เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ฟัง(อ่าน)อย่างผิวเผินแล้ว เหมือนปรัชญา หนักๆ
แต่ถ้าตั้งใจวิเคราะห์เจาะลึก กลับกลายเป็นเรื่องง่าย
ไม่เกินกว่ากำลังของเราที่จะเข้าใจ และสามารถนำไปฝึกปฏิบัติได้
ผมว่าอย่างนั้น นะครับคุณ mead

ตอนนี้จับหลักได้ง่ายๆ คือ
แยกการรับรู้ทางประสาทสัมผัสทั้งห้า (ตา หู จมูก ลิ้น กาย)
และประสาทสัมผัสที่หก (จิตสู่จิต)

คลายความเกาะยึดในกายธาตุสังขาร(กายหยาบ)
ทำให้ประสาทสัมผัสที่หก เป็นอิสระ และมีพลัง

เมื่อเข้าใจจุดนี้แล้ว จุดอื่นๆ ก็จะค่อยๆ เปิดเผย
ให้เข้าใจได้ง่ายยิ่งขึ้น ขอให้ใช้เวลาสักนิด ขยันสักหน่อย

เอาใจช่วยทุกท่านครับ มาร่วมศึกษาพร้อมๆกันไป
ยังพอมีเวลา

 

ใช่ครับพี่เม้าส์ ไม่ใช่เรื่องยากเกินความเข้าใจ ยิ่งอ่านเซลล์สมองก็เบิกบานครับ
ขอนำเอาที่คุณ Chayutt<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_676061", true); </SCRIPT> โพสไปเมื่อวันก่อนมารวมไว้ด้วยครับ จากหนังสือ"ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ" สิ่งที่นักวิทย์ฯกำลังตามค้นหาจากปรากฎการณ์ต่างๆ ที่แท้ก็เกิดจากจินตนาการของสติสัมปชัญญะนี่เองครับ

*************************************************

..อนุภาคซึ่งประกอบกันขึ้นเป็นอะตอมและโมเลกุล
มีขนาดเล็กลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุดเธอไม่สามารถมองเห็นมัน
ได้ด้วยอุปกรณ์ใดๆ จุดนี้จึงเป็นสะพานเชื่อมต่อระหว่าง
อนุภาคที่ก่อเกิดแล้ว และยังไม่ได้ก่อเกิด

นักวิทยาศาสตร์สามารถนับหน่วยของธาตุได้
ซึ่งหมายความว่า พวกเขาจะค้นพบไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งเขาพร้อมที่จะเสียสติ..
..เขาจะค้นพบอนุภาคที่เล็กลงไปเรื่อยๆอย่างไม่มีวันสิ้นสุด..
..พวกเขาจะตระหนักว่า มีบางสิ่งบางอย่างผิดพลาดอย่างมหันต์..

จากโนวา อนาลัย "ประวัติศาตร์ของจิตวิญญาณ" หน้า 9

 

..ในทางตรงข้ามฉันจะกล่าวว่า
จิตวิญญาณเป็นปัจจัยก่อเกิดสสาร
อะตอมและโมเลกุลเป็นสิ่งที่มีจิตวิญญาณของมันเอง
จิตวิญญาณ-พลังงาน-สสาร คือหนึ่งเดียวกัน
แต่จิตวิญญาณก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาวะ
จากพลังงานเป็นสสาร..

จักรวาลปรากฏขึ้นในลักษณะเดียวกัน
คือจากความรู้สึกนึกคิดอันเป็นนามธรรม
แปลงสภาวะเป็นสสารที่เป็นรูปธรรม
แต่ปรากฏขึ้นในระดับที่แตกต่างไป
ในนัยนี้ เมื่อจิตวิญญาณเรียนรู้ที่จะแปลงสภาวะ
จากพลังงานเป็นสสาร ซึ่งมีรูปทรงทางกายภาพ
หรือแปลงสภาวะจากนามธรรมเป็นรูปธรรม
กำเนิดของจักรวาลจึงเปรียบได้กับชัยชนะ
แห่งการแผ่ขยายของจิตวิญญาณ..

จาก โนวา อนาลัย "ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ"
หน้า 2

..ฉันจะเรียกผู้สร้างและกระบวนการการสร้างสรรค์
อันไร้ขอบเขตนี้ว่า “สรรพสิ่งทั้งปวง”..

..ฉันไม่ได้หมายความว่า จักรวาลเป็นผลลัพธ์ของกลไกของจิต
แต่ฉันหมายความว่า จิตวิญญาณทั้งหลายทั้งปวง
เป็นส่วนหนึ่งของ “สรรพสิ่งทั้งปวง”
และจักรวาลก่อเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
ในภาวะที่เป็นระเบียบแบบแผนอันเป็นเลิศ
และส่วนย่อยทั้งหลายของจิตวิญญาณ
ต่างก็มีความรู้ของส่วนรวมที่ลบล้างไม่ได้..

