เรื่องเด่น "การผูกโกรธคือการทำบาปหนัก" (สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ)

.
"การผูกโกรธคือการทำบาปหนัก"

" .. "เมื่อเกิดมามีบุญนักแล้ว ได้พบพระพุทธศาสนาแล้ว" ก็มีบารมีที่จะช่วยดับทุกข์ดับร้อนใด ๆ ให้ผ่อนคลายได้ "ด้วยการอบรมเมตตาให้เต็มชีวิตจิตใจ ไม่ก่อเวรก่อภัยด้วยการผูกเวร"

ระลึกไว้ทุกลมหายใจเข้าออกถึงพระพุทธภาษิตที่ว่า "ผู้ใดผูกอาฆาตว่า เขาได้ด่าเรา ได้ฆ่าเรา ได้ชนะเรา ได้ลักของเรา ดังนี้ เวรของผู้นั้นย่อมไม่ระงับ"

"ผู้ผูกเวรคือผู้ผูกโกรธ ย่อมทำบาปได้ทุกประการ" แม้หนักหนาเพียงใด แก่ผู้ใดก็ได้ อำนาจของการผูกเวรหรือการผูกโกรธยิ่งใหญ่นัก "ก่อให้จิตมืดมิดนัก ไม่รู้ผิด ไม่รู้ชอบ ไม่รู้บุญ ไม่รู้บาป"

สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า พระผู้ทรงบริสุทธิ์สะอาด ทรงพ้นแล้วจากบาปทั้งหลายทั้งปวง "ทรงมีพระพุทธภาษิตเตือนสัตว์โลกไว้ด้วยพระมหากรุณาที่เปรียบมิได้" น่าที่เราผู้ปรารถนาความไม่เป็นทุกข์หนักหนา "จะพึงพร้อมใจกันเทอดทูนพระพุทธภาษิตนั้น มุ่งมั่นปฏิบัติให้สุดสติปัญญาความสามารถ"

จำไว้ให้มั่นว่า "การผูกโกรธคือการทำบาปหนัก"
ที่ทรงมีพระพุทธภาษิตเตือนว่า ..

"ผู้ทำบาปย่อมโศกเศร้าในโลกนี้ ละไปแล้วก็เศร้าโศก ชื่อว่าเศร้าโศกทั้งสองโลก" เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน จึงเศร้าโศกและเดือดร้อน

นั่นก็คือ "เกิดชาติไหนก็จะไม่พ้นความเศร้าโศก ความเดือดร้อน" แม้เป็นผู้ผูกเวรหรือผูกโกรธอยู่ "ชาตินี้จึงสำคัญนัก ละการผูกเวรหรือผูกโกรธเสียแต่ชาตินี้เถิด" .. "

"แสงส่องใจ เมษายน ๒๕๔๘"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร