ใส่พระอะไรดีครับ ที่ สามารถ กันผีวิญญาน ที่จะมาทำร้ายเราได้

ใส่พระอะไรดีครับ ที่ สามารถ กันผีวิญญาน ที่จะมาทำร้ายเราได้

ส่วนตัว เป็นคน กลัวมาก

แนะนำที่ ครับ



ขอบคุณครับ

 

ผมขอแนะนำ พระอะไรก็ได้ของ พระอาจารย์นา วัดบางปิ้ง จ.สมุทรปราการครับ แบบที่มีรอยจารมือหลวงพ่อยิ่งดี ซึ่งเหรียญส่วนใหญ่ท่านจะจารไว้ทั้งนั้น
ราคถูกมาก ไม่มีของปลอม ส่วนเรื่องผีๆนี่ ผีกลัวแน่นอนครับ

แต่ส่วนมากอยู่ที่จิตใจมากกว่าครับ ถึงไม่มีพระแต่จิตใจเข้มแข็งผีย่อมกลัวครับ อย่าลืมว่าเราเกิดเป็นมนุษย์ย่อมมีบุญมากกว่าผีครับ

 

สวดชินบัญชร แผ่เมตตาให้ผี ครับ แล้วก็บอกว่าอย่ามารบกวน ไม่อยากเห็นไม่อยากฝัน ไม่อยากเจอ เอาบุญไปพอ ..

 

"เบี้ยแก้" คือคำตอบสุดท้ายครับ

 

พระรัตนตรัยครับ เค้าทุกข์ทรมานอยากได้บุญเฉยๆ ให้บุญไปซะ

 

เบี้ยแก้คับ ขอแนะนำของหลวงปู่ญาท่านสวนครับประสบการณ์หลายท่านแล้วครับจากปากต่อปากไร้นายทุนโปรโมทครับ

 

เบี้ยแก้และมีดหมอครับ เลือกหลวงพ่อที่เก่งๆ พ.ศ.นี้แนะนำของหลวงพ่อ อั้บ วัดท้องไทรสำนักหนึ่งครับ

มีสำนักอื่นอีกหลายสำนักน่ะครับ

 

อย่าไปกลัววววววววววว หลายคนอยากเจอ ก็ ไม่เจอ คนไม่อยากเจอ จะเจอกันบ่อยๆ

หมั่นทำความดี รักษาศีลเอาไว้ครับ เมื่อเรามั่นใจในความดีที่เราได้กระทำมาถึงเวลาจะเป็นเกราะคุ้มครองเราได้เองครับ

 

พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครับ น้อมเข้ามาอยู่ในใจเราครับ รับรองผีไม่กล้าครับ

 

ลองเซิร์ทชื่อ หลวงพ่อเชย วัดท่าควาย ใน google ดูครับ ... เเนะนำองค์นี้

 

ขึ้นอยู่กับ กรรม ที่เราทำ ไม่ว่าจะเป็น กรรมดี หรือ กรรมชั่ว
ปกติแล้ว ผีหรือวิญญาน จะทำร้ายเราไม่ได้ (เว้นแต่มีกรรมต่อกันมา)
ต่อให้แขวนพระเครื่องเต็มคอ ก็มิอาจหลีกหนี กรรม ที่ทำได้
ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว จะช้า จะเร็ว ส่งผลให้เห็นแน่นอน
เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ
ขอบคุณคร๊าบ...

 

พระกันผี หลวงปู่กวยครับ แน่นอน ชื่อก็บอกในตัวอยู่แล้วว่า ชื่อพระกันผี แต่ราคาเช่าหาสุดๆครับ

 

หลวงพ่อกวยครับ ได้หลายอย่างจริงๆ ผม คอนเฟริม ..ประสบการณ์ตรงมี แต่ที่ได้ยินได้ฟัง
1.เหรียญพุ่มข้าวบิณฑ์
2. หลังยันต์
3. สรรค์เนื้อดิน

แต่อื่นๆ ส่วนตัวก็มั่นใจ เพราะปรกติสมัยก่อน อุจจาระขึ้นสมองเหมือนกัน แต่เด๋วนี้มั่นใจสุดๆ กับพระหลวงพ่อกวย

 

