เราไม่มีในกาย กายไม่มีในเรา

เรื่องของเรื่อง ที่สืบสานสาวความยาวต่อความยืดทั้งอดีตและในขณะ
คือ สงสัยใน คุณขันธ์ ว่าเป็น....จริงหรือไม่ ?

โดยที่ทั้งคุณนิวรณ์ หรือบุคคลทั่วไป 3 คน หรือเอกวีร์
และคุณธรรมภูติ หรือใครต่อใครอีกก็ไม่รู้ล่ะ
ก็เลยดำเนินตามระบบตรวจสอบความเป็นไปได้ จึงถกธรรมกันอย่างว่า


ขออภัยทานด้วยนะครับ ที่สรุปเรื่องราวได้อย่างนี้ผิดพลาดอย่างไร อโหสิกรรมด้วย
เพราะเราไม่ประมาทในธรรมของผู้อื่น ทุกท่านในที่นี้ล้วนเป็นผู้มีกุศลบุญบารมีกันทั้งนั้น

 

ถ้าอย่างนั้นก็ดีครับ

ผมก็อยากทราบเหมือนกัน
ว่าคนที่ประกาศว่าตัวเอง ได้ ฌาณ ได้ แฌน อะไรนี่

เค้าวิปัสสนากันยังไง?

ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยครับ

แล้วไอ้ ฌาณ ๆ แฌน ๆ นี่ มันมีอาการยังไง?

ทำยังไงถึงจะได้ ฌาณ ได้ แฌน?

แล้วก่อนจะเข้า ฌาน เข้า แฌน มีอาการยังไง?

 

จะมาพิสูจน์ได้อย่างไร ถ้าตนเองยังไม่ผ่านธรรมที่ สูงกว่า คนที่เราจะพิสูจน์
ยิ่งประมาณด้วยตรรกะ ยิ่งแล้วไปใหญ่ จะดูเอาจากว่าเขาตอบอย่างนั้นอย่างนี้
หรือว่า เขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ มันก็ออกจากปัญญาของตัวเองทั้งสิ้น หาใ่ช่ปัญญาของคนที่เราจะพิสูจน์ไม่
เพ้อเจ้อ ยิ่งพิสูจน์ ยิ่งเพี้ยน

 

สวัสดี อ.ขันธ์

 

มาผ่อนคลายกันบ้าง กับสันโดษ พาเที่ยว ไปทำบุญ คลิป 3

http://vdo.palungjit.org/video/1121/โปสการ์ดจากลูกสาว-3

 

คุณ หม้อหุงข้าวครับ การที่ตามไปกับสันโดษผมเกรงว่า มันจะเครียดหนักกว่าเดิมนะสิ

 

สวัสดีค่ะ

สวัสดีค่ะ ขำ อ่ะค่ะ ถึงแม้ทุกท่านดูคล้ายว่าจะโต้ตอบกันอย่างรุนแรง
แต่จริงๆ แล้วแต่ละท่านแฝงไปด้วยอารมณ์ขันค่ะ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นะคะ
โดยเฉพาะ อาจารย์ขันธ์ (ขอเรียกตามท่านอื่นนะคะ)

ป่าว ลบหลู่ หรือ เข้ามาก่อกวนนะคะ
แต่ละท่านมีภูมิรู้เรื่องธรรม สูงๆ ด้วยกัน ทั้งนั้นมิกล้าเข้ามาถกด้วยแน่นอนค่ะ

แต่อยากถามค่ะ ว่า หากแต่ละคนมีจุดหมายปลายทางเดียวกัน
แต่ว่าใช้เส้นทาง คนละเส้นทาง หากไม่มองเรื่องเวลาที่ใช้เดินทาง
ว่าจะแตกต่างกันแค่ไหน

ทุกท่านต่างก็ถึงจุดหมายปลายทางด้วยกันทั้งหมด

ถามว่าคนไหนผิด คนไหนถูกค้า?


เมื่อไม่มีใครผิดหรือถูกแล้ว อย่าโกรธกัน หรือเถียงกันเลยนะคะ

รังแต่จะทำให้ศีลมัวหมอง จากคำพูดของเราๆ ท่านๆ กันเปล่าๆ น่ะค่ะ


ด้วยความนับถือทุกท่านค่ะ

ผู้น้อยยังอ่อนด้วยประสบการณ์ ขอแสดงความคิดเห็นแค่นี้ค่ะ


H a V e A ... G o O d On E !
;aa14

 

สันโดษนี่กล้าดี

 

คำว่า ธรรมลามก มีใช้ในพระไตรปิฏกนะ ไปค้นเอา แล้วจะเข้าใจความหมาย

 

ก็เห็นจะจริงว่า ธรรมลามก นั้นมีต่อผู้ใด อันนี้ก็เป็นกรรมอีกข้อหนึ่งที่นิวรณ์ต้องรับ ไป เพราะกล่าวหาว่า ผมมีธรรมลามก

 

คุณหลินครับ คนที่กล่าวหา ว่าผมมีธรรมลามก บัดนี้ได้ปรากฎแล้วว่า ธรรมใดที่ลามก
ทั้งการกร่นด่า ต่างๆ นาๆ นั่นแหละครับธรรมลามก ผมจะยกให้ดูดังต่อไปนี้

เหล่านี้แหละครับ ที่เรียกว่า ธรรมลามก

 

ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ กับกัลยาณธรรมทุกท่าน


คลิก เปิดลงทะเบียนต้นเดือนกุมภาพันธ์

หลวงปู่เณรคำ นี่สุดยอด ท่านปฏิบัติธรรมตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ได้เห็นสัจธรรมของจริง
http://www.luangpunenkham.com/sum-dhamma/video-clip/follow-luang-pu-nenkham-path/
ใครถูกจริต เกี่ยวกับแนวสมถะยานิก ลองสัมผัสดูครับ
ดร.สนอง วรอุไร ก็อีกท่านหนึ่ง

 

คุณ ร้อยตำรวจเอกปลอมตัวครับ คนที่ พูดจาไม่รู้เรื่อง ไม่เอาธรรมมาพูด แต่เอาอคติมาพูด นี่แหละครับเขาเรียกว่า คนผิด
มันมีคนผิดอยู่ครับ ดูธรรมลามก ที่ยกมาข้างบนก็ได้ ว่าผิดอย่างไร

อะไรๆ ที่ด่าผมมานั่นเข้าตัวหมด ไม่ว่าจะเป็นธรรมภูติ 2 ไม่ว่าจะเป็นเอาดีเข้าตัว
ไม่ว่าจะเป็นธรรมลามก บิดเบือนพระธรรม นี่เข้าตัวหมด

ส่วนถามว่า ผมจะโกรธไหม

ผมก็ถามว่า คุณเคยโกรธคนที่ น่าสงสาร หรือเปล่าหละครับ
จะให้ผมโกรธคนที่น่าสงสารอย่างไร

 

อ้าว ช่างยกเก่ง ผมหนะปุถุชน ไม่เคยปรารภว่าเป็น สงฆ์ หรือ บรรลุแม้แต่โสดาบัน

ดังนั้น ผมไม่ได้ ปฏิภาณว่าเป็นสงฆ์

ท่านผู้เจริญขันธ์ ท่านกล่าวหาผมซึ่งเป็นคนที่โสมมอยู่แล้วโดยปรกติ
และผมก็สำคัญตนอยู่แล้วว่าโสมมอันเป็นปรกติของปุถุชน
พึงเป็นฐานะของตนโดยปรกติ จึงยังปรารภที่จะปฏิบัติธรรมอยู่
เพียงแต่ขอปฏิเสธ คนแสดงธรรมที่มีข้อบ่งชี้ว่าไม่จัดเจน อีกทั้ง
ไม่ตรงและไม่ก่อประโยชน นอกจากนี้ยิ่งสนทนาก็ยิ่งแต่ทำให้
อกุศลที่ไม่เคยเกิดยิ่งเกิดพอกพูลแก่ตน อันผิดข้อ มงคลสูตรข้อที่ 1
อันเป็นข้อบาทฐานในการปฏิบัติธรรม หากขาดบันไดแรกเสียแล้ว
ก็ลืมมงคลด้านอื่นๆไปได้ ผมจึงเห็นควร และกล่าวสัตจวาจาว่า
จะไม่ขอเรียนกับ คุณ ขันธ์ เป็นเด็ดขาด เพราะไม่ก่อประโยชน์
แถมยังทำให้ ลุแก่โทษานุโทษอกุศลอีกมากมายบรรดามี บรรดาจะ
ทยอยยก เพราะจนปัญญาสอนแล้วจึงเพียรแต่จะฆ่าเสียโดยการชี้
แต่โทษ ทำให้ปุถุชนอย่างผมต้องดิ้นรนตามประสา ทำให้ล่วงแก่
กรรมด้วยเพราะยังเป็นผู้ไม่ปราศจากกิเลส มิอาจทนการยุ่วยุที่ไร้
ประโยชนนี้ได้

การยกว่า ผมเคยปรารภว่าเป็นสงฆ์ ปฏิภาณว่าเป็นสงฆ์ แสดงกริยา
ดั่งสฆ์ผู้พ้นแล้ว จึง....เป็นสิ่งที่ท่านขันธ์คิดเอง เออเองว่า ผมได้
ปฏิภาณว่างเป็นสงฆ์ เสร็จแล้วก็ลุแก่..... ยกกล่าวว่า ผมได้ปฏิภาณ
ว่าเป็นสงฆ์ ท่านจึงกล่าวคำเท็จโดยตัวเอง ศีลท่านหาบริสุทธิไม่ ยิ่งคบ
ไปนานวันก็ยิ่งเห็นความอย่างนี้ปรากฏเนืองๆ เป็นดั่งพุทธพจน์ที่ตรัสไว้ว่า

การดูพรหมจรรย์นั้นเธอจงอาศัยเวลาในการคบหากับบุคคลผู้อ้างว่ามี
พรหมจรรย์ เธอจะพึงรู้ในข้อศีลของบุคคลนั้นๆ ได้

 

นี่ก็เป็นอีกข้อหนึ่ง ที่เข้าตัวเอง สมัยก่อน ทำตัวเป็นผู้ทรงภูมิ บัดนี้ พวกเธอได้อาศัยเวลามา ก็ปรากฎความที่ ผู้อ้างว่า มีศีล ได้แสดงวาจา มุสา บิดเบือน ลบเลือนให้เห็นแล้ว

ส่วน ผมปกติกร่นด่า อย่างไร ก็ปกติอย่างนั้น และมิได้เคยแสดงวาจา ให้ใครเคารพ
และ ถึงแม้ว่า จะแสดงวาจาดุจดังคนขี้โม้ และ ดุจดังคนที่ ดุด่าใช้คำไม่ดี มาจนป่านนี้ก็ดำรงความปกติ ไว้เสมอ มิใช่ วันนี้กล่าวอย่างหนึ่ง พรุ่งนี้กล่าวอย่างหนึ่ง

นั่นแหละ ข้อนี้อีกข้อหนึ่งที่ นิวรณ์ ขว้างงูไม่พ้นคอ
<!-- / message --> <!-- edit note -->

 

ก็ ในสมัยพุทธกาล พระพุทธองค์ท่านกร่นด่า ตำหนิ หญิงงามลูกสาว พราหมณ์สามีภริยา
ก็ ทำให้ปุถุชนนั้น มิอาจทนฟังได้ โกรธแค้นเป็นกำลัง ก็ พระพุทธองค์ ครั้งนั้น ไม่เห็นประโยชน์ก่อนหรือไร
และ หญิงสาวนั้น ประมาทเอง เป็นเหตุให้อุทาน ความแค้นพระพุทธองค์ อย่างขาดสติ เช่นเดียวกับ นิวรณ์ ในครั้งนี้ มิใช่หรือ

 

มันต่างกันตรงที่พระพุทธล้วนตรัสแต่คำจริง คำกล่าวหา ข้อกล่าวหาก็ล้วน
แต่เป็นจริง ที่จริงได้เพราะท่านทรงเล็งพระญาณรู้แจ้งแทงตลอดได้

ท่านมีพระญาณรู้แจ้งแทงตลอดได้หละหรือ ถึงได้สำคัญกริยาเช่นเดียว
กันกับกริยาของพระสัพพัญญูเจ้า

 

http://www.kanlayanatam.com/dr_snong/vcd/aug1508.htm
รหัสกรรม

 

ก็ ความจริง ที่ผมกล่าวมีอยู่ ท่านไม่ยอมรับต่างหาก ก็เช่นเดียวกัน หญิงนั้นก็เกลียดชังพระพุทธองค์ เพราะรับความจริงไม่ได้

หญิงนั้นก็ ไม่เชื่อในกิริยาของพระพุทธเจ้าฉันใด
เปรียบได้กับ นิวรณ์ ก็ไม่เชื่อ นายขันธ์ คนที่นิวรณ์กำลัง เกลียดชัง ฉันนั้น

กิริยาที่เหมือนกัน ไม่ใช่ กิริยา ของนายขันธ์เปรียบกับพระพุทธองค์
แต่เป็นกิริยา ที่ นิวรณ์ เปรียบกับ หญิงสาวพยาบาท

 

ความจริงที่กล่าว ต้องกล่าวจริงโดยตลอด

ไม่ใช่เมื่อก่อนกล่าวไม่จริง ตั้งข้อหาโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไม่เคยไต่ถาม
เสร็จแล้วป่านนี้ก็ยังคิดว่า ข้อกล่าวหานั้นจริง แต่เราเห็นชัดว่าไม่จริง
เพราะตัวเราย่อมรู้ตัวอยู่ว่า ปฏิบัติอยู่หลายทาง

เมื่อก่อนไม่เคยเลยที่จะปฏิภาณตัวเองว่าเป็นพระอริยะเจ้าแต่อย่างใด
มาวันนี้ เมื่อตะกี้ ก็มายกข้อธรรม ว่าผมได้เคยปฏิภาณเป็นอริยะเจ้า
อันนี้ก็ไม่จริงอีกในกาลที่พึ่งผ่านไปไม่นาน

ท่านจะเอาแต่ชี้ว่า การโต้แย้งท่าน คือ กิเลส ที่เป็นจริง ขอนี้มันก็
ต้องจริงตามธรรมชาติของปุถุชน จึงไม่ใช่ประโยชน์อะไรที่จะมาชี้
ให้เห็น เพราะข้อนี้ผมก็เห็นได้

แต่ถามว่า ทำไมผมไม่หยุดทำ

ก็เพราะท่านนั้นแหละที่ยังชี้ผิด

ก็เพราะท่านนั้นแหละที่ปฏิภาณว่าเป็นสงฆ์ รู้แจ้งแทงตลอดในความจริง
ไม่มีกาลไหนเลยเคยกล่าวเป็นเท็จ -- ซึ่งข้อนี้ โดยสายตาเราผู้เป็นปุถุชน
ย่อมเห็นว่า ท่านไม่ได้รู้แจ้งแทงตลอดจริง และไม่ได้กล่าวคำจริงเพราะ
ปรากฏชัดว่ามีคำกล่าวของท่านที่สำแดงเป็นเท็จมีอยู่

หากเมื่อไหร่ที่ท่านหยุดชี้ผิดผิด เมื่อนั้น เราก็หยุดการโต้เถียง อันเป็นกิเลสนี้ไปเอง