ตั้งเป้าไว้ให้จิตคุ้นชิน “ตายเมื่อไร ขอไปพระนิพพานที่เดียว”

สภาพของเราก็ดี ของเขาก็ดี สภาพของคนหรือสัตว์ก็ตาม ล้วนเกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงไปในท่ามกลาง สลายไปในที่สุดดังนี้ ไม่มีอะไรยึดถือมั่นหมายได้ เกิดใหม่เมื่อไร ก็เป็นอย่างนี้เมื่อนั้น

ดังนั้น ขึ้นชื่อว่าการเกิดใหม่ ไม่ควรจะมีสำหรับเราอีก ให้เราเอาใจเกาะพระนิพพานเข้าไว้ ตั้งใจว่า เราตายเมื่อไร ขอไปพระนิพพานแห่งเดียว
....................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com