ฌานที่แท้จริง

ญาน = ?

ฌาน = ?

 

ญาน = ปัญญา
ฌาน = สมาธิ

(good) ขอรับกระผม​

 

สมาธิกับปัญญาเป็นเหมือนไฟกับแสงสว่าง
สรุปคือมีฌานเท่ากับมีญาน
ถูกหรือผิด?

 

ฌาน ต้องเกิด ก่อน ปัญญา ถึงจะมีขอรับ

เหมือนกับ การจุดเตาไฟขอรับ

ฌาน เท่ากับ ฝืน ส่วน ญาณ เท่ากับ ไฟ ขอรับกระผม​

 

มีฟืนแต่ไม่จุดก็ไม่มีไฟ
สมาธิเกิดแต่ปัญญาไม่เกิดก็ได้
ถูกหรือผิด?

 

ปุจฉา คือ ไม่ขีด ขอรับ

ฝืนมีแต่ไม่มีไม่ขีด

ไฟยอมไม่เกิดขอรับกระผม​

 

สมาธิคือฟืน
ปัญญาคือไฟ
แล้วสิ่งใดคือแสงสว่าง?

 

สติ(good)
ขอรับกระผม​

 

เจ้าแห่งเวทมนต์อธิบายตามคำหลวงพ่อพุธ ถูกแล้ว ควรแล้ว เป็นจริงแล้วตามหลักศาสนาพุทธ(สายพระป่า)แล้ว

 

ฌานนั้นย่อมมีลำดับความละเอียดของมัน หยาบ กลาง ละเอียด โดยมาก
แบ่งตามการเดินมรรค ทั้งสาม จะว่าฌานละเอียดเหมือนกันหมดไม่ได้ เช่นว่า

อุเบกขารมณ์ เอกัคคตารมณ์ที่ใช้ในการเจริญฌานสุดท้ายนั้น

อุเบกขาของ โสดาบัน ก็ยังไม่ละเอียดนัก เข้าฌานได้ แต่ด้วยไม่ละเอียดพอ
อุเบกขาของสกทาคามี...
ของ อนาคามี...
ของ อรหันต์ผล..ทั้งหลายนี้มีอุเบกขารมณ์ที่ใช้เป็นฐานเหมือนกัน แต่ของอรหันต์ เปรียบกับ โสดาบันนั้น ย่อมเห็นความแตกต่าง แม้อุเบกขาตัวเดียวกัน

เข้าฌานขั้นเดียวกัน ปัจจัยฌานตัวเดียวกันแต่ผลไม่เหมือนกัน ความละเอียดนั้น ย่อมเรียกว่า ฌานหยาบ ปานกลาง ละเอียดได้

 

เคยได้ยิน ฌานหยาบ ปานกลางและละเอียด ถ้าเข้าเข้าฌาน 2 อย่างละเอียด และเข้าฌาน 3 อย่างหยาบ จะเป็นอย่างไร รบกวนท่านผู้รู้ตอบด้วยค่ะ

 

ตามกำลังปัญญาของผู้เข้าฌาน ว่ามีอารมณ์มองเห็นสัจจะธรรมลึกซึ้ง
เท่าใด ยิ่งมีความเข้าใจในธรรมมาก กิเลสก็น้อย ความแนบแน่น ตั้งมั่นของอารมณ์ย่อมมั่นคง เข้าฌานไม่ติดขัด

เมื่อเข้าในอารมณ์ฌานสองอย่างละเอียด เพราะว่านั่งทีไรมันมาตรงนี้ทุกที
ทำให้มองดังบ้าน ไม่กลัว ไม่กังวล แต่เมื่อเดินฌานอื่นต่อย่อมละอารมณ์บางอย่างเพื่อหาหลักใหม่เกาะอารมณ์ เปรียบเหมือนได้บ้านใหม่ย่อมกังวล
ระแวง ไม่ปลงใจในทันที ทำให้ยังหยาบ ยังไม่ทั่วถึง

 

เข้าใจแล้วค่ะ ยังหยาบ ก็เพราะเรายังเพ่งกับมันมากเกินไป ไม่ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ถึงแม้จะปล่อย แต่ก็ต้องเป็นผู้ตามดู เพื่อรู้เท่าทันมัน ว่ามันเกิดได้อย่างไร และดับได้อย่างไร ใช่หรือเปล่าคะ

 

สมาธิคือฟืน
ปัญญาคือไฟ
สติคือแสงสว่าง
แล้วท่านอิ๊กQซังจะนำสติไปทำอะไรต่อหรือครับกระผม?

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกคำถาม และทุกคำตอบครับ ผู้น้อยเพิ่งศึกษาได้บ้างนิดหน่อยจะค่อยๆติดตามขอรับ ขอบคุณครับ

 

จำไม่ค่อยได้มากค่ะ เหมือนเคยอ่านของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ท่านว่า คนคล่องฌานสี่ นี่ก็คล่องนะ
ออกจากหินทับหญ้า ก็โกรธเกรี้ยว ด่าทอ ตามกิเลสไปได้อยู่
แต่พอจะเข้าฌาน เขาก็เข้าของเขาได้นะ แบบว่าฝึกจนคล่อง แบบนี้ก็มี

ถ้าปัญญาตามไม่ทันอย่างนี้ เข้าฌานไปเที่ยวนรก เห็นศัตรูตกนรก
ไม่สังเวชหรอก ดีใจซะอีก แบบนี้ เรียกว่าปัญญาตามไม่ทัน
เดี๋ยวก็ตกนรกตามเขาไปกันพอดี

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ท่านทั้งหลาย ไปไกลเหลือเกินนะ
ท่านทั้งหลาย อ่านคำสอนของข้าพเจ้าต่อไป แล้วจะค่อยเกิดความเข้าใจละเอียดลึกซึ้งยิ่งขึ้น

การปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะเป็นการฝึกสมาธิ หรืออื่นใด ย่อมต้องเกี่ยวข้อง และอาศัย สรีระร่างกายของตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นภายนอก หรือภายใน
การฝึกสมาธิ ย่อมเกี่ยวข้องกับระบบสมอง เพราะการฝึกสมาธิ คือการฝึกการควบคุม คลื่นความคิด ความจำ อันก่อให้เกิด ความรู้สึก และอารมณ์
คุณใบไม้นอกกำมือ คุณอย่าหลงระเริงคิดว่าตัวคุณ แน่ แล้วไปดูหมิ่นชาวตะวันตก คุณยังรู้จักศาสนาของพวกเขาน้อยไป แถมยังรู้ไม่ลึกซึ้ง
อีกทั้งคุณยังรู้ไม่แจ้งในศาสนาที่คุณศรัทธาอยู่ หลงระเริงคิดว่าตัวเองรู้แจ้งละซิ ถึงได้กล่าวว่า อย่างนั้น
คุณไม่มองตัวคุณเองเลยหรือว่า คุณมีอารมณ์ ความรู้สึกได้อย่างไร ถ้าคุณไม่มีระบบสมอง ระบบประสาท อันหมายถึงความคิด
คุณคิดว่าซึ่งที่คุณรู้อยู่นั้นถูกกระนั้นหรือ
คุณไปศึกษามาใหม่เถอะคุณใบไม้
อีกประการหนึ่ง คุณอย่าคิดว่า พวกฝรั่งล้าลังเรื่องจิตวิญญาณ คุณคิดผิดแล้ว ศาสนาของเขา ก็สอนเรื่องจิตวิญญาณเหมือนกัน ไม่อย่างนั้น พระเยซู คงไม่ฟื้นหลังความตายดอกนะคุณ
แค่คุณบอกว่า "ร่างกายเป็นเพียงแค่รูป ความสุข ความทุกข์ วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา และ ฌาน นั้น อยู่ในจิตวิญญาณ"
แค่นี้ก็รู้แล้วว่า "คุณก็แค่แมลงป่องตัวน้อยนิด ที่ชูแต่หางอวดอ้างฤทธี" จริงไหมคุณใบไม้นอกกำมือ
ข้าพเจ้าจะโปรดสัตว์อย่างคุณไว้ว่า" จิตวิญญาณที่คุณกล่าวถึงนั้น มันอยู่ที่ไหนกันละคุณ" ไอ้ ความสุข ความทุกขื วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา (ไม่ใช่และฌาน ) อันเป็นสิ่งที่ในทางศาสนาพุทธเรียกว่า "ฌาน" นั้น มันไม่ได้อยู่ในร่างกายคุณดอกหรือ คุณไม่มีความรู้สึกหรือ
ไหน คุณลองเอา จิตวิญญาณ ที่คุณกล่าวถึงนั้น มาแสดงให้ดูหน่อยซิ คุณใบไม้นอกกำมือ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า
คุณเอ๊ย ,,
มันขึ้นอยู่กับคนอ่านนะคุณ ถ้าคนอ่าน อ่านเข้าใจ พิจารณาให้เป็นไปตามหลักความจริง เขาก็เกิดความเข้าใจ
แต่ถ้ายังมัวแต่หลงอยู่กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง มันก็ไม่ถูกต้องอยู่นั่นแหละ
ไปพิจารณาดูเถอะ สภาพความคิด อารมณ์ ความรู้สึก ไม่มีอย่างหยาบ กลาง ละเอียด

สิ่งที่แบ่งเป็น อย่าง หยาบ กลาง ละเอียด ก็คือความรู้ ความเข้าใจ ในเรื่องของ สิ่งที่เป็น กิเลส หรือ สิ่งที่เป็น ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ทั้ง 3 อย่างคือ กิเลสนั้น จะแบ่งเป็น อย่างหยาบ อย่างกลาง และอย่างละเอียด
อย่างกลางนั้น อาจจะไม่นับก็ได้ อาจจะนับ เฉพาะ อย่างหยาบ และอย่าง ละเอียดเลยก็ได้
และช่วงนี้ระยะนี้ ไม่ท้าใครพิสูจน์ตัวข้าพเจ้า เพราะข้าวของราคาแพง กำลังซื้อมีน้อย ไม่ไปไหน อยู่แต่ในบ้าน
จึงไม่เชิญชวนหรือท้าให้ใครพิสูจน์
ฮ่า ฮ่า ฮ่า

 

กระทู้นี้ ก็เคยอยู่ในหมวด อภิญญา แล้วถูกย้ายมา

 

แล้ว....