รวม ธรรมะสั้นๆ เข้าใจง่าย ของครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น - พระป่าธรรมยุติ etc.

เกิดมาก็ตัวเปล่า ตายไปก็ตัวเปล่า มีแต่บุญกับบาปติดตัวไปเท่านั้น

....หลวงพ่อศราวุธ นริสฺสโร วัดอโศการาม สมุทรปราการ

 

คนพูดดี ก็เป็นน้ำเย็นรดหัวใจให้ชื่นบาน เป็นยาบำรุงหัวใจซึ่งกันและกัน
ถ้าพูดไม่ดี ก็เป็นน้ำร้อนน้ำกรด มาสังหาร ซึ่งกันและกัน

ท่านพ่อลี ธัมมธโร วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ

 

"ผู้ใดปรารถนา...วิมุติสุข...แต่ไม่ปฏิบัติ
แล้วจะถึง...วิมุติสุข...ได้อย่างไร"

...เถระธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทฺตตเถระ

 

"แม้การทำความดีจะไม่สามารถลบล้างความผิดที่ทำมาได้ก็จริง
แต่ความดีก็สามารถบรรเทาจิตใจที่ไม่ดี กลับมาให้ดีขึ้นได้"

...หลวงพ่อเผียน ผาสุกาโม...วัดอโศการาม สมุทรปราการ

 

" กิเลสเท่ามหาสมุทร แต่ความเพียรเท่าฝ่ามือ มันห่างไกลกันขนาดไหนคนสมัยนี้
เพียงใช้ฝ่ามือแตะมหาสมุทร ทำความเพียรเพียงเล็กน้อย แต่หมายมั่นปั้นมือว่าจะข้ามโลกสงสาร
เมื่อไม่ได้ตามใจก็หาเรื่องตำหนิศาสนาและกาลสถานที่"

...เถระธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทฺตตเถระ

 

ทานแก้ความโลภ
ศีลธรรมแก้โทะ
ภาวนาแก้ความหลง

...หลวงปู่ขาว อนาลโย

 

"อันใดมันผิด เราก็หยุดเสีย ความผิดมันก็จะไม่เกิดกับเรา
อันใดมันถูกเราก็รักษาเข้าไว้ ให้มันเป็นมงคลอยู่กับใจของเรา"

...หลวงปู่ชา สุภทฺโท

 

“ศีลมีมากหลายข้อ ไม่ต้องรักษาหมดทุกข้อดอก
รักษาแต่ใจของเจ้าให้ดีอย่างเดียว กาย วาจา ก็จะดีไปด้วยกันนั่นแหละ”

....หลวงปู่ผาง จิตตคุตโต

 

"วัตถุภายนอก มิใช่เป็นสิ่งที่เราจะนำติดตัวไปด้วยได้ ถ้าเราไม่ทิ้งมันไป มันก็ทิ้งเราไปวันหนึ่ง
ฉะนั้นจึงควรรีบสะสมแต่บุญภายในให้มาก เพราะเราจะได้นำติดตัวไปด้วย"

คติธรรม ท่านพ่อลี ธัมมธโร

 

“เย็นวันหนึ่ง เมื่อปัดกวาดเสร็จออกจากที่พักไปสรงน้ำ ได้เห็นข้าวในไร่ชาวเขากำลังสุก
เหลืองอร่าม ทำให้เกิดปัญหาขึ้นมาในขณะนั้นว่า ข้าวมันงอกขึ้นมาเพราะมีอะไรเป็นเชื้อพา
ให้เกิด ใจที่พาให้เกิด-ตายอยู่ไม่หยุด ก็น่าจะมีอะไรเป็นเชื้ออยู่ภายในเช่นเดียว กันกับเมล็ด
ข้าว เชื้อนั้นถ้าไม่ถูกทำลายเสียที่ใจให้สิ้นไป จะต้องพาให้เกิดตายอยู่ไม่หยุด ก็แล้วอะไร
เป็นเชื้อของใจเล่า ถ้าไม่ใช่กิเลสอวิชชา ตัณหาอุปาทาน ท่านคิดทบทวนไปมา โดยถือ
อวิชชาเป็นเป้าหมายแห่งการวิพากษ์วิจารณ์ พิจารณาย้อนหน้าถอยหลัง อนุโลมปฏิโลมด้วย
ความสนใจอยากรู้ตัวจริงแห่งอวิชชา นับแต่หัวค่ำจนดึกไม่ลดละการพิจารณา ระหว่างอวิชชา
กับ ใจ

พอจวนสว่างจึงตัดสินกันลงได้ด้วยปัญญาอวิชชาขาดกระเด็นออกจากใจไม่มีอะไร เหลือ
การพิจารณาข้าวก็มายุติกันที่ข้าวสุก หมดการงอกอีกต่อไป การพิจารณาจิตก็มาหยุดกันที่
อวิชชาดับ กลายเป็นจิตสุกขึ้นมาเช่นเดียวกับข้าวสุก จิตหมดการก่อกำเนิด เกิดในภพต่างๆ
อย่างประจักษ์ใจ สิ่งที่เหลือให้ชมอย่างสมใจคือ ความบริสุทธิ์ของจิตล้วนๆ ในกระท่อม
กลางเขา มีชาวป่าอุปัฏฐากดูแล ขณะที่จิตผ่านดงหนาป่ากิเลสวัฏฏ์ไปได้เแล้ว เกิดความ
อัศจรรย์อยู่คนเดียว ตอนอรุณรุ่งพระอาทิตย์ก็เริ่มสว่างบนฟ้า ใจก็เริ่มสว่างจากอวิชชาขึ้นสู่
ธรรมอัศจรรย์ ถึงวิมุตติหลุดพ้นในเวลาเดียวกันกับพระอาทิตย์อุทัย ช่างเป็นฤกษ์งามยาม
วิเศษเสียจริง”

วินาทีบรรลุธรรม หลวงปู่ขาว อนาลโย

 

"เสียงติชม ใครยึดถือก็คือคนโง่ เหมือนกินลมปาก กินน้ำลายของคนอื่นเขา"

...ท่านพ่อลี ธัมมธโร วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ

 

"ท่านพ่อมีคาถาอะไรดีๆ ก็สอนให้ผมด้วย"

ท่านพ่อลี ธัมมธโร ตอบว่า
"คาถานั้นมีอยู่ แต่สู้ใจเราไม่ได้ ให้ตั้งใจบำเพ็ญเพียรให้สำเ<wbr>ร็จคุณธรรม เมื่อเราทำความเพียรอย่างสู<wbr>งสุด
เสียสละชีวิตแล้ว จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ก็ขึ้นอยู่กับวาสนาบารมีของ<wbr>แต่ละคน"

 

ให้หมั่นสวดคาถาท่านพ่อลี "...อะระหัง พุทโธ อิติปิโส ภะคะวา นะมามิหัง..."
เอาสัก ๓ รอบหรือ ๕ รอบ ถ้าเวลาไม่พอเอารอบเดียวเป็นนิจศีลนะ
แล้วจึงนั่งสมาธิ ๕ นาทีหรือกว่านั้น แล้วแต่เวลา แล้วแผ่บุญตามแบบแล้วจึงค่อยนอนนะ
ความเป็นมงคลกลับมาหาเราหมด ความดีนี้กลับมาหาเราหมด ไปที่ไหนมีแต่ความสุข

...หลวงปู่ฟัก สันติธมฺโม (ลูกศิษย์ท่านพ่อลี ธัมมธโร)
วัดเขาน้อยสามผาน อ.ท่าใหม่ จ.<wbr>จันทบุรี

 

มาเป็นกำลังใจให้ครับ ผมเข้ามาทุกวันนะครับ ^^

 

อนึ่ง เมื่อความโกรธเกิดขึ้น
เรากลั้นลมหายใจเสีย ความโกรธนั้นก็หายไป
แล้วจะเหลือแต่ใจเดิม คือความรู้สึกเฉยๆ
อย่าลืม ทำบ่อยๆ ก็เห็นใจเดิม
แล้วความโกรธก็ค่อยๆ หายไป

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี จากหนังสือ เทสโกวาท

 

"พวกเรามันภาวนาเอาเวลากัน ภาวนาได้เท่านั้นชั่วโมง เท่านี้ชั่วโมง เวลาจะภาวนาก็เอา
นาฬิกามาตั้ง ภาวนาไปก็หรี่ตาขึ้นดูนาฬิกา ได้กี่นาที เอ้าหลับตาใหม่ภาวนาต่อ หรี่ตาดู
นาฬิกาอีก มันไม่ใช่นี่ ภาวนาต้องมีสติ ภาวนาให้ใจสงบ ภาวนาต้องเอาใจ ไม่ใช่ภาวนาเอาเวลา"

พระอาจารย์จันทร์เรียน คุณวโร

 

โยม: หลวงปู่ครับ ผมมากราบขอธรรมมะจากหลวงปู่
หลวงปู่: มาขอทำไม ธรรมมะอยู่กับตัวเจ้าของ กลับไปดูไปทำเอา

...หลวงปู่บุญมี โชติปาโล วัดสระประสานสุข จ.อุบลราชธานี

 

ถาม: การเปิดเทปธรรมะให้ฟังเมื่อจิตสงบนั้นจะช่วยให้ได้สุคติหรือไม่?

