ความดึกสีขาวกับความเหงาสีชมพู

ใครหลายคนคงเคยเจออารมณ์ที่ว่า
"ตกดึกแล้วก็เศร้า อารมณ์เหงาแล้วก็เซ็ง"
มันไม่มีความสุขเลย" ที่มันไม่มีความสุข
ไม่ใช่เพราะเราตกอยู่ในช่วงเวลานี้หรอก
เพียงแต่เราไม่ยอมที่จะปรับตัวเข้ากับมันมากกว่า

หากเปรียบ 'ความดึก'
เป็น 'สีขาว' ที่แสดงถึงความ 'สดใส'
อารมณ์ที่ร่าเริง มีความสุข
มันคงเป็นความดึก ที่ทำให้เรา
"ไม่เบื่อที่จะใช้ชีวิตในช่วงเวลานี้"

แล้วเปรียบ 'ความเหงา'
เป็นดั่ง 'สีชมพู' ที่แสดงถึงความ 'อบอุ่น'
อารมณ์ที่ดูจริงใจ และ มีสบายใจอยู่ในตัว
"มันคงทำให้เรา เป็นคนหนึ่งที่อยากต่อเวลาอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆ"

หากเปรียบความดึกกับความเหงา
เป็นอุปสรรคปัญหา ชิ้นใหญ่ๆ ที่เราเจอในชีวิตทุกๆวัน
บ้างล่ะ.. ไม่ว่าจะเป็น
' เรื่องเรียน หน้าที่ การงาน เรื่องเงิน ความรัก ฯลฯ '

เราทุกคนมี 'ปัญหา' มี 'อุปสรรค '
และเรา ทุกคน ก็มี 'ความเหงา'
และต้องผ่าน 'ความดึก' ไปทุกวันเสมอ

คำถาม "เราหนีสิ่งเหล่านี้ไปให้พ้นได้ไหม?"
คำตอบของคำถามคือ "มันไม่มีทางที่จะหนีให้พ้นไปได้เลย"

เราแค่ปรับตัวเอง หาวิธีแก้ไขให้อยู่กับมันได้
โดยดำเนินชีวิตต่อไปเรื่อย ๆ นี่แหละ "ชีวิตจริง"

รู้แล้วใช่ไหม ?
ว่าการหนี มันไม่ใช่ ความสุข
การอยู่กับมันให้ได้
นั้นแหละ คือ "ความสุข" ( :

#basniixzstory
#บาร์จเฉยๆ