ผมไม่รู้จะแนะนำพระอะไรขอแนะนำแบบนี้ครับ

สวดมนต์ไหว้พระแผ่เมตตา..........และคาถาที่พระพุทธเจ้ามอบให้พระภิกษุใช้

สวดเวลาไปในป่าเขาธุดงค์ บทนี้ดีที่สุด

ตำนานกรณียเมตตสูตร

[FONT=AngsanaUPC, serif][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]กรณีย เมตตสูตร เป็นพุทธมนต์บทที่ ๓ ใน ๗ ตำนาน พระพุทธมนต์บทนี้ ประกาศเมตตาธรรม สอนให้ทุกคนตลอดสัตว์และทั่วไปถึงพวกอทิสสมานนิการ คือ พวกไม่ปรากฏรูป เช่น เทวดา ภูตผี เป็นต้น ให้มีเมตตาต่อกัน ปรารถนาความสุข ความไม่มีเวรไม่มีภัยแก่กัน เว้นการเบียดเบียนกัน ทำกิจทุกอย่างเพื่อประโยชน์สุขของกันและกัน ดังนั้น พุทธมนต์นี้ จึงทรงอานุภาพควรแก่การคารวะยิ่งนัก[/FONT][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]กรณีย เมตตาสูตร เป็นอาวุธเล่มหนึ่ง ที่เรียกว่า พุทธวุธ พระบรมศาสดาพอพระทัยประทานสาวก คราวเข้าไปในแดนอมนุษย์ที่ดุร้าย เพื่อป้องกันรักษาความปลอดภัยเนืองๆ ฉะนั้น พระพุทธมนต์นี้ จึงทรงอานุภาพควรแก่การศึกษาท่องบ่น และเจริญเป็นเนืองนิตย์[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ใน พระฝ่ายอรัญญวาสี จำพวกอยู่ป่าก็ดี พวกพระรุกขมูลถือธุดงค์ก็ดี นิยมเจริญกรณียเมตตสูตรเป็นประจำ ทราบว่าเมื่อเดินทางผ่านเทวสถาน คือ ศาลเจ้า ของเจ้าป่า เจ้าเขาใดๆเช่น ศาลเจ้าพ่อเขาตก ทางไปพระพุทธบาทเมืองสระบุรี ซึ่งถ้าเป็นคฤหัสถ์ ทุกคนจะต้องเคารพบูชา แต่สำหรับพระท่านสอนให้เจริญ “เมตตัญ” คำว่า ให้เจริญเมตตัญก็คือสอนให้สวด กรณียเมตตสูตร หรือ สวด เมตญฺจสพฺพโลกสุมึ ฯลฯ อันเป็นคาถาอยู่ในตอนกลางของกรณียเมตตสูตรนั่นเอง สุดแต่เวลาจะอำนวยให้ [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ความ จริงนั้น เมตตาธรรมนี้ ควรเจริญให้มาก เพราะผู้ที่จำเริญเมตตา พระบรมศาสดาตรัสว่า จะได้รับอานิสงส์ ๑๑ ประการ ตามที่ทรงประทานไว้ใน เมตตานิสังสสูตร ว่า [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๑[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]หลับเป็นสุข[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๒[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ตื่นเป็นสุข[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๓[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ไม่ฝันร้าย[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๔[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เป็นที่รักใคร่ของหมู่มนุษย์ [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๕[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เป็นที่รักใคร่แม้แต่มนุษย์ ตลอดสัตว์เดียรัจฉาน[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๖[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เทวดารักษา[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๗[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ย่อมล่วงพ้นยาพิษศัตราวุธได้[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๘[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เจริญสมาธิได้รวดเร็ว[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๙[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]หน้าตาย่อมผ่องใส[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๑๐[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]มีสติไม่หลงในเวลาสิ้นชีวิต[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]๑๑[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]. [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เมื่อดับชีวิตแล้ว