เปิดตา "ดูมารแปลง" ด้วยตำรา "ศรีอารยะชนศาสตร์" ที่เหนือกว่า "นรลักษณ์ศาสตร์"

อ้าวเห็นถกๆ เถียงๆ อารายกันคนดีจริง ไม่ดีจริง
เอาตำราเปิดตา " ปัญญา" ไป วิชชานี้เปิดตาแล้ว
ดูมารแปลงในร่างคนดี ที่อยู่ในออฟฟิศคนได้ด้วย

เอามาให้ดูบางส่วนละกาน...

[b-hi]

 

เมื่อได้สิ่งดีงาม ลาภสักการะ
คนดีจริง ไม่ประสงค์จะออกนาม ไม่ประสงค์จะออกหน้า เพราะแค่อยากทำดี ไม่ได้อยากให้คนชม<O</O
คนดีเทียม ประสงค์จะออกหน้าออกนาม เป็นเจ้ากี้เจ้าการ เป็นตัวการใหญ่ มีผู้คนห้อมล้อมมากมาย<O</O
<O</O
เมื่อมีเรื่องร้ายเกิดในหมู่คณะ<O</O
คนดีจริง ประสงค์ออกหน้ารับแทนหมู่คณะ เช่น รับหน้าแทนลูกศิษย์แล้วไปจัดการลูกศิษย์ทีหลัง<O</O
คนดีเทียม ไม่ประสงค์จะขึ้นเขียง ยกให้คนอื่นจัดการลูกศิษย์ของตนแทน เอาลูกศิษย์ตนบูชายันต์<O</O
<O</O
เมื่อมีคนร้ายกาจก่อกวนคณะ<O</O
คนดีจริง ยอมเสี่ยงแม้นรู้ว่าเขาเหนือกว่าตน และตนอาจพ่ายแพ้ แต่ก็ต้องลองทำ ตนบาดเจ็บก็ยอม<O</O
คนดีเทียม หนีหรือหลีกเลี่ยงดีกว่าเพราะไม่อยากเสี่ยงให้ชื่อเสียงตนเสีย ไม่อยากต้องพ่ายแพ้อับอาย<O</O
<O</O
เมื่อกล่าวถึงหลักธรรมความดี<O</O
คนดีจริง มักจะใช้เตือนใจตนเองเงียบๆ เสมอ ไม่ค่อยแน่ใจว่าตนดีหรือยัง สำรวจตนเองด้วยธรรม <O</O
คนดีเทียม มักใช้อ้างเหตุต่อผู้อื่นเสมอเพื่อยังประโยชน์แก่ตน จึงดูเหมือนคนดีเพราะพูดธรรมมาก<O</O
<O</O
เมื่อมีคนเลวผิดพลาดอย่างโจ่งแจ้ง<O</O
คนดีจริง รู้ว่าเขาต้องได้รับเคราะห์กรรมหนักแม้นเขาจะเป็นมารก็จะยั้งมือ และพยายามช่วยเหลือ <O</O
คนดีเทียมรีบจี้จุดอ่อนเอาหน้า เช่น รู้ว่าเขาตกงาน ไม่ช่วยหางาน เห็นจุดอ่อนก็กระทืบซ้ำจุดนี้เลย<O</O
<O</O
เมื่อมีเหตุเภทภัยต่อมหาชน <O</O
คนดีจริง รีบบอกกล่าวโดยไม่ทันรู้ว่าการบอกกล่าวนั้นอาจทำให้ตนต้องได้รับเคราะห์กรรมแทน<O</O
คนดีเทียม รีบเก็บเงียบเอาตัวรอด หรือ ช่วยเหลือเฉพาะพวกพ้องของตนในวงแคบ ตักตวงกักเก็บ<O</O
<O</O
เมื่อต้องถกเถียงหาข้อสรุป<O</O
คนดีจริง จิตแสวงมุ่งหาความจริงและหลักธรรมแม้นจะคนต่อต้าน เขาจึงต้องขัดใจคนส่วนใหญ่<O</O
คนดีเทียม จิตมุ่งเอาใจคนส่วนใหญ่มาสนับสนุนความคิดตน แล้วพยายามบอกว่ามันคือความจริง<O</O
<O</O
เมื่อมีสิ่งผิดพลาดเกิดขึ้นในคณะแม้นไม่ใช่ตนทำ<O</O
คนดีจริง จะกล้าบอกชัดเจนว่าเป็นความผิดของตน ตนผิดไปแล้ว ลงโทษเถิด เพื่อลบล้างความผิด<O</O
คนดีเทียม จะพยายามอ้างสาเหตุและบุคคลอื่นสารพัดว่าเป็นสาเหตุแห่งความผิดนั้น ไม่ใช่เพราะตน