จากโนวา อนาลัย "ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ"
หน้า 6


<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->

 

..เธอไม่อาจกล่าวได้ว่า
สรรพสิ่งหนึ่งๆถือกำเนิดขึ้น
เมื่ออีกสรรพสิ่งหนึ่งสูญสลายไป
มนุษย์สร้างกฎเกณฑ์ของ
อดีต-ปัจจุบัน-อนาคตขึ้นมาช่วย
ให้การสื่อความหมายเป็นไปได้

“สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกทางกายภาพ
ถูกสร้างขึ้นจากความนึกคิด”

ในนัยแห่งสมการของเธอ

พลังงาน = จิตวิญญาณ = สสาร

เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และในนัยนี้
จิตวิญญาณคือปัจจัยกระตุ้น
ให้พลังงานแปลงสภาวะเป็นสสาร
และกระตุ้นให้สสารแปลงสภาวะเป็นพลังงาน
อนุภาคที่เธอมองเห็นได้และมองเห็นไม่ได้
ทั้งที่ค้นพบและที่จินตนาการขึ้น
ซึ่งหมายถึงอนุภาคที่เป็นสมมุติฐาน
ล้วนมีจิตวิญญาณที่เต็มไปด้วยพลังงาน

พลังงานมีคุณลักษณะจำเพาะ
ซึ่งซ่อนเร้นอยู่ในตัวของมัน
ซึ่งมักแตกต่างไปจากที่เธอสันนิษฐาน
เพราะตราบจนทุกวันนี้
พวกเธอทั้งหลาย ยังไม่เคยพิจารณาว่า

“พลังงานคือจิตวิญญาณ”

พลังงานเป็นสิ่งสร้างสรรค์ที่เหนือชั้น
เป็นนวัตกรรมที่เป็นแบบฉบับใหม่ๆ

“พลังงานคือจินตนาการ”

(นักวิทยาศาสตร์ทั้งหลาย
ที่อ่านหนังสือเล่มนี้อยู่
จะเลิกอ่านทันทีที่มาถึงจุดนี้)

จากโนวา อนาลัย "ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ"
หน้า 8

 

..อนุภาคของภาวะจิต คือจิตวิญญาณ
ในหลายรูปแบบ ซึ่งเปรียบได้กับ

อะตอม โมเลกุล โปรตอน นิวตรอน หรือ ควอร์ค

อนุภาคของภาวะจิต เป็นอนุภาค
ที่ไม่มีสภาวะทางกายภาพ
เป็นรูปแบบของจิตวิญญาณ
ที่มีเสน่ห์ดึงดูด หรือเป็นรูปแบบประหลาด
ที่ทำให้ประสบการณ์ชีวิตของเธอขึ้นๆลงๆ
หรือหมุนไปเรื่อยๆ..

..เมื่อกล่าวถึง “จุดเริ่มต้น” ของจักรวาล
โดยกล่าวถึงเวลา ในความหมายที่เธอรู้จัก

อะตอมและโมเลกุล เริ่มต้นด้วยการ
“จินตนาการ” รูปทรงทางกายภาพที่มันปรารถนา
จากความเป็นไปได้อันเป็นอนันต์
มันจินตนาการจำนวนของเซลซึ่งนับไม่ได้
ที่จะสร้างสรรค์ขึ้นจากการร่วมมือกัน
พลังงานปราศจากขีดจำกัด
พลังงานมีมากมายเหลือเฟือ
มันจึงไม่รู้จักขีดจำกัด
ในนัยนี้อะตอมเหล่านั้น “ฝัน”
ให้เซลแปลงสภาวะเป็นกายภาพ
และจากจุดเริ่มต้นใหม่ของสภาวะที่เป็นกายภาพนี้
จิตวิญญาณของเซล “ฝัน” ถึงองค์ประกอบอันเป็นอนันต์
ซึ่งจะก่อเกิดการผจญภัยอันสุดที่จะพรรณนา
(เช่นการก่อเกิดเป็นอวัยวะส่วนต่างๆ
ของร่างกายของเธอเป็นต้น)

การก่อเกิดทั้งหลายทั้งปวงที่กล่าวมานี้
เกิดขึ้นอย่างฉับพลันพร้อมกันทั้งหมด
ประสบการณ์ทางจิตอันลึกล้ำเป็นสิ่งที่หยั่งไม่ถึง
แต่เกี่ยวพันกับการเติมเต็มช่องว่าง
แห่งประสบการณ์ซึ่งจิตวิญญาณแต่ละหน่วยเกี่ยวพันกัน
คุณลักษณะของการเติมเต็มช่องว่าง
แห่งประสบการณ์เป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด
ของ “สรรพสิ่งทั้งปวง” และเป็นส่วนหนึ่ง
ของมรดกที่ตกทอดมาสู่เผ่าพันธุ์ทั้งหลาย
..ทั้งมนุษย์-สัตว์-พืช..

จากโนวา อนาลัย "ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ"
หน้า 11
<!-- / message --><!-- sig -->

 

..ประสาทสัมผัสทั้งห้าของเธอ
เป็นเพียงส่วนพ่วงต่อของประสาทสัมผัสภายใน
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันทางกายภาพ
ที่ทำให้สื่อสารกันได้ภายนอก ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
แต่ประสาทสัมผัสภายใน ทำให้สื่อสารกันได้ภายใน
ถึงกันได้ทั้งหมดทุกเผ่าพันธุ์

เซลทุกเซลมีประสาทสัมผัสภายใน

อะตอม หยั่งรู้ตำแหน่ง
หน้าที่-อัตราความเร็ว-การเคลื่อนไหว
และธรรมชาติของสิ่งแวดล้อมของมัน
ตลอดจนส่วนประกอบของตัวตนของมัน

โลกของเธอไม่ได้อุบัติขึ้นด้วยความบังเอิญ
โลกไม่ได้เกิดจากอะตอมไร้สติ
ที่ก่อตัวเข้าด้วยกันที่นี่บ้าง-ที่โน่นบ้าง
หรือเกิดจากการรวมตัวกันอย่างไร้สติของแก็ส
โลกไม่ได้ถูกสร้างขึ้นทีละส่วนๆ
แล้วประกอบเข้าด้วยกัน
โดยพระเจ้าผู้อยู่ไกลโพ้น
โดยที่บางชิ้นส่วนก็ดีบ้าง เสียบ้าง
หรือบางแบบที่ดีกว่า ก็ถูกประกอบ
ขึ้นมาบ้างในบางฤดูกาล..<O</O

จาก โนวา อนาลัย "ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ"
หน้า 18
<!-- / message --><!-- sig -->

 

หน่วยย่อยของจิตวิญญาณ

เป็นทั้ง “อนุภาค” และ “คลื่น”

ไม่ว่ามันจะทำหน้าที่เป็นอนุภาคหรือคลื่น
มันจะมีสติรู้ถึงตัวตนของมัน
เมื่อหน่วยย่อยของจิตวิญญาณ
ทำหน้าที่เป็น “อนุภาค” มันก่อตัวขึ้น
บนเส้นทางแห่งกาลเวลา
มันรับเอาคุณลักษณะจำเพาะ
มีรูปกายจำเพาะ และเผชิญกับ
โลกแห่งความเป็นจริงจาก “ศูนย์กลาง”
ของรูปกายนั้น มันจดจ่อและเอาใจใส่
ต่อคุณลักษณะจำเพาะ อันเป็นเอกลักษณ์
มันแปลงสภาพไปสู่สภาวะ
ที่เธอเรียกว่าเป็น ”ตัวตนจำเพาะ”
เมื่อหน่วยย่อยของจิตวิญญาณ
ทำหน้าที่เป็น “คลื่น” มันไม่ได้สร้างขอบเขตจำกัด
ให้กับการมีสติรู้เห็นในความเป็นตัวตน
และเมื่อมันทำหน้าที่เป็นคลื่น
มันสามารถอยู่ในสถานที่ต่างๆ
ได้พร้อมกันหมด-หลายแห่ง-ในเวลาเดียวกัน..

จาก โนวา อนาลัย "ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ"
หน้า 33

 

ถึงแม้จะมีผู้กล่าวว่า "ค้นหาไปไกลลิบ...ที่แท้ก็อยู่ในใจตัวเอง"
แต่เชื่อแน่ว่าวันหนึ่งในยุคข้างหน้า ความรู้ด้านจิตวิญญาณเหล่านี้คงเป็นวิชาที่ต้องบรรจุในหลักสูตรการเรียนของเด็กยุคพลังงานใหม่ ที่มีธรรรมชาติของความอยากรู้อยากเห็นควบคู่ไปกับวิทยาศาสตร์การทดลอง สามารถนำมาผสมผสานและก้าวหน้าควบคู่กันไปได้เป็นอย่างดีครับ..ลูกหลาน-พี่น้องเราคงได้เรียนกันอย่างสนุกสนานแน่นอน เก็บหนังสือกันไว้ดีๆครับ พี่นักเขียนบอกว่าเนื้อหาในหนังสือชุดนี้เสมือนส่งมาเป็นเที่ยวสุดท้ายครับ

 

พี่เลขาและสมาชิกอาวุโส ผู้สูง(วัย)ศักดิ์.........
มาผ่อนคลายกันเล็กน้อย นะคะ

 

ขอบคุณครับ+++ถ่ายภาพเก่งใช่ย่อยเลยนะครับคุณจิตต์ประภัสสร
เห็นสายหมอกดอกไม้ น้ำตกและเนินหญ้าแล้วอยากไปวิ่งเล่นจังเลย
วันหลังพาลุงกะป้าไปหน่อยนะครับ

 

คุณ mead ดูท่าจะอ่านไปได้ไกลทีเดียว ผมเพิ่งอ่าน ชีวิตนอกเหนือชาติภพ จบเอง กำลังกะว่าจะขึ้น ความฝันกับวิถีของจิตวิญญาณ

ขอเอามาเล่าบ้างว่าอ่านแล้วได้อะไรบ้างจาก ชีวิตนอกเหนือชาติภพ

เล่มนี้นั้นจะเล่าถึงการเกิดของสรรพสิ่ง มีพูดถึง หน่วยย่อยของจิตวิญญาณ เหมือนกัน ในหนังสือบอกว่า หน่วยย่อยของจิตวิญญาณนั้นสามารถสร้างสิ่งต่างๆ ได้เป็นอนันต์ หน่วยย่อยของจิตวิญญาณนั้นเป็นตัวที่สร้างสิ่งพื้นฐานของกายภาพเช่นอะตอม

ก็เลยคิดไปว่าจะเป็นไปได้มั๊ยหนอที่จะมีจักรวาลอีกมิตินึง ที่มีพื้นฐานโครงสร้างอะตอมไม่เหมือนอย่างเรา เช่น ของเราอะตอมประกอบด้วยสิ่ง 3 สิ่งคือ โปรตรอน นิวตรอน และอิเล็คตรอน แต่บางทีอาจจะมีบางมิติที่อะตอมประกอบด้วยสิ่ง 4 สิ่ง ซึ่งทำให้สิ่งต่างๆ เกิดขึ้นมามีลักษณะไม่เหมือนอย่างเรา ทั้งกายภาพ ทั้งคุณสมบัติต่างๆ

หลังจากที่เกิดจักรวาลเราแล้ว จากพื้นฐานอะตอมที่มีแค่ 3 สิ่ง ก็ก่อเกิดเป็นดวงดาวต่างๆ หลายๆ รูปแบบ ดาวที่มีแสงในตัวเองอย่างดวงอาทิตย์, ดาวที่มีวงแหวนล้อมรอบ, ดาวที่ส่วนใหญ่ปกคลุมไปด้วยก๊าซ, ดาวหาง ฯลฯ

ในแต่ละดาวก็ก่อเกิดสิ่งมีชีวิตต่างๆ ที่มีลักษณะจำเพาะของแต่ละดาวอีก

จินตนาการไป ก็รู้สึกว่าแค่ โปรตรอน นิวตรอน อิเล็คตรอน สามารถสร้างสรรสิ่งต่างๆ ได้นับล้านแบบเลยทีเดียว

สิ่งมีชีวิตต่างๆ บางทีก็มีลักษณะการดำเนินชีวิตไม่เหมือนกัน อย่างบางดาวสิ่งมีชีวิต 1 ร่างจะประกอบได้ด้วยจิตสำนึกมากกว่าหนึ่ง (ตรงนี้ถ้าใช้ศัพท์ผิดก็ขอโทษด้วย) อ่านไปก็นึกไปว่า จะเหมือนกับคนหลายบุคลิกหรือเปล่า เพียงแต่ในโลกเรามันเกิดกับคนที่มีปัญหา เลยตีเป็นว่าเป็นโรคทางจิต หรือว่าจะคล้ายๆ กับเข้าทรงที่ว่า มีวิญญาณอื่นมาใช้ร่างได้

จากนั้นก็จะมีพูดถึงสิ่งมีชีวิตในช่วงต้นๆ ของโลก สิ่งมีชีวิตในนิยายอย่างเช่นแฟรี่นั้น ก็เป็นร่องรอยของสิ่งมีชีวิตในสมัยก่อน(ตรงนี้ถ้าตีความผิดก็ขออภัย) ในยุคนั้น มีสิ่งมีชีวิตหลากหลายแบบมาก

ในช่วงนั้น มนุษย์อาศัยอยู่ในถ้ำ จนถึงช่วงนึงจึงกล้าที่จะออกจากถ้ำ

ในช่วงแรกๆ นั้น มนุษย์ไม่สามารถรับรู้ความต่างของกาลเวลาได้ (อันนั้นเข้าใจเอาตามนี้) เช่นว่าถ้าเห็นต้นไม้ต้นนึง จะไม่สามารถรับรู้ได้ว่ามันเป็นต้นเดียวกันกับต้นไม้เล็กๆ เมื่อเดือนก่อนนี้ ในช่วงนั้นมนุษย์จะรับรู้แค่ช่วงปัจจุบัน ไม่สามารถรู้ไปถึงอดีต และนึกไปถึงอนาคตได้

