาติโยมผู้หนึ่งเล่าให้ได้ยินได้ฟังกันหลายคนว่า เธอมีบุญมากที่มี "พระพุทโธ" เป็นที่พึ่งที่แท้จริงตลอดมา" ตั้งแต่ยังเป็นเด็กเลยทีเดียว "คือวันหนึ่งลงว่ายน้ำในคลองใหญ่" ซึ่งสมัยก่อนคลองมีในบ้านเมืองไทยเรามาก

เธอเล่าว่าขณะที่กำลังสนุกสนานกับการเล่นน้ำกัน "ก็รู้สึกว่ามีมือจับขาเธอดึงจนจมลงใต้น้ำ" อย่างที่ไม่มีทางดิ้นรนให้พ้นมือร้ายนั้นได้ "เธอรู้สึกในขณะนั้นว่า กำลังจะจมน้ำตายโดยที่ไม่มีใครเห็น" ไม่มีใครมาช่วยได้แน่

แล้วความมีบุญที่คุ้นเคยกับ "ความเป็นเด็กอยู่ในแวดวงของผู้นับถือพระพุทธศาสนา" ก็ทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่า "เมื่อมีผู้ใกล้จะสิ้นใจตาย จะมีการบอกทางแก่ผู้นั้นว่า ให้ท่องพระพุทโธไว้" และบางคนก็ได้รับการบอกทางว่า "พระพุทโธ พระพุทโธ จนสิ้นใจ"

ความคิดนี้เกิดขึ้นในใจเธอในขณะที่รู้สึกว่ากำลังต้องตายแน่แล้ว "เด็กหญิงผู้นั้นก็ได้พึ่งพระพุทโธเต็มที่ เรียกว่าพระพุทโธช่วยเธอทั้งชีวิตก็ไม่ผิด" เพราะเธอรอดชีวิตด้วยนึกถึงคำสอนที่เคยได้ยินคำบอกเล่าดังกล่าว "คือท่องพระพุทโธเมื่อชีวิตใกล้แตกดับ"

เธอแน่ใจแล้วว่า "ชีวิตกำลังออกจากร่าง เธอกำลังจะจมน้ำตาย" ความมีบุญยิ่งใหญ่แน่นอนที่ทำให้เธอท่อง "พระพุทโธ" ทันที "แม้จะไม่เป็นเสียงดังออกมา เพราะกำลังจมดิ่งลงในน้ำด้วยแรงฉุดของมือที่เด็กหญิงไม่รู้ว่าเป็นมือใครและมาแต่ไหน" ปุบปับก็มาจับขาเธอดึงดิ่งลงใต้น้ำ อย่างไม่เวทนาปราณีแม้สักน้อย

เธอเล่าอย่างปิติโสมนัสอย่างยิ่งว่า พอ "พระพุทโธ" กึกก้องขึ้นในใจเธอเท่านั้น "มือพิฆาตก็ปล่อยเธอให้เป็นอิสระทันที ได้โผล่ขึ้นพ้นน้ำ รอดตายยิ่งกว่าปาฏิหาริย์" ชีวิตของญาติโยมผู้นั้นจึงมี "พระพุทโธ" เป็นที่พึ่งที่ระลึกตลอดมา

"ด้วยใจที่ผูกพันมั่นคงในสมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า" พระผู้ทรงเป็นสมเด็จพระบรมครูทั้งของเทพและมนุษย์ "ทรงเป็นที่พึ่งที่แท้จริงของสัตว์โลกทั้งปวง ที่มีบุญมีใจเทิดทูนมั่นคงในพระองค์ท่าน" เช่นญาติโยมผู้นั้น

ที่กล่าวว่า "ตั้งแต่ได้พบพระพุทธปฏิหาริย์" ได้รอดพ้นจากความตายในวันนั้นแล้ว "ไม่เคยมีใจพ้นจาก "พระพุทโธ" เลย" .. "

: แสงส่องใจ ๒๕๔๙
: สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร