เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

โอ้...คุณ imjoice ไม่ต้องขอโทษหรอกจ้า

ข้าพเจ้าเชื่อว่า ไม่มีใครวุ่นวายเลยค่ะ มีแต่จะยินดีด้วยซ้ำ
และก็ช่วยพยุงๆกันไป ตามกำลังและความพอเหมาะพอดี น่ะค่ะ

ซึ่งเพียงเล็งเห็นว่า มีผู้เห็นประโยชน์และคุณค่าขององค์ความรู้เหล่านี้
แม้แค่คนเดียว ก็ยินดีกันเป็นอย่างยิ่ง หน้าบานกันเป็นทิวแถวแล้วล่ะค่ะ

เพียงแต่ว่าการรับรู้และการทำความเข้าใจในองค์ความรู้เหล่านี้
แต่ละคนจะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองค่ะ บางส่วนคล้ายกันบ้าง
หรือบางส่วนก็ต่างกันไป

ให้ทำตามที่ตนถนัด อย่างเป็นธรรมชาติ ของตนเอง
อยากรู้ตรงไหน ข้องใจตรงไหน ก็เปิดอ่านทำความเข้าใจเลยค่ะ มันจะเป็นไปเองตามธรรมชาติของแต่ละคน
อาจอาศัยเวลาสักนิด แต่รับรองว่าคุ้มค่ะ (แอบขโมยฝันคุณ anneann มาใช้หน่อยนะคะ )

 

*** ในทางธรรม ****

ที่สุดของการกระทำ...คือ สัจจะ
สัจจะ....จึงเป็นแก่นสาร
นอกนั้น ไม่เป็นแก่นสาร

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ขอบคุณมากค่ะ เพื่อนๆที่นี่้ใจดีทุกคนเลยค่ะ pig_ballet

 

โอ้...พระเจ้าช่วยกล้วยทอด!!!

วันนี้ผมไปได้หนังสืออิเล็กโทรนิกฟรีมาอีกเล่มหนึ่งแล้ว

ที่นี่ครับ

Free e-novel: "Interview with Gods"

ตอนนี้กำลังนั่งอ่านอยู่ เลือกอ่านเฉพาะตอนที่รูปธรรมต่างมิติอธิบายเท่านั้น
ก็อ่านยังไม่จบดีหรอกครับ แต่มันพูดไม่ออก...

...มันตอก..มันย้ำมาอีกแล้ว...

ว่า...

"กาลเวลาไม่ได้มีอยู่จริงในมิติที่สูงๆขึ้นไป"
"ทุกสิ่งทุกอย่างดำรงอยู่พร้อมกันหมด ที่นี่ และเดี๋ยวนี้"

"ทุกอะตอม ของทุกอนุภาค และทุกสสาร
มันมีสติสัมปชัญญะ รู้เห็นตำแหน่ง หน้าที่ ของมันเองอยู่ตลอด
และมันก็ไม่ได้เป้นสสารที่อยู่ได้เพียงทีละสถานที่เดียว ในเวลาหนึ่งๆด้วย"

อันนี้ก็เป๊ะ..ตามที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้เลยครับ

แบบนี้ก็..หนังสือชุดนี้ของพี่นักเขียน ถึงแม้ว่าจะฉีกแนวไปมากๆ
และหักหาญน้ำใจ ของระบบความเชื่อเดิมๆ ของหลายๆศาสนาไปมากอยู่ก็ตาม
แต่นี่ดูท่าจะมองข้ามไม่ได้ซะแล้วหละครับ..

ถ้าใครมีโอกาส..ก็อย่าลืมหามาอ่านกันซะนะครับ
ส่วนผมเอง..เอาไว้กลับเมืองไทยเมื่อไหร่
ก็กะว่าจะไปขุดขึ้นมาอ่านอีกรอบเหมือนกันหละครับ...

.........................................

 

คุณชยุตแนะนำหนังสือไปแล้ว ก็ขอแนะนำหนังสือบ้าง ขอแนะนำหนังสือชื่อ "กฏแห่งกระจก" เป็นหนังสือเล่มบางๆ อธิบายเกี่ยวกับเรื่องที่ว่า เรารู้สึกอย่างไรกับคนอื่น เราก็จะได้รับผลอย่างนั้นเหมือนกัน คือจะมีคนทำให้เรารู้สึกเหมือนกับคนที่เราไปทำกับเค้าไว้ เช่นเราทำให้คนอื่นรู้สึกขมขื่นกับพฤติกรรมของเรา มันก็จะมีคนที่ทำให้เรารู้สึกขมขื่นอย่างนั้นเหมือนกัน

อาจจะฟังแล้วดูเหมือน กฏแห่งกรรม ใช่ อ่านดูแล้วมันก็คล้ายๆ กัน แต่อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นการอธิบายในเชิงพฤติกรรมของคนเรา ไม่ได้ในแง่การทำร้ายอะไรใคร บางคนอาจมองเรื่องกฏแห่งกรรมว่าเป็นเรื่องการทำร้ายทางร่างกาย เช่นทำร้าย, ทุบตี, ฆ่า แต่อาจจะไม่ได้มองถึงว่าแค่พฤติกรรมคนเราที่พูดทำร้ายจิตใจคนอื่น สิ่งนั้นก็จะกลับมาหาตัวเองเหมือนกัน

แต่เหนือสิ่งอื่นใด หนังสือเล่มนี้อธิบายหลักการน้อยมาก เล่มก็บางมาก หนังสือเล่มนี้จะเขียนถึงตัวอย่างจริงที่นำหลักการนี้ไปใช้ เรื่องราวนั้นน่าประทับใจมากอยากให้ลองอ่านดูกัน

จากหลักการของกฏแห่งกระจก จะเหมือนๆ กับคำอธิบายเรื่องนึงที่ว่าทุกสิ่งรอบตัวเราเป็นสิ่งที่สะท้อนสิ่งที่เราเป็น ไม่รู้ว่าคำอธิบายนี้ใช่มาจากโนวาอนาลัยหรือเปล่า

 

อยู่ในเล่มธรรมชาติของชาติภพ
บทระดับสติสัมปะชัญญะ เรื่องความรู้สึกร่วมค่ะคุณ zip
พอดีหนังสือให้เพื่อนยืมไปยังไม่ได้คืน เลยหามาให้อ่านไม่ได้ค่ะ
สงสัยต้องหาซื้อใหม่ค่ะ เพราะตอนนี้หนังสือเป็นเก้าอี้ดนตรีไปซะแร้ว ^_^
:z12:z12:z12

 

หนังสือเล่มนี้เป็นตัวอย่างหนึ่งของบทเรียนชีวิต ของคุณแม่ที่มีปัญหาต่อคุณลูก
ด้วยคิดว่าลูกมีปัญหา จึงพยายามหาสาเหตุว่าที่คิดว่าปัญหาของลูกคืออะไร
แต่แท้ที่จริง คนที่มีปัญหาคือตัวคุณแม่เองต่างหาก จากความเชื่อของตัวเอง

จิตแพทย์ผู้เขียนเรื่องนี้ ได้แนะนำวิธีของการมองปัญหาจากภายใน
ผ่าน สิ่งที่ผู้อื่นกระทำต่อเราว่าเป็นผลมาจากความเชื่อของเราเอง
เหมือนส่องกระจก(ภายในใจ)ที่ผู้อื่น

มันคล้ายๆกฏแห่งกรรม ตรงที่มันเป็นผลที่เกิดมาจากความเชื่อที่ตัวคุณแม่นั้นมีต่อบิดาตนเอง
จากสามีตนเอง แต่กลับกลายเป็นเหตุการณ์มาเกิดที่ลูกของตัวเอง

หนังสือเลยชี้ให้เห็นถึงรากเหง้าที่แท้จริงในการแก้ปัญหาจากภายในความเชื่อ

อันนี้ทำให้รู้สึกว่า ตรงกับคำสอนของออนาลัย
ในเรื่องตัวตนของจิตวิญญาณ ที่ว่า

-จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติ ในอดีต-อนาคตชาติ
(บิดาของคุณแม่,สามีของคุณแม่ ลูกของคุณแม่----ตรงนี้ เคยถามพี่นักเขียน
พี่เค้าอธิบายว่า--ตัวเราในเส้นทางที่เป็นไปได้ที่มีอยู่เป็นอนันต์
และในแต่ละตัวตนบนแต่ละเส้นทางนั้นจะมีอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต(ชาติภพ)ของแต่ละตัวตนเอง
และเราดึงดูดตัวตนเหล่านี้มาปรากฎเป็นบุคคลต่างๆอยู่ในชาติภพปัจจุบันด้วย---มหาศาลไหมคะ )
-จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์(ลูก สามี บิดา ในปัจจุบันชาติ)
-จิตวิญญาณ(เสมือน)ร่วมร่างแต่ต่างมิติ ในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคตชาติ
(ตัวคุณแม่เอง ในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคตชาติ ในฐานะที่เป็นลูก หรือตอนที่เป็นภรรยา)

อยู่ในเล่มธรรมชาติของชาติภพ ตามที่คุณขจรวรรณบอกมา หน่ะค่ะ
ตรงนี้ทำให้คิดถึงเรื่องของตัวตนรวม ตัวตนทั้งหมดมาจากตัวตนรวม
และตัวตนรวมนั้นคือสรรพสิ่งที่แตกตัวออกมา
ทั้งหมดจึงเป็นหนึ่งเดียวกัน ผลที่เกิดจากตัวตนหนึ่งๆใดๆ
ก็จะกระทบตัวตนอื่นๆในทุกๆตัวตนไปไม่มีทางหลีกเลี่ยง

จะเรียกสิ่งนี้ว่า กฎแห่งกรรมได้หรือไม่....วานบอก

 

คุณขจรวรรณความจำดีจัง จำได้ด้วยว่าจากเล่มไหน

คุณเดรดเขียนต่อยอดไปได้ไกลเลยนะ เหมือนว่าเคยอ่านแล้วด้วย หรือว่าเคยมีคนแนะนำหนังสือเล่มนี้แล้วนะ แต่จำไม่ได้

อ่านกฏแห่งกระจกแล้วก็ได้เห็นคำตอบชัดเจนว่าทำไมถึงต้องพูดดี ทำดี และ "คิด"ดีด้วย ทั้งๆ ที่ความคิดก็ไม่ได้วิ่งไปกระทบใคร แต่ความคิดก็เป็นบ่อเกิดของพฤติกรรมทั้งหลาย คิดดีการกระทำที่ออกมาจากความคิดนั้นก็จะดีตามไปด้วย คิดไม่ดีก็จะทำให้เกิดพฤติกรรมลบๆ ทั้งหลายเช่นการไม่เคารพ, ไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกัน

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะคะ ถึงจอยจะเป็นมือใหม่ ตามอ่าน แต่เวลาก้อจำกัด อ่านได้ไม่มากนัก แต่พยายามจับประเด็น ที่จอยได้แน่ๆ คือ ต้องคิดบวก ทำให้เชื่อไปในทางที่ดี ก้อจะมีแต่สิ่งดีๆ ตามมา เราต้องคอยสำรวจความเชื่อของตนเองเสมอ และตั้งสติ เช็คดู ว่าเราเชื่อไปในทิศทางใดค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ถ้าพี่ๆเพื่อนๆ มีคำสอนของ อ.อนาลัย แบบสั้นๆ เป็นประเด็นแบบนี้ รบกวน บอกจอยบ้างนะคะ ตอนนี้จอยพยายาม เอาประเด็นหลักๆ ของ อ.อนาลัยมาใช้ให้เป็นประโยชน์สูงสุดในการดำเนินชีวิตให้เป็นปกติสุขค่ะ ขอบคุณทุกๆคนล่วงหน้านะคะ

 

.....

 

มีเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่เกิดมาพิกลพิการ อีกไหม
อยากได้ข้อมูล

 

ไม่มีแล้วครับตอนนี้

 

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า บังเอิญได้ไปอ่านเจอตอนนึงเกี่ยวกับ ....
คนที่เกิดมามีข้อจำกัด ที่เรา ๆ พากันเรียกพวกเค้าว่า คนพิกลพิกาล

เลยยกข้อความตรงนี้มาให้อ่านหนะค่ะ ^-^
เป็นข้อความตอนนึง จากหนังสือ สนทนากับพระเจ้า เล่ม 1 หน้าที่ 85-86


เธอคิดว่าพวกเขามีข้อจำกัด (ตามคำที่เธอบอก) โดยที่ไม่ได้เลือกเองใช่ไหม เธอจินตนาการว่าจิตวิญญาณของมนุษย์คนหนึ่งต้องเผชิญความท้าทายของชีวิต (ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร) โดยบังเอิญอย่างนั้นหรือ ? นี่คือสิ่งที่เธอคิดใช่ไหม ?
<O
พระองค์หมายความว่า จิตวิญญาณเลือกชีวิตแบบที่ตนจะมามีประสบการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้วอย่างนั้นหรือครับ ?<O
<O
ไม่ใช่ นั่นจะทำให้จุดประสงค์ในการเผชิญสิ่งเหล่านั้นหมดความหมายไป จุดประสงค์นั้นคือ เพื่อสรรค์สร้างประสบการณ์ของเธอ ซึ่งก็คือ การสร้างตัวตนของเธอ ณ ห้วงยามอันเกริกไกรแห่งปัจจุบันขณะ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้เลือกรูปแบบชีวิตที่จะมามีประสบการณ์ไว้ก่อนหรอก <O
<O
แต่เธออาจเลือกบุคคล สถานที่ เหตุการณ์ สภาวะหรือสถานการณ์ สิ่งท้าทาย อุปสรรค โอกาสและทางเลือก เพื่อเอื้อสำหรับสร้างประสบการณ์ของตน เธออาจเลือกสีใส่ลงในแผ่นผสมสี เครื่องมือบรรจุลงหีบ เครื่องจักรสำหรับโรงงาน ส่วนเธอจะสร้างอะไรขึ้นมาด้วยอุปกรณ์พวกนี้คือธุระของเธอ นั่นคือกิจธุระของชีวิต<O
<O
ศักยภาพของเธอไร้ขีดจำกัดในทุกสิ่งที่เธอเลือกทำ พึงอย่าสันนิษฐานว่าจิตวิญญาณที่มาจุติในร่างที่เธอบอกว่ามีข้อจำกัดนั้นไม่อาจ บรรลุถึงศักยภาพสูงสุด เพราะเธอไม่รู้หรอกว่าวิญญาณดวงนั้นกำลังพยายามทำอะไรอยู่ เธอไม่เข้าใจวาระทางจิตวิญญาณของมันหรอก เธอยังไม่แจ้งชัดในความมุ่งมาดของมันเลย<O
<O
เหตุนั้นจงชื่นชม ต่อทุกผู้คน ทุกสภาวการณ์ และจงขอบคุณนั่นเอง เธอได้รับรองถึงความสมบูรณ์แบบแห่งการรังสรรค์ของพระผู้เป็นเจ้า และแสดงศรัทธาต่อสิ่งนั้น เพราะไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นโดยบังเอิญในโลกนี้ ไม่มีสิ่งใดที่เรียกว่าความบังเอิญ และโลกก็ไม่ได้ถูกกระหน่ำซ้ำตีจากการเลือกแบบสุ่ม ๆ หรือจากสิ่งที่เธอเรียกว่า โชคชะตาด้วย <O
<O

 

"ความรู้คืออำนาจ" สามก๊ก
"สลายควาสมเท็จ เสาะหาความจริงอันเป็นนิรันดร์"(เปลี่ยนความเชื่อให้กลายเป็นความรู้) the shannara
"กระโดดข้ามกำแพงที่เตี้ยกว่าเข่าของเราออกไป" "เครื่องพันธนาการขึ้นสนิมพวกนั้น จำกัดเธอไว้ตรงนี้ไม่ได้หรอก"
drive to blue : L'Arc en ciel
อย่าคิดว่าคุณจะเดิน เดินไปเลย ผู้คิดค้นเว็บไซด์ sanook.com

 

ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วค่ะ CWG มีทั้ง 2 เล่ม
ถ้าใครมีข้อมูลจากแหล่งอื่นๆ ก็มาเล่านะคะ :d

 

ตอนนี้กำลังอ่านจิตวิญญาณประสานกายอยู่
เพราะรู้สึกร่างกายมีอะไรเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง
พอดีมาเห็นข้อความนี้...

อ่านอันนี้ยังคะ คุณแม่นายมล
ช่วง 2-3 หน้า ตามลิงค์นี้ คุยกันเรื่องจิตวิญญาณประสานกาย หลายเรื่อง
ลองไล่ๆอ่านดูนะคะ
http://palungjit.org/threads/เชิญเข...า-อนาลัย@-[writer].86527/page-269#post1357748



<table id="post1357748" class="tborder" width="100%" align="center" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0"><tbody><tr><td class="thead" style="font-weight: normal; border-width: 1px 0px 1px 1px; border-style: solid none solid solid; border-color: rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255);"> 16-07-2008, 05:47 AM </td> <td class="thead" style="font-weight: normal; border-width: 1px 1px 1px 0px; border-style: solid solid solid none; border-color: rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color;" align="right"> #5364 </td> </tr> <tr valign="top"> <td class="alt2" style="border-width: 0px 1px; border-style: none solid; border-color: -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255);" width="175"> <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nova_analai<!-- google_ad_section_end --> <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_1357748", true); </script>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2007
สถานที่: Lawrence, Kansas, USA
ข้อความ: 809
Groans: 0
Groaned at 1 Time in 1 Post
ได้ให้อนุโมทนา: 1,883
ได้รับอนุโมทนา 11,420 ครั้ง ใน 788 โพส
พลังการให้คะแนน: 807


</td> <td class="alt1" id="td_post_1357748" style="border-right: 1px solid rgb(255, 255, 255);"> <center><!-- google_ad_section_start -->เป้า หมายอันสูงสุดของชีวิต<!-- google_ad_section_end -->

</center>
<hr style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: rgb(255, 255, 255);" size="1"> <!-- google_ad_section_start --> อ้างอิง:
<table width="100%" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border: 1px inset;"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ zipper
ไม่ได้มา ตอบอะไรกับเค้าเลย วันนี้้มัวแต่ปั่นงานเพราะงานเลยกำหนดแล้ว -*-

เห็นคุณ Mead โพสถึง Mr.Nick Vujicic จำได้ว่าเคยตั้งกระทู้เขียนถึงเค้า เอ๊ะหรือว่าไปโพสในกระทู้ไหนหว่าจำไม่ได้แล้ว

ส่วนมากเราจะเห็นคนคนนี้อยู่ข้างนอกใช่หรือเปล่า อาจจะมีคนสงสัยว่าแล้วในการดำรงชีวิตประจำวันจะทำยังไง ลองมาดูคลิปนี้ครับ แล้วความสงสัยจะกระจ่าง

Nick Vujicic's Testimony

<embed src="http://godtube.com/flvplayer.swf" flashvars="viewkey=9bc6025b51155e26f6ce" wmode="transparent" quality="high" name="godtube" allowscriptaccess="sameDomain" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" width="330" align="middle" height="270">

คุณเซลล์มีความดีอะไรใครก็เอามาประจานบ่อยๆ นะ อิอิ
</td> </tr> </tbody></table>
ขอบคุณพวกเราชาวห้องวิทย์ฯทุกคนที่ส่งการบ้าน ค่ะ พี่นักเขียนหวังว่าผู้อ่านเงียบๆที่ได้ e-mail คำตอบดีๆมาให้นอกห้องวิทย์ฯ จะนำคำตอบมา post และร่วมสนทนากับชาวห้องวิทย์ฯ เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และข้อคิดดีๆกันต่อไป

คำตอบต่อคำถามทั้งหมดนี้ พี่นักเขียนหวังว่าจะทำให้เราแต่ละคนได้รับคำตอบ-เพื่อตนเอง จากคำตอบที่ได้ post กันมาแล้ว หลายคนตอบคำถามนี้อย่างเป็นกลาง แต่หลายท่านที่ e-mail มาถึงพี่นักเขียนเป็นการส่วนตัวได้ตอบคำถามนี้อย่างเจาะจง พี่นักเขียนเชื่อว่า การที่เราตอบคำถามนี้อย่างเป็นกลาง ไม่ได้หมายความว่าเรายังค้นหาเป้าหมายสูงสุดของชีวิตของตนเองไม่พบ พี่นักเขียนขอให้เราแต่ละคนตอบคำถามตนเองต่อไปว่า อะไรคือสาเหตุที่ทำให้เราไม่ตอบคำถามนี้อย่างเจาะจง

การไม่ตอบคำถามนี้อย่างเจาะจง ไม่ได้ทำให้การบ้านนี้ไม่ได้ A เพราะเพียงแค่ได้ทำการบ้าน บางคนก็อาจจะตระหนักได้ทันทีว่า ตนเองได้รับ A+A คือ Ambition+Absolute คือค้นพบเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตของตนเอง ที่ทำให้ตระหนักได้ว่า ความเป็นเลิศในทิศทางอันเป็นเอกลักษณ์ของตนเองนั้นคืออะไร พี่นักเขียนเเชื่อว่าหลายคนอาจจะพบว่า เป้าหมายชีวิตอันสูงสุดของตนเองนั้นดูเสมือนจะเป็นสิ่งที่เปิดเผยไม่ได้ เพราะมันอาจจะฟังดูเสมือนสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ไกลตัว ไกลความรู้ความสามารถของตนเอง หรือแทบจะเป็นการอวดอ้าง เพราะเป้าหมายสูงสุดของชีวิตของเราแต่ละคน จะเป็นไปตามจินตนาการและความฝันอันยิ่งใหญ่ด้วยกันทุกคน กล่าวได้ว่า เป้าหมายชีวิตอันสูงสุดของเราแต่ละคน ล้วนเป็นความคาดหวังอันยิ่งใหญ่ด้วยกันทั้งสิ้น

คนจำนวนมากที่รู้สึกหมดหวังหรือท้อแท้กับชีวิต ไม่ใช่บุคคลที่ค้นไม่พบเป้าหมายชีวิตอันสูงสุดของตนเอง ในทางตรงกันข้าม เขาค้นพบหรือตระหนักได้ในส่วนลึก แต่รู้สึกว่ามันยิ่งใหญ่เสียจนทำให้เขาขาดศรัทธาในตนเอง ขาดความเชื่อถือหรือเชื่อมั่นในตนเองว่า เขาจะมีความรู้ความสามารถพอที่จะบรรลุเป้าหมายอันสุดเอื้อมนั้นได้ มันจึงทำให้เขาไม่กล้าเปิดเผย รู้สึกว่าชีวิตของตนเองมีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป บางคนรู้สึกเสมือนว่ายังเป็นหนี้ตนเอง และบางคนก็อาจจะรู้สึกหมดหวัง หรือแม้กระทั่งท้อแท้กับชีวิต

VDO ของ Mr. Nick Vujicic ที่คุณ zip นำมา post เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดตัวอย่างหนึ่ง ที่เราจะหาพบได้ในโลกนี้ เป็นตัวอย่างของจิตวิญญาณที่มาถือกำเนิดเป็นบุคคลตัวตน ผู้ค้นพบเป้าหมายสูงสุดในชีวิตของตนเอง และมีความศรัทธาในตนเองอย่างสูงสุดที่จะบรรลุเป้าหมายที่ดูเสมือนจะเป็นไป ไม่ได้มากมาย Vujicic เกิดมาโดยปราศจากแขนขา เขาเล่าให้พวกเราฟังว่า วินาทีที่เขาถือกำเนิดจากครรภ์มารดา น่าจะเป็นวินาทีที่ได้รับความรักและการชื่นชมอย่างสุดซึ้งจากแม่ของเขา แต่สิ่งที่เขาได้รับคือ คำกล่าวของแม่ต่อพยาบาลที่นำทารกแรกเกิดผู้ปราศจากแขนขามาวางบนอกของแม่ว่า "เอามันไปให้พ้น" (Take it away!)

การ บรรลุความสำเร็จของ Vujicic ในแต่ละวัน ด้วยการใช้ความสามารถของเขาเพื่อดำเนินชีวิตประจำวันที่ดูเสมือนจะเป็น เรื่องเล็ก สำหรับผู้ที่เกิดมาพร้อมด้วยแขนขา กลับกลายเป็นความท้าทายอันใหญ่หลวง เขากล้าเผชิญกับความท้าทายเหล่านั้น และยอมรับว่า เขาได้ผ่านประสบการณ์ชีวิตที่เคยเชื่อว่า การเกิดของเขาไม่ได้เป็นสิ่งที่น่ายินดีสำหรับพ่อแม่ แต่เป็นปัญหาและอุปสรรคตลอดชีวิตให้ท่าน ความเชื่อดังกล่าวทำให้เขาเคยคิดแม้กระทั่งว่าจะจบชีวิตของตนเองลงเมื่อมี อายุได้เพียง 10 ปีเท่านั้น แต่ในที่สุดเขาก็พบว่า ชีวิตของเขามีเป้าหมายอันสูงสุดที่พระเจ้ามอบให้คือ การเผชิญกับความท้าทายทุกรูปแบบ และเอาชนะมันได้ด้วยความเชื่อมั่นและศรัทธาในพระเจ้าว่า การถือกำเนิดเป็นบุคคลตัวตนของเขานั้น มีคุณค่า มีความหมายสำหรับตนเองและผู้อื่นเป็นอย่างยิ่ง

ภาพนี้คือ Nick Vujicic เมื่อเขายังเป็น Baby อยู่ค่ะ รอยยิ้มนี้กลับมาปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง ในวันนี้ ทำให้พี่นักเขียนระลึกถึงคำกล่าวของท่านอาจารย์อนาลัยที่ว่า จิตวิญญาณทั้งหลาย ล้วนมาถือกำเนิดด้วยความเชื่อถือในธรรมชาติ ศรัทธาในธรรมชาติ และเชื่อว่าเขาจะเติบโตอย่างสมบุูรณ์พูนสุข ที่จะสนับสนุนให้เขาเผชิญกับความท้าทาย เพื่อการเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์และคุณค่าชีวิต ไม่ว่าเขาจะถือกำเนิดมาด้วยสภาพร่างกายเช่นใดก็ตาม


ในขณะที่ Vujicic เล่าถึงประสบการณ์อันน่ารันทดของเขาให้ผู้ชมจำนวนมากฟัง เราจะเห็นได้ว่า ดวงตาของเขาปราศจากความเศร้าสลดกับเหตุการณ์ในอดีต ในทางตรงกันข้าม เขากลับดูสดชื่นอยู่กับปัจจุบันของเขา เขากล่าวติดตลกว่า ใน Bible เขียนไว้ว่า พระเจ้าสร้างมนุษย์ตามรูปลักษณ์ หรือ image ของพระองค์ แล้วเขาก็พยักหน้ากับผู้ฟังพร้อมกับกล่าวสัพยอกว่า "ใช่เลย" (Right!)

เราจะเห็นได้ว่า ผู้ฟังของ Vujicic ล้วนเป็นบุคคลที่มีแขนขาครบเป็นปกติ ไม่มีผู้ใดที่มาฟังการบรรยายของ Vujicic เพียงเพื่อต้องการคำตอบจากเขาว่า เขาจะสามารถทำกิจวัตรประจำวันให้บรรลุผลสำเร็จได้อย่างไร เพราะคนเหล่านั้นทำกิจวัตรประจำวันได้อย่างง่ายดายโดยปราศจากการท้าทายใดๆ แต่สำหรับ Vujicic แล้ว กิจวัตรประจำวันที่ดูเสมือนจะง่ายดาย ปราศจากความท้าทาย กลับกลายเป็นความท้าทายอันยิ่งใหญ่

Vujicic ทำให้เราทั้งหลายตระหนักได้ไม่มากก็น้อยว่า การเผชิญความท้าทายใดๆในชีวิต จากมุมมอง จากจุดยืน อันเป็นเอกลักษณ์ของเราแต่ละคนนั้น เป็นสิ่งที่บรรลุผลสำเร็จได้ด้วยการมีศรัทธาในจิตวิญญาณของตนเอง ไม่ว่าความท้าทายนั้นคืออะไรก็ตาม ไม่มีความท้าทายใดที่จิบจ้อย ไร้ค่า ไร้ความหมาย และไม่มีความท้าทายใดๆที่ยิ่งใหญ่ สุดเอื้อม หรือ เป็นไปไม่ได้

Vujicic เผชิญหน้ากับความท้าทายทุกรูปแบบโดยไม่ย่อท้อ ความศรัทธาและความเชื่อมั่นในตนเอง ยังผลให้สภาพที่เราเรียกเขาว่า คนพิการ ดูเสมือนจะสลายตัวไป เพราะสิ่งที่ปรากฏให้เราเห็น คือภาพของเด็กหนุ่มผู้มีบุคลิกภาพที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ เข้มแข็ง ร่าเริง ร่างกายของเขาแข็งแรงเสมือนนักกีฬาผู้มีความคล่องตัว และ เขาเป็นนักพูด-นักแสดงตัวยง ที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน และการมองโลกในแง่ดี ที่สามารถสะกดคนฟังได้ด้วยคำพูดและการกระทำของเขา ไม่ใช่ด้วยรูปกายของเขา

ขอบคุณ Einstein Zipper ที่นำ VDO นี้มาให้ชมค่ะ และขอบคุณ Nick Vujicic สำหรับการเป็นตัวอย่างที่ดีเลิศ ให้พี่นักเขียนได้เรียนรู้ว่า เป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตของเราแต่ละคน คือการเผชิญกับความท้าทายที่เราเลือกมาถือกำเนิด ไม่ ว่าเป้าหมายนั้นคืออะไร มันย่อมมีค่า มีความหมาย และเป็นความท้าทายที่หาที่เปรียบไม่ได้ จากมุมมองอันเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละคน ความสำคัญของเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต จึงไม่ใช่สาระที่ว่า เราจะเป็นอะไร-มีอะไร-ทำอะไร-ได้แค่ไหน แต่อยู่ที่ ว่าเราจะเป็นได้อย่างไร-มีได้อย่างไร-ทำได้อย่างไร-ได้อย่างดีที่สุด ด้วยความศรัทธาอันเติมเปี่ยมในจิตวิญญาณของตนเอง(rose)<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เชิญอ่านeBooks Novaanalai.com - nova anal ai Resources and Information.This website is for sale!
เชิญ Download eBooks1. โนวา อนาลัย ขยายความ ธรรมชาติของชาติภพ 2. ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ
3. จิตวิญญาณประสานกาย 4.ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ5. อิสระแห่งความปรารถนา
6. ชีวิตนอกเหนือชาติภพ7. อมตะแห่งจิตวิญญาณ-ภาคต้น 8. อมตะแห่งจิตวิญญาณ-ภาคปลาย
9. โลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ-ภาคต้น 10. โลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ-ภาคปลาย Download Free Audiobook <!-- google_ad_section_end -->
<hr style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: rgb(255, 255, 255);" size="1"> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nova_analai : 16-07-2008 เมื่อ 10:42 AM
</td></tr></tbody></table>

มีหลายข้อความในจิตวิญญาณประสานกาย อยากพิมพ์ให้ คุณแม่นายมลอ่าน(มีหนังสือป่าวอะ)
อ่านแถวๆนี้ไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวค่อยมาโม้กันนะคะ

ตอนนี้ งานเข้า นี่แอบเค้ามาเล่นเวบ
เผ่นก่อนนะ เดี๋ยวโดนโวย...

 

อยากพิมพ์ให้ พิมพ์มาเลย เอาหมดทั้งเล่มเลยนะ แหะๆ
ไม่มีหนังสือ มีเป็นไฟล์ gif เวลาที่เราอยากอ่านทบทวนต้องมา
เปิดคอมฯ ไม่ไหวหนะ

 

อืมม์...จะดีเหรอตัวเอง?? หนามากเลยนะ
เล่มนี้อะ หนาที่สุดใน10เล่ม เลย

ที่จะพิมพ์ให้อ่าน จริงๆก็ใช้ได้กับทุกคน
จากพื้นฐานความจริงที่ว่า
เราต่างสร้างโลกแห่งความเป็นจริงจากความเชื่อของเราเอง
แนวคิดใดๆที่เราประสบและก่อให้เกิดความทุกข์ ล้วนมาจากความเชื่อของเราทั้งสิ้น
ถึงแม้เราจะไม่ได้เจ็บไข้ได้ป่วยเอง
แต่ความทุกข์แทนผู้อันเป็นที่รัก ก็ย่อมนำความทุกข์และเจ็บปวดมาให้เราได้เช่นกัน
นั่นก็หมายความว่า เราคงมีความเชื่อใดที่มันผิด