จากนั้นมนุษย์ก็เริ่มจะอยู่กันเป็นหมู่ เป็นชนกลุ่มแต่ละเผ่า และก็พัฒนามาเป็นประเทศ

เอาเท่าที่จำได้เท่านี้ก่อนครับ แต่จริงๆ มีพูดถึงหลายเรื่องมากกว่าเรื่องวิวัฒนาการอย่างเดียว

 

ก็ยังอ่านไปได้ไม่ไกลครับคุณซิปเปอร์ แต่เมื่อวานก็อ่านเรื่องเรื่องวิวัฒนาการในโลกอื่น- มิติอื่นเหมือนกันครับ เลยทราบว่าสติสัมปชัญญะของอะตอมและโมเลกุลทุกๆเซลล์ก็ล้วนโหยหาการพัฒนาอันเป็นไปได้ทุกทิศทุกทางครับ วิวัฒนาการที่เรารู้จักเป็นระบบหนึ่งในหลายๆระบบที่เป็นไปได้เท่านั้นเอง บางวิวัฒนาการวิ่งย้อนกลับไปหาสัตว์เลื้อยคลานก็มี แบบ"กลับทิศ" จากที่เราเข้าใจกันอยู่ก็มีครับ

สติสัมปชัญญะพัฒนามาสู่การเป็นตัวตน และสามารถแปรเปลื่ยนเผ่าพันธุ์ไปได้เสมอ เป็นไปในทุกระดับ ทุกขนาด..บางทีเซลล์ของเราร่วงหลุดไป ก็พัฒนาไปเป็นเซลล์ของสัตว์อื่นได้ หมุนเวียนกันไปแบบนี้ล่ะครับ

โลกก็มีสติสัมปชัญญะนะครับ จากจิตวิญญาณรวมทั้งมนุษย์สัตว์และพืช ก้อนหิน เม็ดทราย รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน..ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับโลกทั้งหลายก็มาจากเหตุนี้ครับ..จิตสำนึกมนุษย์ตกต่ำ..โลกก็เกิดภัยธรรมชาติมากมายแบบที่เห็นนี่ล่ะครับ

โลกอื่นก็คงมีระดับชี้วัดต่างๆกันไป วัดค่าพลังงานได้ต่างกันตามองค์ประกอบของมวลรวม..มนุษย์ต่างดาวคงมาอาศัยอยู่บนโลกอย่างปกติสุขนี้ไมได้เช่นกัน ต้องแวปไปแวปมา ผลุบๆโผล่ๆ ทำจานบินร่วงตกลงมาเพราะค่าสนามแม่เหล็กโลกต่างกันก็เคยมีมาแล้ว..วิวัฒนาการต่างๆถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนต์ก็หลายเรื่องครับล้วนเป็นเรื่องที่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นไปได้ทั้งนั้นเลยครับ

 

เห็นด้วยกับคุณขจรวรรณ มากๆครับอาจารย์อนาลัยท่านก็บอกเราไว้แล้วครับในหนังสือธรรมชาติของชาติภพบทที่ 2 หน้าที่ 14-15 ดังนี้ครับ

แต่ทั้งนี้ฉันขอเตือนว่า ประสบการณ์ทางจิตเป็นประสบการณ์ส่วนตน ความเป็นเอกลักษณ์ของจิตวิญญาณที่มาถือกำเนิดเป็นร่างกายเนื้อหนังไม่อาจก่อเกิดประสบการณที่เสมอเหมือนกันได้ แต่จะมีแนวทางบางอย่างที่คล้องจองกันและทำให้เธอตระหนักถึงความเป็นจริงที่เธอต่างคนต่างประสบ

 

พออ่านถึงเรื่องโลกอื่น มิติอื่นแล้ว รู้สึกจินตนาการบรรเจิดทุกทีเลย อ้อ จำได้ว่ามีโลกอื่นที่สิ่งมีชีวิตที่เจริญที่สุดอาศัยอยู่ในน้ำด้วย แล้วก็สามารถขึ้นมาบกได้เป็นพักๆ อ่านไปก็นึกภาพไปว่า เอ๊ะ จะมีรูปร่างยังไงน้อ เป็นเหมือนมนุษย์เราหรือว่าจะละม้ายคล้ายคลึงไปทางปลามากกว่า

คำพูดของอาจารย์อนาลัยที่คุณ Chalhoei ยกมาทำให้นึกถึงคำคำนึงเลยครับ

"ปัจจัยตัง"

 

