ครูบาอาจารย์ท่านสอนเรื่องปล่อยวาง การปล่อยวางไม่ใช่การปล่อยทิ้งหน้าที่ของเรา แต่เป็นการปล่อยวางความหวังในผลของการกระทำ ไม่ใช่การปล่อยวางในการสร้างเหตุในการกระทำ - พระอาจารย์ชยสาโร -
คนดีมีปัญญา จะไม่เชื่อใครง่ายๆ จะสอนธรรมะได้ง่าย เพราะเขายอมรับฟัง ด้วยข้อเท็จจริง และความเป็นเหตุและผล
ท่านทั้งหลายเอ่ย...คนเราเกิดมาเพื่อใช้กรรม ทำดีไว้เถิด คนที่คิดร้ายกับเราจะแพ้เราเอง ให้ใช้ตำรา หลวงพ่อนิ่ง หลวงพ่ออด หลวงพ่อทน ตาดู หูฟัง ปากนิ่ง ตีนรีบวิ่ง มือทำแต่ความดี สวดมนต์เป็นนิจอธิษฐานจิตเป็นประจำ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ พาหุงมหากา และแผ่เมตตา ปฎิบัติธรรม ไม่มีอะไรอีกแล้วจะดีเท่ากับกรรมฐาน.. (คำสอน..หลวงพ่อจรัญ)
อ่านหนังสือธรรมสิบเล่ม นั่นคือเห็นของนอก อ่านใจตัวเองหนึ่งครั้งนั่นคือเห็นของใน รู้นอกแต่ไม่รู้ในรู้แต่วิธีแก้ไม่รู้ปัญหา รู้ในไม่รู้นอกรู้แต่ปัญหาไม่รู้วิธีแก้ รู้ทั้งนอกทั้งใน แก้ปัญาได้ตลอดรายการ....
สังขารร่างกายมันไม่ใช่ของเรานะ เราแค่ยืมมาอาศัยอยู่ ไม่นานเราก็ต้องคืนเขาไป อย่ามัวไปแต่งสวยตามกิเลสแค่รักษาไว้สร้างความดีก็พอ...
ดีไม่ดี..อยู่ที่ใจเรา ถ้าใจเราคิดดี เราก็จะเจอแต่สิ่งดีๆ ถ้าเรามองในทางที่ดี ใจเราก็จะรู้สึกดี ถ้ากำลังใจดี สิ่งเลวร้ายก็จะคลี่คลายเป็นดี ทุกย่างก้าวของความฝันคือย่างก้าวของความเหน็ดเหนื่อย ทุกย่างก้าวของความเหน็ดเหนื่อยคือก้าวย่างของความสำเร็จ.. ขอให้ทุกๆ ท่านมีปัจจุบันที่ดี..
หนังสือดีๆ บางเล่มไม่ได้อ่าน เพราะหน้าปกมันไม่สวย หนังสือดีๆ บางเล่มไม่ได้อ่าน เพราะฟังมาจากคนอื่นว่าไม่ดี คนดีๆ บางคนไม่ได้รู้จัก เพราะภายนอกเขาไม่สวย คนดีๆ บางคนไม่ได้รู้จัก เพราะฟังมาจากคนอื่นว่าเขาไม่ดี หากเราไม่สัมผัสด้วยตัวเองแล้วเราจะรู้จริงได้เช่นไร..
“โยมต้องปฏิบัติธรรมนะ ไม่อย่างนั้นไม่มีใครช่วยโยมได้ อย่างน้อยให้สวดมนต์ไหว้พระวันละหนึ่งชั่วโมง ในช่วงนั้นต้องปล่อยวางทุกสิ่ง ไม่มีตัวฉัน ไม่มีของฉัน ไม่มีอะไรทั้งสิ้น กำหนดจิตว่าทุกสิ่งล้วนเป็นอนัตตา ไม่มีอะไรแน่นอน ทุกชีวิตต้องก้าวไปสู่การแตกดับ ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้” ครูบากฤษดา สุเมโธ
ยอมแพ้คนเพื่อชนะกิเลส หรือจะเอาชนะคนแล้วแพ้กิเลส....การปฏิบัติธรรม เป็นไปเพื่อละอัตตาหรือตัวตน ไม่ใช่เพิ่มอัตตา ในการเป็นผู้รู้ "รู้เพื่อละวาง"
ความชล่าใจเป็นที่มาของความประมาท ความประมาทเป็นที่มาของการสูญเสีย..คนมีสติจะสามารถเผชิญกับปัญหาได้ทุกรูปแบบ
ของบำรุงร่างกาย ข้าว ปลา อาหาร กินกันได้ทุกวันไม่มีเบื่อ แต่ถึงเวลาที่จะต้องบำรุงจิตใจ ทำไมเราต้องเบื่อ?
คนอื่นเขาด่าเขาว่าเราเสร็จ เขาก็ลืมเขาไม่เก็บไปคิด เรานั่นแหละที่ไปเก็บมาคิด เหมือนเศษอาหารที่เขาคายทิ้ง แล้วเราไปเก็บมากิน..คนโง่ก็คือเรา
จงมองโลกอย่างที่มันเป็นและอยู่กับมันให้ได้ อย่าได้มองโลกอย่างที่ใจเราอยากให้เป็น และอย่าได้พยายามเปลี่ยนแปลงมัน เราต้องแก้ไขตัวเราไม่ใช้แก้ไขโลก...
ตื่นนอนยามเช้าเริ่มต้นด้วยการคิดถึงสิ่งดีๆ ก่อน เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของการกระ หากยังคิดดีไม่ได้แล้วเราจะทำดีได้อย่างไร....
คนมีสติ แต่ขาดสตางค์ ไม่นานก็หาได้ คนมีสติ และมีสตางค์ ชีวิตยิ่งมั่นคง คนขาดสติ แต่มีสตางต์ ไม่นานคงหมด คนขาดสติ และขาดสตางค์ ชีวิตยิ่งวุ่นวาย.