หลวงพ่อ: การเปิดเทปให้ฟังบางทีคนไข้ถ้าตั้งใจจดจ่อฟังก็มีอานิสงส์ให้สุคติได้ แม้ว่าคำ
เตือนเพียงคำเดียวว่า จงทำสติระลึกถึงคุณพระคุณเจ้านะ เพียงแค่นี้เขาระลึกพระพุทโธ
ธัมโม สังโฆ ในขณะนั้นก็สามารถที่จะไปสุคติได้ เช่น มัฏฐกุณฑลี ซึ่งเจ็บป่วยหนัก บิดาเป็น
คนขี้เหนียว ไม่หายามารักษา พระพุทธเจ้าพิจารณาเห็นแล้วว่า เด็กคนนี้ในวันพรุ่งนี้จะตาย
เมื่อตายลงไปแล้วจะตกนรก พระองค์ก็เสด็จไปโปรด พระองค์ทรงเปล่งรัศมีไปเตือนให้รู้ว่า
พระองค์เสด็จมาโปรด นายมัฏฐกุณฑลีหันกลับมามองดูพระพุทธเจ้าเพียงแว๊บเดียว แล้วก็
เกิดความเลื่อมใสขึ้นมา “โอ้โฮ้ ! พระพุทธเจ้าอัศจรรย์หนอ” แล้วก็ตาย ตายแล้วไปเกิดเป็น
เทพบุตร อันนี้เป็นตัวอย่าง

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย ตอบปัญหาธรรม

 

ถาม คนไข้อาการหนักควรทำจิตอย่างไร ? ให้ระงับความทุกข์ทุรนทุราย

ตอบ ถ้าคนไข้ที่เคยบำเพ็ญเพียรภาวนา ก็สามารถที่จะระงับจิตคือทำสติรู้อยู่ที่ความทุรน
ทุรายหรือความทุกข์ แต่คนไข้ที่ไม่ได้บำเพ็ญเพียรภาวนา ไม่ได้ฝึกหัดจิตแม้จะแนะนำอย่าง
ไรก็ไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้น ก่อนที่จะตายเราควรที่จะได้ฝึกหัดซะให้มันคล่องตัว ถ้าใครหัดตายเล่นๆก่อนที่จะตายจริง อันนี้ยิ่งดี เราจะได้รู้ว่าการตายนั้นคืออะไร เมื่อเกิดตายจริงขึ้นมา
เราจะได้ไม่ต้องกลัว

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย ตอบปัญหาธรรม

 

การนอน การสงบเข้าฌาน เป็นอาหารของจิตและร่างกายอย่างหนึ่ง

สมถะ ต้องพักจิตสอบอารมณ์ ส่วนวิปัสสนา จิตเดินไตรลักษณ์ให้รู้อริยสัจ เหนื่อยแล้วพัก
เข้าจิต พักจิตหายเหนื่อยแล้ว จิตตรวจอริยสัจอีกดังนี้ ฉะนั้นให้ฉลาดการพักจิต การเดินจิต
ทั้งวิปัสสนาและสมถะ พระโยคาวจรเจ้าทิ้งไม่ได้ ชำนิชำนาญทั้งสองวิธี จีงจะเอาตัวพ้นจาก
กิเลสทั้งหลายไปได้ เป็นมหาศีล มหาสมาธิ มหาปัญญา มีศีลทั้งอย่างหยาบ อย่างกลาง
อย่างละเอียด พร้อมทั้งจิต เจตสิก พร้อมทั้งกรรมบท ๑๐ ไม่กระทำผิดในที่ลับและที่แจ้ง
สว่างทั้งภายในและภายนอก มีมหาสติรอบคอบหมด วิโมกข์ วิมุติ อกุปธรรม จิตบริสุทธิ์
จิตปกติ เป็นจิตพระอรหันต์ สว่างแจ้งทั้งภายนอกภายใน สว่างโร่ ปุถุชนติเตียนเกิดบาป
เพราะพระอรหันต์บริสุทธิ์ กายเป็นชาตินืพพาน วาจา ใจ เป็นชาตินิพพาน
นิพพานมี ๒ อย่าง นิพพานมีชีวิตอยู่๑ นิพพานตายแล้ว๑

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
จากบันทึกธรรมคำสอนหลวงปู่มั่น โดยหลวงปู่หลุย จันทสาโร
จากหนังสือจันทสาโรบูชา