ขอบคุณค่ะคุณ Mead + คุณ Zipper ที่ช่วยพิมพ์ยาว ๆ มาให้เพื่อทบทวนสิ่งที่อ่านไปแล้ว ตอนนี้อ่านหนังสือมา 7 เล่มแล้วแต่คิดว่าเล่มที่อ่านแล้วเข้าใจยากถึงยากที่สุด คิดว่าน่าจะเป็นเล่มประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณค่ะคุณ Mead นี่ขนาดว่ามีพื้นฐานมาจาก อ.ปริญญา มาบ้างแล้วยังมึนเลยค่ะ

ขอเวลาไปอ่านเล่มอื่นก่อนนะคะแล้วค่อยกลับมาอ่านใหม่ค่ะ
(b-uh)

 

สวยมากๆครับเป็นการเรียนรู้จากธรรมชาติที่เมตตาสุขสงบและอ่อนโยน

 

อ่านไปลิ่วๆเลยนะครับคุณขจรวรรณ..
+ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ+ นี่ผมอ่านจบไปแล้ว
ยังคิดว่าต้องกลับไปอ่านใหม่อีกสักรอบ ที่ว่ายากสุดอาจง่ายขึ้นก็ได้ครับ

ของอาจารย์ปริญญา นี่ท่านได้ให้ภาพรวมแบบเข้าใจง่าย โดยเฉพาะเรื่องการทำงานของจิตกับกลไกกลไกสมอง ต่อมใต้สมองที่สร้างคลื่นไฟฟ้าทางเคมี ขยายคลื่น ส่งคลื่น อันนี้ไว้จะมาเล่าให้ฟัง เพราะมีประโยชน์เข้าใจไม่ยาก นำไปใช้ในชิวิตประจำวันได้ครับ อาจารย์ปริญญาเคยบอกไว้ว่า"ความฝัน"นี่คือเรื่องที่ควรศึกษาเช่นกัน ภูมิปัญญาเกี่ยวกับการทำนายฝันที่บันทึกกันไว้คือความรู้ที่ใช้ได้ครับ

แต่ของอาจารย์อนาลัยให้รายละเอียดสูงมากครับ..เหมือนเรียนต่อปริญญาเอกทีเดียว ขยายความลงลึกหลายหลายมิติ..ถ้ามีข้อสอบออกมาสงสัยว่าจะสอบตกเป็นแถวครับ อิอิ...ไว้พี่นักเขียนกลับมาช่วยออกข้อสอบปลายภาคหน่อยก็ดีครับ..

การฝันในระดับ"จิตไร้สำนึก" กับฝันใน"ระดับจิตสำนึก"นี่คงให้รายละเอียดแตกต่างกันเยอะ หรือการเลือกที่จะ"ไม่ฝัน"เลยก็ย่อมทำได้ ดูเหมือนเราเลือกสามารถได้ตามใจปรารถนานะครับ แต่การฝันก็เท่ากับการเรียนรู้โลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติได้มากมาย ไม่เสียเวลานอนไปโดยเปล่าประโยชน์ ใช่มั๊ยครับ"คุณนักฝัน"ทั้งหลาย?

(b-2love)

 

ยากขนาดนั้นเลยหรือท่าน ยังไม่ได้อ่านเลยเล่มนั้น แต่ก็ซื้อมาแล้วล่ะ กำลังคิดอยู่ว่าจะอ่าน ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ ก่อนดีหรือเปล่าหว่า เผื่อว่าเล่มหลังๆ อ่านแล้วงงจะได้ไปหาข้อมูลในฝัน อิอิ

 

So Easy, Easy, Easy Easy, Easy,
คิดว่าเนื้อหาไม่ยากครับ..อ่านง่ายมากๆ+--
ถ้าจะยากก็ตรงการปรับความเข้าใจของตัวผู้อ่านเองมากกว่านะครับ

อาจารย์อนาลัยได้กล่าวว่า... [โลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ หน้า9]

...ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่านักเขียนผู้นี้และบุคลิกภาพหรือบุคคลตัวตนอื่นๆ ที่ติดต่อสื่อสารกับฉันและติดต่อสื่อสารระหว่างกัน เป็นบุคลิกภาพหรือตัวตนที่ถูกเลือก มาทำหน้าที่แปลข้อมูลความรู้หลากมิติเหล่านี้ เพราะฉันและผู้ร่วมงานของฉันสื่อสารกับบุคลิกภาพหรือบุคคลตัวตนอื่นๆ รวมทั้งเธอผู้อ่านทั้งหลายเป็นเวลายาวนานหลายชาติภพ-หลายมิติ ๆไม่น้อยไปกว่านักเขียน แต่พวกเธอจำนวนมากที่เผชิญกับการติดต่อสื่อสารและอบรมจิตที่เกิดขึ้นและเป็นไปอย่างเข้มงวดในความฝัน หลายๆคนเลือกที่จะทำหน้าที่อื่นๆในยามฝัน และบางคนก็ปฎิเสธสาระเหล่านี้ยามตื่น เธอบางคนปฎิเสธเพราะเธอเลือกเป้าหมายอื่นๆในชิวิต