 

เมื่อมีต้องจัดการคนไม่ดีคนหนึ่งในคณะ
คนดีจริงจะสงสารคนไม่ดีก่อน แล้วรอดูว่าจะทำอย่างไรให้เขารับกรรมน้อยที่สุด ไม่ฉวยโอกาส<O</O
คนดีเทียม ฉวยโอกาสเป็นฮีโร่ปราบมาร เพื่อแสดงตนเป็นคนดีด้วยการเหยียบย่ำมารที่เพลี่ยงพล้ำ<O</O
<O</O
เมื่อมีการอ้างอิงหลักการหรือหลักธรรม<O</O
คนดีจริงแสวงหาความจริงเป็นที่ตั้ง ถกเพื่อหาความจริง เพื่อชำระสะสางหลักธรรมให้ถูกต้อง <O</O
คนดีเทียม อ้างอิงหลักธรรมเพื่อให้คนเชื่อถือตน แต่มุ่งยังผลประโยชน์แก่ตน ให้เห็นว่าตนเลิศ<O</O
<O</O
เมื่อต้องสอนคนดื้อที่หลงงมงาย<O</O
คนดีจริงให้ปัญญาคน แต่ไม่โชว์ความสามารถตนเอง หรือโชว์แต่ไม่เปิดเผยตน ไม่ประสงค์สาวก<O</O
คนดีเทียม เป็นโอกาสอันดีแท้ อยากโง่กันเอง ก็อาศัยความโง่งมงายของคนหากิน ชอบแสดงฤทธิ์<O</O
<O</O
เมื่อมีผู้คนมากมายมาห้อมล้อม<O</O
คนดีจริงหลีกหนีปลีกวิเวก ด้วยเห็นว่าการคลุกคลีในหมู่คนมากมายไม่ใช่ความสงบ จึงหลบผู้คน<O</O
คนดีเทียม ยินดีที่มีคนมาห้อมล้อมมากมาย ชอบให้คนนิยมศรัทธา เอาการสักการบูชามาหล่อเลี้ยง<O</O
<O</O
เมื่อถามคนส่วนใหญ่ว่าใครคือคนดี<O</O
<O</O
เวลาแสดงความศรัทธาพระพุทธเจ้า<O</O
คนดีจริงศึกษาอย่างลึกซึ้งเพื่อได้รู้จักพระพุทธเจ้า แล้วนับถือที่

 

เมื่อไปฟังเทศนาพระดังๆ กลับมา<O</O
คนดีจริง จะนำคุณงามความดีของพระที่เทศนานั้นๆ มาชักชวนให้พวกพ้องไปหาดู แต่ไม่เทศน์เอง<O</O
คนดีเทียม จะเทศนาเสียเอง ราวกลับว่าตนเป็นผู้รู้เสียเอง ให้ใครๆ ชื่นชมตนว่ารู้มากอย่างนั้นอย่างนี้<O</O
<O</O
เมื่อมีคนแปลกหน้าดูมีความสามารถมากปรากฏ
คนดีจริง จะสนใจเข้าไปหา อยากเรียนรู้ อยากรู้จัก ปราศรัยลึกซึ้ง และจะไม่แสดงการชื่นชมมาก<O</O
คนดีเทียม จะพยายามเข้าบงการคนนั้นทันที เพื่อกดหรือข่มให้อยู่ใต้อำนาจตนด้วยการพูดต่างๆ<O</O
<O</O
เมื่อมีผู้อ่อนแอต้องการความช่วยเหลือมาปรากฏต่อหน้า<O</O
คนดีจริงจะดูจังหวะโอกาสก่อน แล้วค่อยหาทางช่วยเหลือ หรือวางเฉยด้วยเพราะมีผู้ออกหน้าแล้ว<O</O
คนดีเทียม จะดูคนส่วนใหญ่ หาประเมินแล้วว่าคนส่วนใหญ่สนใจ ก็จะออกหน้าเป็นฮีโร่ช่วยเหลือ<O</O
<O</O
เมื่อพบคนนิ่งเงียบไม่แสดงตนเองว่าเป็นคนดีหรือเลวแต่ส่งผลกับตน<O</O
คนดีจริง นิ่งวางเฉยตามเฝ้าระวังตนเพราะเกรงใจ และถอยออกก้าวหนึ่ง ไม่กล้าเข้าไปกล้ำกรายมาก<O</O
คนดีเทียม พยายามบีบเค้นให้แสดงตนออกมาว่าเป็นคนดีหรือคนเลว พยายามจ้องจับผิดแบบตนคิด<O</O
<O</O
เมื่อมีคนในหมู่คณะได้ดิบได้ดีออกนอกหน้า<O</O
คนดีจริงตื่นเต้นสนใจใคร่อยากฟัง อยากรู้ว่าประสบความสำเร็จได้อย่างไร จะได้เอาเป็นแบบอย่าง<O</O
คนดีเทียม ไม่ฟัง รอให้จบเร็วๆ แล้วพยายามเบี่ยงประเด็นให้มาเป็นเรื่องความสำเร็จของตนแทน<O</O
<O</O
เมื่อต้องเจรจาปราศรัยต่อผู้คนมากมาย<O</O
คนดีจริงเจียมเนื้อเจียมตัว เพราะเกรงว่าตนยังไม่ดีพอ ยังมีข้อบกพร่องอันใดอยู่ แต่ก็สามารถทำได้<O</O
คนดีเทียม ยินดีอย่างยิ่งและสามารถพูดได้มากมายโอกาสทองมาแล้ว คนฟังชื่นชมว่าเขาพูดดีพูดเก่ง<O</O
<O</O
เมื่อต้องทำความดีอย่างไม่มีคนเห็น<O</O
คนดีจริงดีสิ ได้ทำโดยไม่ต้องเปิดเผยตน แสดงตนว่าทำแต่ไม่ให้ใครรู้ว่าตนเป็นใครก็ดี อิสระดี<O</O
คนดีเทียม ไม่สนใจ ไม่มีประโยชน์ หาแต่ความดีที่คนมองเห็น แล้วประกาศให้ทราบว่าตนคือใคร
<O</O
เมื่อต้องทำดีแต่อาจต้องเสียสละตน<O</O
คนดีจริงเป็นโอกาสทองแล้ว เพราะคนไม่ค่อยแย่งกัน แล้วพิจารณาตัดกิเลส สละเท่าที่ตนทำได้<O</O
คนดีเทียม ไม่ได้ ต้องได้สิ่งแลกเปลี่ยนก่อน แต่จะทำให้แนบเนียนราวกับว่าตนไม่ต้องการสิ่งใดๆ

 

เมื่อต้องการแสดงความสามารถของตน
คนดีจริง ระมัดระวังตนว่าจะมีคนมาเกาะเป็นที่ยึดจนขาดอิสระ จนคนเหล่านั้นอ่อนแอไร้ปัญญา<O</O
คนดีเทียม ยินดีแสดงให้ประจักษ์ให้คนมาพึ่งเกาะตนเท่านั้น ผูกขาดให้อยู่กับตน ไม่ให้ปัญญา<O</O
<O</O
เมื่อออกปากโฆษณาว่าจะทำอะไรให้แก่มวลชน<O</O
คนดีจริง ต้องทำให้ได้สำเร็จตามนั้น แม้นว่าทำสำเร็จแล้วมวลชนจะเฉดหัวเราไป เพราะหมดหน้าที่ <O</O
คนดีเทียม ทำเท่าที่ทำได้ ขาดไปไม่เป็นไร ดีสิ ขาดไว้บางส่วน จะได้ให้คนมาหาเราอีกเรื่อยไป<O</O
<O</O
เมื่อมีการขัดแย้งกันทางความคิด<O</O
คนดีจริงหาข้อความจริงว่าตนคิดถูกจริงไหม พุ่งความสนใจที่เนื้อหาสาระที่ถกไม่สนใจตัวบุคคล <O</O
คนดีเทียม เอาแต่โจมตีจุดอ่อนข้อด้อยส่วนบุคคล ไม่สนใจเนื้อหาสาระที่อีกฝ่ายนำเสนอ<O</O
<O</O
เมื่อผิดพลาดไปแล้วถูกจับได้ไล่ทัน<O</O
คนดีจริง กลับมาในมาดใหม่ เหมือนเป็นคนใหม่ และเก่งกว่าเก่าอยู่เรื่อยๆ เพราะเอาไปปรับปรุงตัว<O</O
คนดีเทียม ก็ทำตัวเหมือนเดิม แต่อาฆาตคนที่จับได้ไล่เราทัน และพยายามตามราวีคนที่ทำร้ายตน
<O</O
เมื่อต้องทำงานส่วนตัวและช่วยคนพร้อมกัน<O</O
คนดีจริงยอมให้งานตนเสียได้เพื่อให้งานช่วยคนสำเร็จก่อน สามารถแยกแยะบทบาทได้ชัดเจน <O</O
คนดีเทียม เอาเป็นเงื่อนไข

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

รูปอะไรคะ?

 

สัจธรรม เมื่อปรากฎที่ใด ยุคใดสมัยใด บุคคลใดจะกล่าวออกมานั้น ไม่เคยแปรเปลี่ยน เสมือนกิเลสในจิต ถ้ายังมีอยู่เมื่อใด ก็ต้องวนเวียนอยู่ในวัฏฏะ และปรากฏออกมาให้เห็นอยู่เสมอ

ผมจะน้อมนำไปปฏิบัติในหลักการเปรียบเทียบนี้ เพราะตนก็ยังเป็นคนดีเทียมอยู่มาก แต่คนดีเทียมอย่างผมอยากจะเป็นคนดีจริงๆให้ได้สักวันครับ

ขออนุโมทนาสาธุ และขอขอบคุณมากครับ กับ คนขายธูปที่นำธรรมะดีๆมาให้มีสติอยู่ในตน และ ตรวจสอบตนเองอยู่อย่างสม่ำเสมอครับ

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ

 

.......

 

ขอบคุณครับ

 

เดินทางตรงย่อม "หลุดพ้น"
เบี่ยงออกนอกลู่นอกทาง​

"ย่อมเข้าสู่ทางมาร"

​

 

อารมณ์
อวิชชา
มิจฉา
กิเลส
อารมณ์


แก้ง่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้นิดเดียว
ตั้งสัจจะ มุ่งมั่น ตั้งใจจริง ด้วย อิทธิบาทสี่

ปลูกฝังจิตใจ ในตัวเอง ด้วย พรหมวิหารสี่

ปฎิบัติต่อผู้อื่น ด้วย สังคหวัตถุสี่


จาก..ควบคุม กำหนด บัญญัติ..สู่..ปรมัตต์ อัตโนมัติ ธรรมชาติ
ย่อมได้ง่ายๆๆๆๆๆๆในที่สุด

(||) (||) (||) (||) (||) (b-hmm) (b-hmm)
หยิน หยาง ร้อน เย็น ดำ ขาว ย่อมอยู่ร่วมกันเสมออย่าง คิดบวก
<!-- / message --><!-- edit note -->

 

วิธีเปิดตาที่สามอย่างปลอดภัยขอให้ปรึกษาอาจารย์อาชวินครับ
เพราะท่านจะชำนาญและช่วยเราให้ปลอดภัยจาก "เทวบุตรมาร" ได้

(b-flower) (b-flower) (b-flower)