จะไปเสวย ความสุขในพรหมโลก[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เพราะ ฉะนั้น จึงควรตั้งใจเจริญและสดับตรับฟังให้มาก เรื่องราวอันเป็นทางมาแห่งพระพุทธมนต์นี้ ควรทราบเพื่อเจริญศรัทธาปสาทะเพิ่มพูนบารมีไว้ด้วย เพราะเมตตาเป็นบารมีหนึ่งในบารมีสิบ[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]พระสูตรนี้ มีตำนานเล่าไว้ว่า [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]:-[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]สมัย หนึ่ง พระบรมศาสดาเสด็จประทับยังพระเชตวันมหาวิหารในพระนครสาวัตถี มีภิกษุ ๕๐๐ รูป เรียนกัมมัฏฐานในพุทธสำนักแล้ว ทูลลาจาริกไปในชนบท เพื่อหาสถานที่บำเพ็ญสมณธรรม ผ่านทางไกลไปหลายโยชน์ ก็ถึงตำบลใหญ่ตำบลหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างจากป่านัก ชาวบ้านพากันปฏิสันถารเป็นอันดี แล้วเรียนถามท่านว่า [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“ [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]นี่ พระคุณเจ้า จะพากันไปไหน ขอรับ ”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“ [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]หาที่เจริญสมณธรรมให้ผาสุกสักแห่งหนึ่ง อุบาสก” ท่านอาจารย์ตอบ[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ท่าน ผู้ใหญ่ในบ้านนั้นเรียนท่านว่า “ ถ้าพระคุณเจ้าต้องประสงค์สถานที่เช่นนั้นละก้อ ไพรสณฑ์เชิงภูผานี้เป็นเหมาะมากเที่ยวท่าน เพราะไม่ไกลหมู่บ้าน พอมาพอไปหากันได้สะดวก เช่นพระคณท่านจะมาบิณฑบาตก็ไม่ไกล ผมจะไปนมัสการบ้างก็ไม่ยาก”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]พอ ท่านผู้ใหญ่บ้านเว้นระยะคำพูด เพื่อฟังความเห็นของพระ คนใจบุญหลายท่านก็ช่วยกันเสริมอีกว่า “อย่าลังเลใจเลยพระคุณท่าน นิมนต์อยู่เสียที่นี่แหละ ถ้าพระคุณท่านอยู่ พวกผมจะได้มีโอกาสถวายทานรักษาศีล และฟังธรรมในสำนักพระคุณท่านบ้าง”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เมื่อ พูดถูกใจเช่นนั้น พระทุกรูปก็ยินดี ครั้นท่านอาจารย์ผู้นำคณะเห็นเพื่อนพระพอใจอยู่เป็นเอกฉันท์ ก็รับนิมนต์ของขาวบ้าน พากันไปอยู่ในไพรสณฑ์ ตามความผาสุก[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ครั้ง นั้น เทวดาพวกเจ้าป่าเจ้าเขาในไพรสณฑ์นั้น ซุบซิบกันว่า “ภิกษุเหล่านี้เป็นผู้มีศีล เมื่อเข้ามาพำนักอยู่จะทำให้เราลำบากในการย้ายที่ ด้วยเราจะอยู่ข้างบนก็ไม่ควร จะอยู่ข้างล่างก็ลำบาก จะทำอย่างไรดีหนอ”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ท่านไม่อยู่นานหรอกน่า” เทพย์ตนหนึ่งออกความเห็น คงจะอยู่รับฉลองศรัทธาของชาวบ้านนี้ สักวันสองวันก็คงจะไป” เทพย์ตนหนึ่ง ตัดบทว่า[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“ [/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]คอยดูไปก็แล้วกัน จะมาปรารมภ์ไปก่อนทำไม”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ครั้ง ล่วงไปสองสามวัน เทวดายังไม่เห็นทีท่าว่าพระจะไปจากที่นั้นเลย ตรงข้ามกลับเห็นทำทีว่า จะอยู่กันแรมปี ดังนั้น ก็ตกใจ พากันปรับทุกข์ว่า “ไม่ไหวแล้ว ต่อไปนี้ พวกเราจะไม่มีความสุข”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]อะไร ทำขี้แยไปได้” เทพย์ตนหนึ่งพูดระงับเสียงบ่น [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]แล้วจะทำอย่างไร” อีกตนหนึ่งกล่าวเป็นเชิงหารือ[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เราจะให้ท่านไปเสียก็หมดเรื่อง เมื่อเราไม่พอใจให้ท่านอยู่”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]จะทำอย่างไร ท่านจึงจะไปเล่า ข้าพเจ้าต้องการทราบ”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]เอา อย่างนี้ก็แล้วกัน” เทพย์ตนนั้นออกความเห็น “ คือพวกเราช่วยกันแสดงอาการเป็นภูตผี หลอกหลอนให้หลายๆอย่าง ทุกอย่างที่จะทำให้พระเหล่านี้กลัว เห็นเป็นภัย อยู่ไม่มีความสุข ผลเดือดร้อนก็ประจักษ์แก่พระทั้งหลาย ด้วยอำนาจของเทพย์เหล่านั้นทันที[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ผม ไม่สบาย ไอเหลือเกิน” รูปหนึ่งกล่าว “ผมก็จามไม่หยุด ผมก็นอนไม่หลับ ผมถูกผีหลอก เห็นเดินผ่านมาไม่มีหัว เมื่อกี้เห็นผีกระพันธ์ น่ากลัวเหลือเกิน” รูปหนึ่งว่า “ที่ชายป่าโน้น เสียงอมนุษย์ร้อยโหยหวล น่าหวาดเสียว เสียงเยือกเย็น ขนลุกขนพอง”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]พระทั้งหลายนั่งไม่ติด อยู่ตามลำพังไม่ได้ งานกัมมัฏฐานล้ม ต้องเลี่ยงเข้ามาจับกลุ่มซุบซิบกัน[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]พวก เราอยู่ไม่ได้แน่ ถ้าเป็นรูปนี้ ขืนอยู่ก็จะตกใจตายเท่านั้น” เมื่อพระทั้งหมดสิ้นศรัทธาอยู่เช่นนั้น ก็พร้อมกันลาชาวบ้านตำบลนั้นกลับพระนครสาวัตถี เข้าเฝ้าถวายบังคมพระบรมศาสดา[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า “เธอเพิ่งไปไม่นาน ไฉนรีบกลับกันมาเสียเล่าภิกษุ”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ไม่มีความสุขพระเจ้าข้า”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]บิณฑบาตลำบากหรือ” ทรงรับสั่งด้วยความเอ็นดู[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]มิได้พระเจ้าข้า บิณฑบาตสะดวก แต่ภูติผีปีศาจรบกวนเหลือทน จึงรีบกลับ”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]พระบรมศาสดารับสั่งว่า “ ควรจะไปอยู่ที่นั่นแหละภิกษุ เมื่อเสนาสนะและอาหารเป็นที่สะดวกสบายดีแล้ว”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ไม่กล้าพระเจ้าข้า”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ไปเถอะภิกษุ” ทรงรับสั่งด้วยความปรานี “ตถาคตจะให้อาวุธ เมื่อเธอถืออาวุธของตถาคตไปอยู่ที่นั่นแล้วจะมีความสุข” [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ครั้น ทรงเห็นภิกษุทั้งหลายพอใจ ในอาวุธที่จะประทาน และเกิดความอาจหาญจะกลับไปอยู่ในไพรสณฑ์นั้นอีก ก็ประทานกรณียเมตตสูตรให้พระเหล่านั้นเรียน จนขื้นปากขึ้นใจแล้ว ทรงรับสั่งว่า [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]“[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ไปเถอะ ภิกษุทั้งหลาย เมื่อไปถึงแล้วจงตั้งเมตตาจิต ปฏิบัติตามที่ตถาคตบอกให้ทุกประการ”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ภิกษุ ทั้งหลายชื่นใจ ในพระมหากรุณาที่ทรงประทาน พากันถวายบังคมลา จาริกไปยังไพรสณฑ์นั้นอีก แต่ก่อนจะเข้าถึงประตูป่า พระทั้งหมด ก็ตั้งกัลยาณจิตประกอบด้วยเมตตา ระลึกถึงพระพุทธคุณเป็นอารมณ์ เจริญพระพุทธมนต์ กรณียเมตตสูตร อันเป็นอาวุธพิเศษที่พระศาสดาประทานมา แม้เมื่อเข้าไปในไพรสณฑ์ ก็เจริญพุทธมนต์นี้อีก[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ด้วย อานุภาพ กรณียเมตตสูตร ที่พระทั้งหลายเจริญในเวลานั้น ได้ทำให้เหล่าเทวดาเจ้าป่าเจ้าเขา มีใจเมตตารักใคร่พระทั้งหลาย พากันออกมาต้อนรับด้วยเพศอุบาสกอุบาสิกาเป็นอันดี ทั้งยังช่วยให้ความอารักขาอีกด้วย ทุกอย่างสงบเรียบร้อยที่สุด แม้เสียงร้อนอันก่อให้เกิดความรำคาญก็ไม่มีแม้แต่น้อย [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS, sans-serif]ภิกษุทั้งหลายได้ความสงัด อันเป็นทางแห่งความสงบ เจริญกัมมัฏฐานอยู่ไม่นาน ก็บรรลุผลที่ปรารถนาทุกรูป ฯ[/FONT][FONT=Comic Sans MS, sans-serif].[/FONT]

กะระณียะเมตตะสุตตัง ​

๐ กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ
ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะ
๐ สักโก อุชู จะ สุหุชู จะ สุวะโจ
จัสสะ มุทุ อะนะติมานี,
๐ สันตุสสะโก จะ สุภะโร จะ
อัปปะกิจโจ จะ สัลละหุกะวุตติ
๐ สันตินทริโย จะ นิปะโก จะ
อัปปะคัพโภ กุเลสุ อะนะนุคิทโธ
๐ นะ จะ ขุททัง สะมาจะเร กิญจิ
เยนะ วิญญู ปะเร อุปวะเทยยุง,
๐ สุขิโน วา เขมิโน โหนตุ
สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา,
๐ เย เกจิ ปาณะภูตัตถิ ตะสา
วา ถาวะรา วา อะนะวะเสสา​

ทีฆา วา เย มะหันตา วา
มัชฌิมา รัสสะกา อะณุกะถูลา​

ทิฏฐา วา เย จะ อะทิฏฐา เย
จะ ทูเร วะสันติ อะวิทูเร​

ภูตา วา สัมภะเวสี วา สัพเพ
สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา,​

นะ ปะโร ปะรัง นิกุพเพถะ
นาติมัญเญถะ กัตถะจิ นัง กิญจิ,​

๐ พยาโรสะนา
ปะฏิฆะสัญญา นาญญะมัญญัสสะ
กัตถะจิ นัง กิญจิ,​

๐ มาตา ยะถา นิยัง ปุตตัง
อายุสา เอกะปุตตะมะนุรักเข,​

๐ เอวัมปิ สัพพะภูเตสุ
มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง,​

๐ เมตตัญจะ สัพพะโลกัสมิง มานะสัมภาวะเย
อะปะริมาณัง,​

๐ อุทธัง อะโธ จะ ติริยัญจะ
อะสัมพาธัง อะเวรัง อะสะปัตตัง,​

๐ ติฎฐัญจะรัง นิสินโน วา
สะยาโน วา
ยาวะตัสสะ วิคะตะมิทโธ,​

๐ เอตัง สะติง อะธิฏเฐยยะ
พรัหมะเมตัง วิหารัง อิธะมาหุ,​

๐ ทิฏฐิญจะ อะนุปะคัมมะ
สีสะวา ทัสสะเนนะ สัมปันโน,​

๐ กาเมสุ วิเนยยะ เคธัง
นะ หิ ชาตุ
คัพภะเสยยัง ปุนะเรตีติ ฯ​

กรณียเมตตสูตร(แปล)​

- กุลบุตรผู้ฉลาด พึงกระทำกิจที่พระอริยเจ้าผู้บรรลุแล้วซึ่ง
พระนิพพานอันเป็นที่สงบระงับได้กระทำแล้ว,​

- กุลบุตรนั้งพึงเป็นผู้องอาจ ซื่อตรงและประพฤติตรงดี เป็นผู้ที่ว่าง่ายสอนง่าย อ่อนโยน ไม่มีมานะอันยิ่ง,​

- เป็นผู้สันโดษยินดีในสิ่งที่ตนมีอยู่ เป็นผู้เลี้ยงง่าย เป็นผู้มีกิจธุระน้อย เป็นผู้ประพฤติทำให้กายและจิตเบา,​

- มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อันสงบนิ่ง มีปัญญาฆ่ากิเลส เป็นผู้ไม่คะนอง กาย วาจา ใจ และไม่พัวพันในสกุลทั้งหลาย,​

-ไม่พึงกระทำกรรมที่ท่านผู้รู้ทั้งหลายติเตียน
ผู้อื่นว่าทำแล้วไม่ดี,​

- พึงแผ่เมตตาจิตว่า ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงเป็นผู้มีสุข
มีจิตเกาะพระนิพพานแดนอันพ้นจากภัยทั้งหลาย
และจงเป็นผู้ทำตนให้ถึงความสุขทุกเมื่อเถิด,​

-ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงทั้งหมดโดยไม่มีเหลือ ทั้งที่มีตัณหาเครื่องทำใจให้สะดุ้งอยู่ และผู้มั่นคงคือไม่มีตัณหาแล้ว ทั้งที่มีกาย
ยาว ใหญ่ปานกลาง หรือกายสั้น หรือผอม อ้วน เป็นผู้ที่เราเห็นแล้วก็ดี ไม่ได้เห็นก็ดี อยู่ในที่ไกลหรือในที่ไม่ไกล ทั้งที่เกิดมาในโลกนี้แล้ว
และที่ยังกำลังแสวงหาภพเป็นที่เกิดอยู่ดี จงเป็นเป็นผู้ทำตนให้ถึงความสุขเถิด,​

- สัตว์อื่นอย่าพึงรังแกข่มเหงสัตว์อื่น อย่าพึงดูหมิ่นใครในที่ใด ๆ เลย,​

- ไม่ควรปรารถนาให้กันและกันมีความทุกข์ เพราะความกริ้วโกรธ และเพราะความเคียดแค้นกันเลย,​

- มารดาย่อมตามรักษาบุตรคนเดียวผู้เกิดในตน ด้วยชีวิต ฉันใด,​

- กุลบุตรพึงเจริญเมตตาจิตในใจไม่มีประมาณ ในสัตว์ทั้งปวงทั้งหลายแม้ฉันนั้น,​

- บุคคลพึงเจริญเมตตาให้มีในใจไม่มีประมาณ ไปในโลกทั้งสิ้น,​

- ทั้งเบื้องบน เบื้องต่ำ เบื้องขวาง การเจริญเมตตาจิตนี้เป็นธรรมอันไม่แคบ ไม่มีเวร ไม่มีศัตรู,​

- ผู้เจริญเมตตาจิตนั้น จะยืนอยู่ก็ดี เดินไปก็ดี นั่งอยู่ก็ดี นอนอยู่ก็ดี เป็นผู้ปราศจากความง่วงเพียงใด,​

- ก็สามารถตั้งสติไว้ได้เพียงนั้น บัณฑิตทั้งหลายกล่าวถึงกิริยาอย่างนี้ว่า เป็นการเจริญพรหมวิหารในศาสนานี้,​

- บุคคลผู้ที่มีเมตตา ไม่เข้าถึงความเห็นผิด เป็นผู้มีศีล ถึงพร้อมแล้วด้วยความเห็นคือปัญญา,​

- นำความหมกมุ่นในกามทั้งหลายออกได้แล้ว ย่อมไม่เข้าถึงความเข้าไปนอนในครรภ์เพื่อเกิดอีกโดยแท้แล ฯ​

 

ถ้าอย่างัน้นก็ต้องเหรียญจตุรพิธของหลวงปู่กวยครับ ยันต์อะปะจะคะ

 

ส่วนตัวแล้วผมชอบคบผีมากกว่าครับ ไม่เคยเห็นผีหลอกสักที
ดูข่าวก็เห็นแต่คนหลอกกันทั้งนั้นครับ หลอกเราตั้งแต่ระดับกระจอกยันระดับ พณฯ ลองคิดดูคุณอาจถูกหลอกจนชินก็ได้ครับ
อย่าไปกลัวเลยครับ เดี๋ยวนี้เขาหากันให้ควั่ก ไม่เชื่อลองถามพ่อขุนแผนทั้งหลายดู ว่าดียังไง อย่างน้อยถ้ามีแท้ๆ ทันๆ สักองค์ ก็คุยกันไม่รู้ละครับ

อีกอย่างเราก็ต้องเป็นเหมือนกัน หัดทำความรู้จักเสียบ้างก็ดีนะครับ จะได้ชินและเป็นมรณะสติด้วย
คิดเสียว่าเป็นผีน้อยน่ารัก เพื่อนร่วมสังสารวัฎ อย่าไปรังเกียจ ไปรังแกเขาเลยครับ:'(
แผ่ส่วนบุญให้ดีที่สุด:boo:

 

พระของหลวงพ่อเมี้ยน วัดโพธิ์กบเจา อยุธยาครับ องค์นี้เเน่นอนมาก เรื่องผีเข้า เจ้าสิง ป้องกันภูติผี ปีศาจ คุณไสยมนต์ดำ

 

.ถ้าไม่เคยเห็นผีเลยก็เลิก กลัวได้แล้ว คงไม่ใช่ผีหลอก..แล้ว หลอกตัวเองว่าผีหลอกมากกว่า
เคยเห็นผีจะๆๆเลยหรือเปล่า...ถ้าเคยก็ถามว่ามีอะไรให่ช่วยหรือเปล่าต้องการอะไรครับ..ถ้าผีตอบว่าเปล่า..มาให้เห็นเฉยๆก็ขอบคุณผีไปวันหลังผ่านมาทางนี้ไม่ต้องแวะมาก็ได้ครับ:boo:

 

พระสมเด็จกันผี หลวงปู่นาค วัดหนองพะวา

ท้าวเวสสุวรรณ วัดสุทัศน์

ตะกรุดตรีนิสิงเห หลวงพ่อตัด วัดชายนา