แสดงว่าผู้อ่านแต่ละท่านถูกเลือกให้สนใจในความรู้เหล่านี้มาก่อน แต่ไม่เคยใส่ใจก็เป็นได้นะครับ

 

Back from Cancun, Mexico - Hello from Kansas

สวัสดีค่ะพวกเราชาวห้องวิทย์ฯ
พี่นักเขียนกลับมาถึง Kansas เมื่อคืนนี้-วันอาทิตย์ 4 ทุ่มกว่า คิดถึงพวกเราทุกคนมากๆค่ะ แม้ว่าจะเอา laptop ติดตัวไปด้วย แต่ก็ไม่มีโอกาสเข้ามาสนทนากับพวกเรา เนื่องจาก internet service ที่ Mexico แพงมากและไม่อยากปลีกตัวไปจากกิจกรรมของกลุ่มที่น่ารักมากๆ

กลุ่มของพี่นักเขียนมีกัน 11 คน เราได้โรงแรมที่เงียบสงบ หายากสำหรับ Cancun ซึ่งเหมาะกับการทำสมาธิมากๆ แต่ก็ต้องแลกกับว่าเราอยู่ไกลสถานที่อื่นๆจนไม่อาจไป Chichen Itza Pyramid ได้ เพราะต้องเดินทางกว่า 5 ชัวโมงไปกลับ และค่ารถแพงหูดับ พวกเราจึงเลือกที่จะใช้เวลาอยู่ริมทะเลตลอด 4 วัน

อย่างแรกที่พี่นักเขียนได้กลับมาคือ sunburn แต่ก็สนุกและเป็นประสบการณ์ที่สงบสุขคุ้มค่า เอารูปบรรยากาศส่งมาให้พวกเราดูกัน ต้น Palm ของคุณ Mead ถูก Hurricane Dean ทำลายไปบางส่วน แต่ช่วงที่พี่นักเขียนไปพักอยู่ อากาศดึ แดดจัดมาก เช้าวันที่เดินทางกลับ อากาศเปลี่่ยนไปมาก พอเข้า airport เรียบร้อยก็ฝนตกหนักทั้งที่แดดยังจัด และ Hurricane ลูกใหม่ Felix ก็กำลังจะมุ่งหน้าไปสู่ Cancun อีกระลอกหนึ่ง เรียกว่า trip นีั้ได้ช่วงเวลาที่อยู่ระหว่าง Hurricane สองลูกพอดิบพอดี นับว่าเป็นความ-บังเอิญ-อย่่างมีความหมายจริงๆค่ะ

เห็นความเป็นไปในห้องวิทย์เรื่อยๆในความฝัน ช่วงที่ไม่อาจเข้ามาร่วมสนทนาได้ ทำให้หายห่วง และกลับมาพบกับความเป็นจริง ต้องขอบอกว่า HAPPY มากๆ ที่พวกเราถ่ายทอดข้อมูลความรู้กันต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งและบางคนก็เป็น TA(Teaching Assistant)ที่เยี่ยมยอดมากๆ หากหลักสูตรของท่านอาจารย์อนาลัยเทียบได้กับหลักสูตรปริญญาณเอก พวกเราก็เป็นนักศึกษาผู้จบปริญญาโทมาพร้อมด้วยมีคุณภาพสูงมากๆจนพีี่นักเขียน ในฐานะ TA ปลิื้มใจและภูมิใจพวกเราเป็นอันมาก และพลอยได้เครดิตจากท่าน Professor อนาลัยไปด้่วย

วันนี้จะเข้ามา say hi ก่อนนะคะให้รู้ว่ากลับมาแล้วและคิดถึงพวกเราทุกคนมากๆค่ะ และจะเริ่มติดตามเข้าร่วมบทสนทนาที่พวกเราฝากไว้ให้พี่นักเขียนเป็นอย่างแรกในวันพรุ่งนี้ คุณ Mountain ส่งเริือบินลาดตระเวนไปตามหานี่เอง มิน่าบินกันว่อนทุกเมืองที่ไปใน Texas แล้วยังตามไปถึง Mexico อีกด้วยแน่ะ

Trip นี้ ทำให้พี่นักเขียนเผชิญกับความฝันที่กลายมาเป็นความเป็นจริงหลายต่อหลายอย่าง ซึ่งจะทะยอยเล่าให้พวกเราฟัง และได้เผชิญกับภาวะที่พวกเรากำลังคุยกันและเรียกกันว่า"ผีอำ"พอดี ก็คิดว่าความบังเอิญนั้น-ไม่มี

การเดินทางเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่พี่นักเขียนเลือก ทำให้ได้พบเห็นและรู้จักคนจำนวนมาก มองเห็นเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ของชีวิตของตนเอง ได้พบเห็นจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ในปัจจุบัน พบเมื่อไรเหมือนถูกสะกด เหมือนที่คุณ zipper เรียกว่า เหมือนรักแรกพบ แม้ว่าเขาจะเป็น total stranger คือเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย คุยกันไม่กี่คำก็เหมือนรูัจักกันมานานแสนนาน บางคนมองหน้าเขาแล้ว จำได้ว่าเคยเห็นเขาในกระจกเงา-ในความฝันว่าคือตัวเรา เห็นแล้วก็ขนหัวลุก ยิ่งจำความได้อีกด้วยว่า ชีิวิตในความฝันของการเป็นบุคคลตัวตนนั้นๆในความฝันเป็นอย่างไร พอมาได้ยินจากปากคำของเขาจริงๆ ก็แทบจะต้องบอกว่า - รู้แล้ว เข้าใจหมดใจแล้ว และอยากช่วยหรืออยากทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นไปได้เพื่อให้เขาพ้นทุกข์ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะพร้อมที่จะรับความช่วยเหลือ หรือแม้แต่ต้องการความช่วยเหลือจากเราเสมอไป

หนึ่งในบุคคลที่พี่นักเขียนพบใน trip นี้ เป็นบุคคลที่พี่นักเขียนเคยฝันเห็นว่าเป็นตนเอง โดยมองเห็นเขาในกระจกเงา และมีสติสัมปชัญญะยามตื่นที่จ้องดู รู้เห็นและตระหนักว่า เขาคือเรา เราคือเขา และเขาก็มีลูกสองคนเหมือนเรา แต่ลูกของเขาไม่เหมือนลูกเราเลย มีปัญหามากมายที่พ่อแม่เข้าไม่ถึง และไม่ยอมเผชิญกับปัญหาเลยก็ว่าได้ ปล่อยให้ลูกเผชิญกับปัญหาชีวิตตามลำพัง เมื่อพบกับลูกสาวของพี่นักเขียนเป็นครั้งแรก เขาก็รักลูกเรามากๆ แต่เขาก็คือบุคคลต่างเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่เรียกได้ว่า ลูกสาวของพี่นักเขียนเป็นลูกในความปรารถนาในเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่เขาไม่ได้มีสมความปรารถนา ชึวิตของเขากลายเป็นชึวิตบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่พี่นักเขียนเคยคิดแว้บขึ้นมาด้วยความเป็นกังวลโดยใช่เหตุ แต่ก็ไม่ได้เลือก คือไม่ได้จดจ่อกับความเป็นไปได้ในแง่ลบนั้นๆและในที่สุดก็ไม่เคยได้เผชิญกับมัน แต่ชีวิตของเขากลับเป็นทุกสิ่งที่เราเคยคิดแว้บเป็นหว่งกังวล เห็นในความฝัน เผชิญในความฝัน และปฏิเสธมันโดยไม่ยอมจดจ่อ และเชื่อว่า แม้เราจะพบเห็นประสบการณ์บางอย่างในความฝัน มันก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นอนาคตที่เราหลีึกเลี่ยงไม่ได้ แต่มันจะกลายเป็นอนาคตที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ต่อเมื่อเรามัวแต่จดจ่อกับมัน จนกระทั่งมันมีพลังมากพอที่จะกลายเป้นเส้นทางแห่งความเป็นจริงในปัจจุบันของเรา

พวกเราทั้งหลายในห้องวิทย์ มีความรู้ ความเข้าใจลึกซึ้งเกี่ยวกับภาวะที่แท้จริงของจิตวิญญาณ และความสัมพันธ์ที่เราเรียกกันตามคำนิยามทางศาสนาว่า กัลยาณมิตร ซึ่งท่านอาจารย์อนาลัยเรียกว่าเป็น จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์

พี่นักเขียนมองเห็นบทสนทนาของพวกเราที่เริ่มเป็นเนื้อเดียวกัน และมองเห็นความเข้าใจที่เกิดขึ้นอีกหลายระดับ รู้สึกตื้นตันใจ เรียกได้ว่า กลับมาจาก Mexico ชีวิตของพี่นักเขียนก็ก้าวไปสู่เส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นใหม่โดยสิ้นเชิง

เป็นอันว่า นอกจากห้องวิทย์ฯของพวกเราจะไม่ได้ระเหิดเป็น Gas ไปแล้ว ยังมีการทดลองและปรากฏการณ์ใหม่ๆเกิดขึ้นให้เราได้ศึกษาร่วมกันต่อไปอีก วันนี้เอาทะเลกับขนมมาฝากก่อน พรุ่งนี้คุยกันต่อนะคะ มีภาพถ่ายอีกหลายร้อยภาพที่จะนำไป update ไว้ที่ gallery ที่ website : http://www.novaanalai.com/novaanalai/Photography.html