หากเราเปลี่ยนความเชื่อที่ไม่เป็นผลประโยชน์กับเรา
ให้กลายมาเป็นได้ประโยชน์ ปัญหาต่างๆในชีวิตก็จะคลี่คลายลง
และมันก็จะเป็นไปตามปรารถนา
เพราะว่า พวกเรามีอิสระที่จะเลือกความปรารถนา และสมปรารถนาได้ทุกคน

บทฝึกฝนเหล่านี้ มีประโยชน์มาก ลองทำดูค่ะ
อาจจะดู ไม่มหัศจรรย์พันลึก แต่ขอบอก ผลที่ได้เราไม่ทันรู้ตัวเลยด้วยซ้ำ
มี 4 บทฝึกฯที่ต่อเนื่องกัน มาอ่านกันดูค่ะ

เพื่อนๆที่เคยอ่านแล้ว มาคอมเมนท์ กันหน่อยก็ดีค่ะ ว่าเป็นไงบ้าง

------------------------------------------------------------------

บทฝึกฝนสะกดจิตตนเองอย่างเป็นธรรมชาติ
จากหนังสือ จิตวิญญาณประสานกาย
บทที่ ๗
การสะกดจิตตนเองด้วยความเชื่อซึ่งก่อให้เกิดโรค
หน้าที่ 99-100

ให้เธอฝึกฝนที่จะสะกดจิตตนเองอย่างเป็นธรรมชาติวันละประมาณ ๕-๑๐ นาที
-ไม่มากไปกว่านั้น เพื่อรับเอาความเชื่อใหม่ๆที่พึงปรารถนา
ระหว่างช่วงเวลาดังกล่าวนี้ ให้เธอจดจ่อเอาใจใส่กับคำพูดง่ายๆสักประโยคหนึ่ง

และให้เธอกล่าวประโยคนี้อย่างซ้ำๆอย่างจดจ่อ
พยายามอย่าวอกแว้กหรือปล่อยให้ความคิดอื่นเข้าแทรกแซง
หากมีภาพหรือจินตนาการผุดขึ้นมา
พยายามจินตนาการภาพเหล่านั้นให้คล้องจองกับคำกล่าวของเธอ

ในช่วงเวลานี้ให้เธอตระหนักว่า
เธอกำลังใช้เวลาในขณะปัจจุบันนี้เป็นพลังอำนาจที่จะสอดแทรกความเชื่อใหม่
ซึ่งจะมาสู่ความเป็นจริง

เมื่อเธอฝึกฝนได้ ๕-๑๐ นาทีแล้ว ให้เธอเลิกคิดถึงมัน
เธอได้ใช้การสะกดจิตอย่างเข้มข้นตามธรรมชาติแล้ว

เธออาจจะทดสอบว่าคำพูดใดจะเป็นคำพูดที่เหมาะสมในการเปลี่ยนความเชื่อในแง่ลบ
ให้เป็นความเชื่อที่ดึงดูดประสบการณ์ที่พึงปรารถนามาสู่ความเป็นจริง
อย่างน้อยเธอต้องฝึกฝนวันละ ๕-๑๐ นาทีเป็นเวลาสามวันต่อเนื่อง
จึงจะเห็นว่ามันได้ผลอย่างไร เธออาจเปลี่ยนคำพูดจนกว่าได้คำพูดที่เหมาะสม

ในขณะที่เธอจดจ่อกับคำพูดของเธอ ให้เธอรู้สึกผ่อนคลายและอย่าเป็นกังวลกับเวลา
เธออาจมีประสบการณ์ที่น่าทึ่งได้อย่างฉับพลัน แต่ให้เธอฝึกฝนต่อไป
ช่องทางภายในจะถูกสร้างแบบแผนขึ้นใหม่

เธอจะรู้สึกได้ถึงช่องทางที่เหมาะสมเป็นการส่วนตัวซึ่งผุดขึ้นในใจ
เธอไม่จำเป็นต้องฝึกฝนเกินกว่า ๑๐ นาที
การใช้เวลามากเกินไปมักกระตุ้นให้เกิดความคิดที่เกี่ยวพันกับปัญหา

-------------------------------------------------------------------

ลองทำดูก่อนนิ เดี๋ยวค่อยมาต่อ...บทฝึกฝนสะกดจิตเพื่อเปลี่ยนความเชื่อ ต่อค่ะ
ปล.ใครมีหนังสือ อ่านจากหนังสือ เลยก็ดีค่ะ เพราะมีบทบรรยายอีกยาว

 

Thank you nakha
K. kindred